“Sustukça büyüdü adaletsizlik. Şimdi biri dinliyor ve cezasını veriyor.” Hiçbir sistemin, hiçbir mahkemenin dinlemediği sesler için kuruldu Veritas. Yapay zeka sanılıyor. Ama arkasında kim olduğunu kimse bilmiyor. Bu bir sohbet uygulaması değil. Bu bir çığlık deposu. Ve her çığlık, sessiz bir infaza dönüşüyor. Taciz edilen, susturulan, görmezden gelinen herkes için bu sadece bir uygulama değil… Bu, gecikmiş adaletin çelikten cevabı. “Sessiz Adalet”, adaletin gölgede kaldığı bir dünyada, görünmeyen bir sistemin nasıl işlediğini anlatan; kanı, korkuyu, cesareti ve susmayanları konu alan çarpıcı bir psikolojik gerilim. > Susma. Anlat. Adalet seni bulacak.

Çocukluklarından beri sürekli didişen 2 genç,yıllar sonra yeniden karşılaşır ve birbirlerine aşık olurlarsa sizce neler olur 😉Kapak için @leydiasteria arkadaşımıza çok teşekkürler ❤️

Bu kitap, sadece bir dönüşüm öyküsü değildir. Aynı zamanda bir örneklik taşır. Tevhidin ne demek olduğunu öğrenmeye çalışan, şirkten arınmak isteyen herkes için sessiz bir rehber, sade bir yoldaş…

"Kim bir mafyanın işlediği cinayeti ihbar edebilir ki? Hem de kanıtlarıyla beraber? Kim bu yürek yemiş it?" diyerek öfkeyle elindeki bardağı sıktı Turan. İç çeken Kadir ise elindeki dosyayı uzattı, dosyayı alıp açan Turan`ın kaşları havalandı dosyadaki fotoğrafı görünce. Bir kadın. Aslında daha çok bir çocuk sayılırdı bu kız. Ufak yüzü, uzun perçemli dalgalı saçları ve mavi gözlü bir kızdı karşısındaki. "Kim bu Kadir? Dalga mı geçiyorsun sen benimle?" "Hayır abi. Bu kadın seni ihbar etmiş. Kanıtları bile bu vermiş. Cesareti takdire şayan gerçekten. Sen sorgu için emniyete girdiğinde o tam o an çıktı yanından geçip. Mahkemede gazetecilerin arasında oturup izledi mahkemeni ve hatta sen cezaevi aracına bindirirken de izliyordu." "Bu kız çocuğu nasıl yapsın lan o dediklerini!?" "Kız çocuğu dediğin 28 yaşında eski savcı."

2026 yılında olan kadın avukatın ülkeye hak ve hukuk olduğunu savunan mafyanı savunacaktır.

Bazen hayat, en derin denizlerin dibindeki saklı bir inci gibi parıldar... Ama onu bulmak için karanlık sulara dalman gerekir.

Bu, sadece bir aşk hikâyesi değil. Bu, susturulmuş bir neslin sesi. Sistemin gölgelerinde büyüyen, adaletin terazisine başkaldıran iki yüreğin savaşı. Yangın. Adını taşır gibi yaşar. Kuralların değil, kalbin sesini dinler. Dünya yanarken, onu seyretmektense ateşe benzin döker. Sarp. Buz gibi görünen, ama içinde dev dalgalar taşıyan bir hukukçu. Yasaların efendisiyken, duygularının kölesi olmaya direniyor. O, düzeni savunur. Ama o düzenin kimleri ezdiğini unutmaya çalışır. Bir mahkeme salonunda çarpışan iki kader… Birbirinden nefret etmek için her sebebe sahip iki insan, Ama aynı ateşin içinde kavrulduklarını fark ettiklerinde, Artık sadece adalet değil, Kalpleri de hüküm giyecek. “Ateş Kimi Yakar?” Aşkın mı? Adaletin mi? Yoksa her ikisinin de kaldıramayacağı kadar gerçek olan o tek cümle mi: Bazı savaşlar kazanmaya değil, yanmaya değer. Sınırlar çizildi. İki taraf hazır. Ve ateş çoktan yakıldı. Sen hâlâ izlemekle yetinecek misin, yoksa kendi yangınına adım atacak kadar cesur musun?

"Yüsra, avukatım olmanızı istiyom." Yüsra kaşlarını havaya kaldırarak gözlerini ona dikti. Dediğini algılaması uzun sürmüştü. Bu uzun süre boyunca Fecir onun bakışları altında eriyordu. Kalbi deli gibi atıyordu. Yüsra dediğini algıladığı anda bir adım geri çekildi kaşlarını çattı, sinirden vücudu titremeye başlamıştı. Fecir olanları anlamaya çalışıyordu. "Lan sen bana ne teklif ediyorsun? Senin gibi bir mafyanın avukatı mı olacağım ben?" "Yav bak haklısın... Suçlarımın hepsini kabul ediyom zaten diğer suçlarımı savun demiyom ki ben sana. Sen mazlumun kahramanı değil misin? Bu cinayeti ben işlemedim ama benim üstüme kaldı. Bu konu da ben mazlumum. Cinayeti ben işlemedim. Bunu tek kanıtlayabilecek de sensin. Sen bu ülkenin en iyi avukatlarından birisin." Yüsra sinirle saçlarını savurdu ve iki adım atıp Fecire yaklaştı. "Senin gibi mafya için cinayet ne ki? Niye o adamı öldürmemiş olasın? Senin için böyle şeyler çok basit olmalı. Nerden bileceğim yalan söylemediğini? Senin gibi bir adam için yalan gayet normal bir şeydir. Sana güvenmiyorum. Birini savunmam için ona güvenmem gerekir ki sen bu dünyada en son insansın güvenilecek. Hatta dünyada tek bir kişi tek bir Allahın kulu sen kalsan yine de sana güvenmem."

Bu Satırlar Yarınları Yazanlara Emanettir

İkisi de birbirini uzun zamandır görmemişti Uzun zamandır birbirini görmeyen ikili neler yaşayacaktı İkisinin arasına uzun yıllar girmişti. Yıllar insanları çok değiştirir miydi? Giray uzun zaman önce gördüğü küçük kızı büyümüş bir kadın olarak görünce ne yaşayacaktı Ya da Alya uzun zamandır görmediği bu adamı geçmişteki gibi görmeye devam edebilecekmiydi Bunları onlara zaman ve hayat gösterecekti…

Bu hava, gökyüzü,mavisinde kaybolduğum deniz her şey bana artık yabancı geliyordu. Ailem kalmamıştı. Tek başıma yapayalnız bu şehirde nefes almaya çalışıyordum ama sanki biri ellerini boğazıma sarmaşık gibi sarmış beni boğuyordu. Babamın katilini bulmadan rahat bir nefes alamayacaktım.

Fantastik bir alemde kıyamet sonucu oluşan kırallıklar ve yeni yasalara karşı çıkan insanların macerasında geride kalanlar unutulmuştu. " sus dediler sustum , eğil dediler eğildim ama her sustuğum ve eğildiğim saniyeyi birer kurşun çevirdim"