Geride bırakılan sadece bir şehir değil.

Okulları nedeni bilinmeyen bir yangından dolayı büyük hasar aldığından, Asya ve yakın arkadaşı dönem ortasında olmalarına rağmen yeni bir okula geçerler. Her zaman yaptıkları şeyleri, klasik öğrencileri beklerken çok büyük yanılgıya uğrarlar. Her yerde çizgiler, sınırlar ve korku vardı. Kimliği belirsizler, bakışlarıyla kan donduran iblisler ve kana susamış aç yamyamlar... Hepsinin arasından bir çift göze onların kuralları ile meydan okuyana kadar belki de o koca okulda Asya ve İskender asla karşılaşamayacaktı. Halbuki Asya`nın tek yaptığı gözlerine bakmaktı, ama İskender`in anladığı günahı ateşler üzerinde dansa davet etmekti. Ateşin üzerinde onları dans ederken görmek tutku mudur? Yoksa acı çekmelerine izin vermek miydi?