“Ben sadece boşandım. Ölümü hak etmedim.” Bir sabah. Elinde silah olan bir adam. Ve herkesin sadece izlediği bir sokak. Asel’in tek suçu, gitmekti. Ama Asil’in gözünde onun gitmeye hakkı yoktu. Şimdi Asel, hayatta kalmak için koşuyor. Ve kimse yardım etmiyor. Çünkü bir kadının ölümü artık kimseyi şaşırtmıyor. Ama o sabah bir şey değişti. Bir grup kadın, göz yummadı. Bir grup kadın, bir kadını hayatta tuttu. Bu bir hayatta kalma hikâyesi. Bu, “kurban” olmayı reddedenlerin çığlığı. Ve bu, hiçbir kadının yalnız olmadığını hatırlatan bir isyan. “BENİM ÖLÜMÜM SENİN ELLERİNDEN OLMAYACAK.”