Merhaba ben hilal ailesimden çektikleri yüzünden kendini arkadaşlarına adamış hilal Ama bu çile bir gün son bulacaktı. İşte o gün bu gündü ailemin üvey olduğunu ve mutlu olabileceğimi anladığım gündü İşte benim hikayem böyle başladı eğer sizde benim hikayeme ortak olmak istiyorsanız gelin ve hayatımı anlatan bu kitabı okuyun ♡

Saye, çocuk yaşta ailesi tarafından terk edildikten sonra zorla alıkonulmuş, travmatik olaylar yaşamış bir kızdır. Hayatının dönüm noktası, acımasız saldırganından kaçmaya çalışırken, Eymen ve Armen adında iki gençle tanışmasıyla başlar. Bu iki gizemli çocuk, Saye’yi ölümün eşiğinden kurtarır, ancak onların da karanlık bir geçmişi vardır. Saye, Eymen ve Armen, yakalandıkları bir organizasyon tarafından kaçırılır ve gizli bir tesisin içinde, üzerinde deneyler yapılan deneklere dönüşürler. Bu deneyler sonucunda her biri insanüstü özellikler kazanır: Saye’nin gözleri kırmızıya dönüşür ve olağanüstü bir algılama gücü kazanır. Armen, hem inanılmaz bir zekâya hem de büyük bir fiziksel güce kavuşur. Eymen’in vücudu, farklı kan gruplarına adapte olabilen eşsiz bir biyolojik değişim geçirir. Ancak bu güçler, hem bedensel hem de zihinsel sınırlarını zorlar ve onları kim olduklarını sorgulamaya iter. Deneylerin ardındaki organizasyon, onların güçlerini kötüye kullanmayı planlamaktadır. Bu üç genç, bir yandan deneylerin etkileriyle başa çıkmaya çalışırken bir yandan da bu sistemden kaçmanın yollarını arar. Saye’nin dövüş yetenekleri ve hayatta kalma içgüdüsü, Eymen’in empatisi ve Armen’in stratejik zekâsı, onları hem bir arada tutan hem de özgürluge yaklaştıran unsurlar olur.

Vuslat sesizliğinin içine ağırlığını katarak sunuyordu insanlara. O ağzını açtığında kimse konuşamazdı ve o sustuğunda kimse bir adım öne çıkamazdı. Yerini, gücünü, hakimiyetini ve hırsını kaybetmeyen nadir adamlardan biriydi. 13 yaşına kadar tanıdığı ailesi sırf sakin olsun diye ona bu ismi verseler de kıyametten önceki boğucu suskunluk olacağını tahmin edememişlerdi. O günün yeni yeni aydınlanmasını, karanlık bir ormandan izlemeyi seven adamdı. O Vuslat Kasırgaydı. O lakabını soyadından alan bir adam değildi, ortalığı yıkıp savurması ile güçlü bir fırtına olduğunu kabul etmişlerdi. Ve daha kötüsü, bu kez Vuslat Kasırga’nın hiç görmediği bir şafak sökecekdi, güne değil kalbine doğacaktı güneş… İnce uzun bir rakı kadehiydi yürekten sevmek, Narin, kırılgan ve ağır… Acı, mayhoş ve iç acıtan bir suydu aşk, Kavuran, sarhoş eden, akla düşüren… Beyaz bir yıldızdı kadın, Saf, asil ve güneş gibi sıcak… Siyah, saf bir geceydi adam, Asi, mert ve rakı gibi sert… Ve sevmek sesiz bir vuslatta başlayacaktı, yeni bir şafakta.

Daha küçük yaşta tanışmış olan Eymen ile İdil İzgi orta okulda farklı sınıfları okuyan çocuklardı. Birbirleriyle alakası olmayan bu iki çocuklar ileride birbirine bir şey hissederse ne olurdu? Daha çocukluktan Eymen yüzden yara almış izginin kalbi tekrardan Eymen sayesinde yeşerebilirmiydi?