Yeraltının kanlı oyunlarında, isimler değil, gölgeler konuşur. “Şah” herkesin korktuğu, kimsenin karşısında durmaya cesaret edemediği bir gölgeydi. Ama o, gölgelerin içinde yalnız değildi. Kendi satranç tahtasında sessiz adımlarla ilerlerken, en büyük hamlesini yapmak için doğru zamanı bekliyordu. Lara ise kendi küçük dünyasında, babasının bıraktığı boşluğu doldurmaya çalışıyordu. Mücevher tasarımları onun diliydi; her parça, anlattığı bir hikayeydi. Ama onun hikayesi daha yeni başlıyordu. Çünkü karanlık bir sır, yavaş yavaş hayatına sızıyor, sakladığı gerçekler birer birer ortaya çıkıyordu. Ve bu sırlar, onları karşı karşıya getirecekti. İki hayat, farklı dünyalardan gelen iki ruh... Birbirlerine dokunmadan duramayacakları bir çizgide yürüyordu. Bu çizgi kanla çizilmişti.