Ah Fatma kadın, ne bitmez, ne tükenmez bir acın varmış senin. Gençliğinin baharında, daha yirmi sekiz yaşının başında, nasıl bir imtihanın varmış, senin. Ağlamak ne yakışıyordu sana... Ama sen ağlama kadın, ağlama, solmasın gül yüzün. Bitsin, tükensin sızlamaların. Ağlamak yakışıyor diye, çoğalmasın acıların... (Gerçek bir hayat hikayesinden uyarlanmıştır.)