1999 yılında ağustos ayının o gününde pek çok gazetede aslında hemen hemen aynı şeyler yazıyordu. Herkesin daha net bir şekilde görebilmesi için de kocaman yazılmıştı. "FATİH`TE AKIL ALMAZ YANGIN." Bir insanın bu yazıyı gördükten sonra aklına pek çok şey gelebilirdi. Belki bir ormanın yandığı ya da bir çöplüğün... Bir evin yanıyor olduğunu düşünmek de seçenekler dahilindeydi. Bu başlığın altında yazan haberin detayları ise başlıktan daha çok insanı hayrete düşürüyordu. "Gece yarısı kundaklanan evde bir ölü... S.Y`nin yangın sonrasın evinin salonunda cesedi bulunurken maktulün yedi yaşındaki oğlu Y.A.Y sırra kadem bastı. Ondan hiçbir haber alınamıyor." O geceden sonra kaç kez daha gün doğdu. Doğan güneşin ardından kaç gece daha ay gökyüzünde dünyayı aydınlattı. Ama eski hâlinden eser yoktu. Güneş bir daha eskisi gibi aydınlatamadı o evi. Işıl ışıl parlamadı camlarının kenarındaki çiçek saksıları. Kıyametin koptuğu o gece bir daha asla aydınlanmamak üzere pek çok sırla beraber sonsuza dek karanlığa boğuldu o ev.