Okulun sessiz sakin kızı Ahu’nun geçmişinde yaşadığı olaylardaki travmalarıyla mücadelesi ve onu yeniden hayata kavuşturacak olan Barın. Bu ilk kitabım değil aslında ama bu platformdaki ilk kitabım ilk defa böyle bir kurgu yazmak istedim umarım beğenir okumaya devam edersiniz iyi okumalar diliyorumm.

Kan bazen konuşur… ve söylediğini asla unutturmaz. Şehir, karanlıkta boğulurken ardında kanla yazılmış mesajlar bırakılıyor. Her cinayet, susturulmuş bir çığlık gibi yankılanıyor. Başkomiser Lara, bu sessizliğin ardındaki karanlık zihni bulmak için zamana karşı yarışırken, kendi geçmişindeki yaralar da yeniden kanamaya başlıyor. Ama unutmamalı… Sessizliğin bittiği yerde, kanın hükmü başlar.

Şırnak`ta görev yapan Aylin Zeren Akay, ve yine aynı yerde mafya işlerini yöneten Altan Demir Tuna. Bu ikilinin karşılaşması ne gibi sonuçlar doğuracak? Her ne kadar düşman da olsalar, aşk buna engel olabilecek mi?

"İkimiz de karanlıkla büyüdük. Ben yetimhanede susarak, O suskun bir evde nefes alarak. Ve şimdi... birbirimizi tanımadan aynı yarada kanıyoruz. Adını bilmiyorum. Ama seni hissedebiliyorum." Afra, sekiz yaşında yetimhaneye bırakıldığında hayatına acı sessizlikler yerleşti. Aybars ise geçmişiyle birlikte yaşamayı değil, ondan saklanmayı seçti. Bir kütüphane köşesinde kesişen bakışlar, geçmişin fısıltıları, yazılmamış cümleler… Bu bir aşk hikâyesi değil, bu bir iyileşme hikâyesi. Ve belki... aşk da iyileştirir.

Bora ve Gülçin, ateşle barut, Yaklaştıkça yanar, kavrulur umut. İhanet, intikam, aşk ve hüsran, Paris sokaklarında yankılanan ferman. Gökçe ve Altay, kaderin sesi, Birleşir yolları, aşkın nefesi. Kurşunlar susmaz, gölgeler dans, Geçmişin yarası, derin bir sans. Karanlık çöker, son oyun başlar, İhanet, dostluk, kim dost kim düşman? Paris`te son kurşun, yazgıyı yazar, Ya aşk kazanır ya da intikam!

Çocukluk aşkı Zorunlu ayrılık Araya giren zaman Amansız karşılaşma Bir birlerini unutmamak için verilmiş bir kolye....

Bir sefer de yıkılmış hayat toplanır mıydı? Üstüne defalarca basıp geçilen hayatı toparlayabilir mi insan? Acımasızca yıkılan taşlar yerine oturmaz mıydı bir daha? Tekrar tekrar deneyerek inşa edemez miydik yıkılan hayatımızı? Tüm hayatın bir anda değişir miydi? Geçmişin izleri aniden ortaya çıkarsa ne olurdu? O izler silinmez miydi? Yalanlar ve gerçekler arasında ki ince köprü seçimimizi yapmadan yıkılır mıydı? İki kişi,iki yol vardı… Birinci yol, kör gözler yalanları gördü ve onlara sıkıca sarıldı. İkinci yol, uyanık gözler gerçekleri gördü ve onlara sıkıca sarıldı. Peki ya bu iki yol kesişirse ne olurdu? Vazgeçmek zorunda kaldığı yoldan vazgeçer miydi? Vazgeçmek zorundasın ama vazgeçemiyorsun Bu hikayede Kadir ve Melisa vazgeçen ve vazgeçmeyen olacaktı… “Vazgeçmek mi? Vazgeçmemek mi?”

Farah Güneş yeni bir hayata başlamak için arkadaşlarıyla beraber yeni bir şehire taşınır. Herşey güzel ilerlerken hiç beklenmedik birşey olur. Farah tekrardan geçmişiyle yüzleşmek zorunda kalır. Ama bu sefer yalnız değildir. Onu ölümüne kadar destekleyen arkadaşları ve onu asla bırakmayacağına yemin etmiş biri vardır.

Yanlış anlaşılmalar yüzünden birbirine düşmanlık ile geçmiş yılların ardından iki ailenin çocuklarının karmaşık ipleri çözmesi.