☆☆☆ Elimde tuttuğum kitaba ve boynumdaki kolyeye baktım tereddütle. "Ne yani şimdi bu kolyeyle kitapların içine girip ve oradaki ruhları toplamam gerektiğini mi söylüyorsun." Başını yaşlı bedeninin izin verdiğince sallayıp elimdeki kitabı işaret etti tekrar. "Evet. Ama aslında ruhlardan çok burçların ruhlarını toplayacaksın. Seninle birlikte 13 burç olmalı. Onları bulmalı ve başlayan bu savaşı durdurmalısınız. Tabi eğer başaramazsanız insanoğlunun sonu yakın demektir" Ne yani şimdi ben boynumdaki kolyeyle bu elimde tuttuğum kitabın içine girip ruhları pardon burçları mı toplayacaktım!? Hem de insan olanlarından! ☆☆☆ *(KİTAP BÖLÜMLERİ HER GÜN- 20. Bölüme kadar-YAYINLANACAKTIR.) *(KİTAP BÖLÜMLERİ EN AZ 8000 KELİMELİK OLACAKTIR.) *(KİTAP TAMAMEN ŞAHSIMA AİTTİR. HERHANGİ BİR TAKLİT VE CÜMLELERİME KADAR İZİNSİZ KULLANIMDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR. KİTABIMI BAŞKA BİR UYGULAMADA GÖRÜP BENİ HABERDAR EDERSENİZ ÇOK SEVİNİRİM.)

Beş diyar... Biri buzul, biri çürümekte, biri karanlıkla çevrili. Kapılar mühürlendi, barış uzun zaman önce unutuldu. Fısıltılar geri dönen iblisleri haber veriyor. Onları yalnızca doğuştan gelen bir görüyle seçebilenler var. Ve bu görünün taşıyıcıları, şimdi kaderin en ön saflarını sürülüyor. Kayıp geçitler uyanıyor. Alevler içinde bir meydan, her şeyin başlangıcı oluyor. Ve yanlış zamanda açılan bir kapı, bir yabancıyı bu dünyanın içine çekiyor

Arkadaşlarıyla tekne tatili yapan Adelina denize atlar, ayağına kramp girer ve bir anda boğulur, suyun altında bir ışık huzmesi görür ve gözleri yavaşça kapanır. Uyandığında kendini bambaşka bir evrenin kumsalında bulur, her şey bundan sonra başlar sihirli bir evrenin içindedir onun gibi başka bir sürü insan vardır. Herkesin farklı özel güçleri vardır.4 farklı elementin de konu edildiği bu kitap aşk, savaş, taht kavgaları ve ölüm içermektedir.

Simsiyah dağılmış saçları, vahşi duran yüzü ve Onikse benzeyen gözleriyle Şifa`ya bakıyordu. Sanki onun insana dönüşmüş haliydi. Şifa`yı inceleyen gözleri yavaş yavaş öfkeyle dolmaya başladı. "Sen onu benden çaldın. Şimdi bedelini ödeyeceksin." Şifa duyduklarıyla kaşlarını çattı ve etrafına baktı. Ona mı demişti? Durduğu tarafta Oniks ve kendisinden başka kimse yoktu. Acaba Oniks`e mi demişti? İyide ne çalmış olabilirdi ki? Buraya geldiklerinden beri Oniks`i gözünden ayırmamıştı. Bir ara uyumuştu o zaman çalmış olabilir miydi? Ne kadar obur olduğunu biliyordu. Kesin koyun, at ya da herhangi bir hayvanı midesine göndermiştir. Gözlerini kısıp Oniks`e baktı. Aynı anda Oniks de ateş saçan gözlerini karşısındaki adamdan ona çevirdi. Uzun dikenli kuyruğunu havaya dikmiş, her an karşısındaki gruba saldıracakmış gibi duruyordu. Oniks`in gri dumanlı gözlerine baktığında, Sıcak nefesini sinirle havaya bırakıp kuyruğunu salladı. Pekala huysuzluğu üstündeydi ama onun çalmadığını anlamıştı. Eğer o yapmış olsaydı çoktan suçlu çocuklar gibi gözlerini kaçırırdı. "Sen neyden bahsediyorsun. Biz bir şey çalmadık." Şifa karşısındaki insanları süzdü hepsi de ona nefretle bakıyordu. Ama neden? Az önce konuşan adam ona doğru bir adım attığında Oniks`de dikenli kuyruğunu Şifa`nın beline sarıp onu kanatlarının altına aldı. Artık Oniks daha öfkeli nefesler alıyordu. Şifa, Oniks`in beline sarılı kuyruğunu yavaşça okşarken, "Sakin ol Oniks" dedi. Karşısındaki adam tekrar öfkeyle konuştuğunda ne duymayı bekliyordu bilmiyordu ama kesinlikle duymayı beklediği kelimeler bunlar değildi. "Onu. Ejderhayı. Benim ejderhamı çaldın."

"Lâdin Taşı`nı bulmalısın! Bizi kurtarmalısın Amelia! Duyuyor musun?! Bizi kurtarabilecek tek kişi sensin! Lâdin`i bul Amelia! LÂDİN`İ BUL!!"

Her şey bir anda oldu. Bir çığlık. Bir silah sesi. Ve geçmişe ait o eski kapı…Tiwanaku. Liora, ailesini kaybettiğinde her şey bitti sanmıştı. Ama kamp gecesi duyduğu silah sesiyle birlikte, bir bilinmezin ortasına düştü — zamanın mı, kaderin mi, kimsenin bilmediği bir geçitten geçti. Ve o andan sonra hiçbir şey aynı kalmadı. Burada insanlar uçuyor. Kanatlı bedenlerle, keskin bakışlarla, gökyüzünde süzülen ırklarla dolu bir dünya: Aerionlar ve Umbreathler. Işıkla karanlık arasında sıkışmış bir savaş var. Ve Liora’nın gözleri, bu dünyanın dengesini bozacak kadar farklı. Kael, sürgüne gönderilmiş, kanatları yakılmış bir yabancı. Sert, suskun, ama Liora gibi kırık. Onu kimse istemiyor. Ama en çok da o, Liora’yı korumak için ortaya çıkıyor. Işık taşı onunla parlıyor. Umbreathler onun peşinde. Aerionlar ise ondan korkuyor. Liora bu dünyayı istemedi. Ama bu dünya, ondan vazgeçmiyor.

Birgün hayatımın degişmesine yardım eden şeyin bir kapı olacagını söylesem komik gelirdi. Banada komikti evet ama bir kapıdan geçene kadar...

Eski malikanelerinde , kendisine sürpriz bir parti hazırlanan Violet her şeyin normal gittiğini zanneder ancak gecenin sonunda arkadaşları ile malikanede kalmaya karar verdiklerinde gizemli bir tuzağın kurbanları olduğunu fark eder. Kimseye farkettiklerini söyleyemezken , malikanenin belirli yerlerinde külden cesetler bulduklarında dostlarının sahtelikleriyle yüzleşir. Herkese göre katil içlerinden biriydi. Hayır herkes kurbandı... Ama içlerinden biri , diğer kurbanları seçendi... Dostları tarafından bu katliamın katili ilan edilen Violet , malikanenin gizemlerini çözerken dostları bir bir kül olmaya devam eder. Fakat Violet malikanede gizlenmis bir geçit keşfettiğinde geçmişin kapılarını aralar , ya geçmişten çıkamayacak ya da her şey kül olacaktı. Küller çıkmazına hoş geldiniz , Ya saklan ya da öl !