"Eğer bir sabah kalktığında, aynadaki yansımanı tanımıyorsan…” belki de başkalarının hayallerini giyinmişsindir. Belki de kendi sesini duyamayacak kadar çok susturulmuşsundur. Bu kitap, tam da o sabahlara uyananlar için yazıldı. Nehir`in hikâyesi bir kişinin değil, bastırılmış binlerce iç sesin çığlığıdır. Ve her kırık saatte, belki de kendi zamanımızı bulma cesareti saklıdır. Yolun nereye gittiğini bilmesen bile, kendi adımlarını atmaktan vazgeçme. Çünkü bazen kaybolmak, Gerçekten kim olduğunu bulmanın tek yoludur. Bu satırlar, yalnızca bir ergen psikolojisinden olgunluga doğru ilerleyen genç kızın hayalini,yolculuğunu anlatmıyor. Bir iç döküş, bir başkaldırış, bir itiraf. Aynı zamanda hepimizin içine fısıldanan o sessiz, ürkek soruyu taşıyor: “Ben kimim? Ve kim olmamı bekliyorlar?” Nehir’in hikâyesi bir tek ona ait değil. O, bastırılmış düşlerin, suskun hayallerin, Ve her sabah başkasının hayatını yaşamak zorunda kalanların sesi. Bu satırları yazarken, sadece Nehir’i değil; susturulmuş bir çocuğu, kırılmış bir genci,bir yetişkinin içindeki çözülememiş düğümü, görünmeyen ama hep hissedilen bir yarayı anlattım. Eğer bu sayfalarda kendinden bir kıymık bulursan, bil ki yalnız değilsin. Ve belki de… kırık saatler ülkesinde kayıp bir ruh, tam şu anda seninle aynı gökyüzüne bakıyordur. Ve belki, yolunu kaybettiğini düşündüğün anda, en doğru yöne bakıyorsundur aslında. – Papatya Güzeli

Düşman ailelerin kardeş çocukları bir gün biri yakalanır ve zindana atılır bu şekilde başlayan bir hikaye birbirlerinin abi kardeş olmasını bilmeleriyle biter.

Bu da geldi başıma okuduğum romanın kötü kadını oldum

13 uğursuzluğunu yine göstermişti. Tarih felaketlerini 13` te saklıyordu sanki ...