İtalyan Asker - Şef Kadın Yarı Texting kurgudur. ****ALINTI***** "Evimsin, yangınımsın çilli. Her an yangınında yanmak isteyecek kadar yangınımsın. Ben, seni seviyorum. Bir abi olarak değil, senin kocan olarak seviyorum." ****ALINTI**** Siz- Pişt askerişkom, ne yapıyorsun gülüm? Siz- Tek dileğim gunini başka karılara açmaman. Siz- Öyle bir hataya düşmezsin değil mi pancar gözlüm!? Siz- Seni lime lime doğrayacağımı bildiğin için yapmazsın bence. Kitap şarkısı; Güle güle şekerim

"Bu şekilde konuşmayı kesmemiz gerekiyor, Ilgaz. Artık neyse, açıkça konuşalım.” Derin bir nefes aldım. “Benimle böyle konuşma. Zaten yeterince zor bir gün geçirdim.” Kemal`in gözlerinde inanılmaz bir şaşkınlık vardı. “Senin için zor olan ne, Ilgaz? Her şeyi böyle kapalı kapılar ardında saklamamız mı? Yoksa hiçbir şey olmamış gibi davranman mı?” Gözlerimi Kemal’den kaçırdım. Bu konuşmayı yapmak istemiyordum, ama Kemal`in ısrarı kaçınılmazdı. “Kemal, burada, sette bu konuşmayı yapmamız gerekmiyor. Lütfen.” Kemal kaşlarını daha da çattı. “Set mi? Ilgaz, bu mesele sette değil, bizim aramızda. Benim senden ne kadar uzak kaldığımı fark etmiyor musun? Biz bu hale nasıl geldik?” Yüzümdeki ifade yumuşadı, ama bu yumuşama derin bir kırgınlıktan geliyordu. “Biz buraya kadar geldik çünkü... belki de bir şeyleri en başında yanlış yaptık. Belki biz…” bir kaç saniye kendime izin verdim, zordu. “Biz birbirimizi istemedik, sadece... alıştık.” Kemal’in yüzündeki öfke yerini derin bir hayal kırıklığına bıraktı. “Bunu gerçekten mi düşünüyorsun? Beni sadece bir alışkanlık mı sanıyorsun?” Susarak başımı öne eğdim. Kemal birkaç adım daha yaklaştı, sesi daha yumuşaktı ama içinde bir sitem taşıyordu. “Sana her şeyimi verdim, Ilgaz. Kendimden bile fazla sevdim seni. Ama sen hep bir adım geride durdun. Hep bir duvar vardı aramızda. Ben o duvarı yıkmak için savaştım, ama sen bana hiç izin vermedin.” Gözlerimde beliren yaşları saklamaya çalışarak arkamı döndüm. “Belki de o duvar, beni koruyan tek şeydi. Beni kırmana izin veremem, Kemal.”

“Lina Demirkan, İstanbul’un en güçlü ailesinin varisi… ve istemediği bir evliliğin mahkûmu. Aras Karaca ise yeraltı dünyasının gölgesinde büyümüş bir tehlike. İkisi de bu evliliği istemiyor. İkisi de birbirinden nefret ediyor. Ama imzalar atıldı. Oyun başladı. Basın onların mükemmel bir çift olduğunu düşünüyor… Gerçekte ise aynı çatının altında iki düşman karşı karşıya. Aşk, nefretle savaşabilir mi? Yoksa bu evlilik sadece bir savaşın başlangıcı mı?”

Kor yürek, ateşin en sıcak noktası gibidir, Aşkın ve tutkunun simgesi, yanar durur içindeki hisler. Bu yürek, sevgiyle dolup taşar, Her çarpıntısında umut saçar. Ancak her ateşin bir söndürücüsü vardır, Kor yüreğin zıttı, soğuk ve duygusuz bir kalptir. Bu kalp, sevgiden yoksun, buz gibi bir yalnızlıkta, Hiçbir ısıyı hissetmez, ne aşkın ne de neşenin tadına varır. Bir yanda kor yürek, alev alev sevdalarla dolu, Diğer yanda soğuk kalp, hissiz ve bomboş. İkisi de aynı bedende, farklı dünyaların ürünü, Biri yaşamın coşkusunu sunar, diğeri sessizliğin hüznünü. Kor ve Yürek, Ateş ve Su, Yüzbaşı Turan Yavuz Aladağ ve Cumhuriyet Savcısı Bengi Sarpkaya