İpek, maviyle yeşilin birbirine karıştığı gözleriyle bana bakıyordu. Henüz tam olarak ayılamamıştım ki konuştu: — Bir mektup gelmiş, sanaymış. Elindeki zarfı bana doğru uzattı. Kucağımda, üstünde sadece “Geçmişteki Birinden” yazan bir mektupla baş başa kalmıştım. Ben mektuba bakıyordum, mektup da bana… Açmadığımı görünce İpek sıkıldı, ayağa kalktı ve içeri gitti. Odanın içinde yalnızca ben ve geçmişten geldiğini iddia eden o mektup kalmıştı. Peki… kim göndermişti?