“Eee, kabul ediyor musun?” diye sordum. Zaten kabul etmek zorundaydı. “Neden kabul edeyim ki?” dedi, sigarasının izmaritini yere atarken. “Çünkü kardeşinden intikam almak istiyorsun,” dedim. Biliyordum, intikam peşindeydi. Eğer olursak, ikimiz de istediğimizi alacaktık. “Peki karşılığında ne alacağım?” diye sordu. Arkamda sakladığım muzlu sütü yüzüne doğru uzattım ve hafifçe salladım: “Muzlu süt,” dedim masumca. Verebileceğim başka bir şey yoktu. Elimizde ne varsa, onunla yetinecektik. Güldü, ben de güldüm. Gülüşü, kabul ettiğinin en net işaretiydi. Niye kimse muzlu süt sevmiyor? Hep çilekli süt, hep çikolatalı süt... Muzlu süt bir markadır! O kadar. Texting sahneler olacaktır.🦋