Bunca yıl herşeyin üzerinden gelmiş olan ve tek başına yaralarını sarmayı başarabilmiş olan dişikurt...

Ya gölgeden kaçıcaktım yada gölgenin ta kendisi olucaktım.Peki ben ne mi oldum? Gökteki ayın vede omzumda ki yıldızların esiri. Bayrağımın tutkunu, vatanımın koruyucusu. Acısı, Tatlısı, Mutlusu vede öfkelisini bırakırdı arkasında. Çünkü o izdi. Adını layıkıyla hak edip kendinede yakıştırıyordu. Üsteğmen İzgi Alev

(Watpadden buraya göç diyelim jdjdjd) Bir bozkurtla asenanın karşılaşmasıydı bu hikaye. Kader onları bir daha aynı şeyleri yaşattı, aynı acıyı çektiler. Anlamdırılamyan hisler? Belki de beynin oyunu bu. Sahi önceden karşılaşmışlar mıydı? Kitabın kapağı ve kurgusu şahsi olarak bana aittir.