Selam, ben Deniz. Evet evet, muhtemelen beni tanıyorsundur. Kaya’ların genç üyesi, Deniz Kaya derler bana. Beni ekranlarda görmüşsündür, genelde para ve gücün sembolü derler… Kıyafetimi, paramı, arabalarımı görmüşsündür. Peki ya hayatımı? Anlamak için baktın mı hiç gözlerime? Benim için her gücün bir zaafla geldiğini gördün mü gözlerimde? Hayır, görmedin. Çünkü sende bakmadın! Varis olmak için dünyaya getirildiğimi biliyor musun, annemin benden hep nefret ettiğini, kardeşlerimin benden sakladığı sırrı biliyor musun? Annenin benden neden nefret ettiğini bilmeden kaybettiğimi, babamın hayaletini sırtımda taşıdığımı biliyor musun? Peki ya Semih’in zincirlerinden kurtulup abime biat ettiğimde kaderime isyan edip tahtın dengesini bozduğumu? Ah evet, ben yaptım. Bununla da kalmadım, lideri devirdim, kan akıttım, acı çektim ama tüm bu adamlara bir kadının gücünü gösterdim. Beni bir piyon sandılar ancak ne ben bir piyondum ne de onlar satranç ustasıydı. Gece çöktü, sis dağıldı. Her gecenin bir sabahı olduğunu unutanlar yandı önce. Yakmak için yanmayı göze alanlar ateşten çıkamadı. Ama öğrendim ki Deniz’ler da yanarmış. Her şeyi düzene soktum dediğim an Semih Kaya’nın bana bıraktığı o lanetli miras beni bir adamın ayaklarına zincirledi. Geçmişte akıtılan kan, intikam isteyen adamlar ve bundan haberi bile olmayan bir varis. Ben ne yapmıştım? Miran Atalay’ı ben öldürmemiştim. Neden benim canımı yakacağını söylüyordu bu yeşil gözlü adam? “Zincirlerin şıkırtısı çabalarımın beyhude olduğunu yüzüme vuran alaycı bir melodi gibiydi. Karanlık bir odadaydım. Lanet olsun! Böyle olmayacaktı! Ben Atalay’ların evinden Lina’yı çıkartacaktım ve defolup gidecektik. Kapı kulak tırmalayan bir çığlıkla açıldı. Loş ışık bile gözlerimi yaktı. Büyük bir beden gördüm, bir tuşa bastığında ışık yandı. Bir sandalyeyi önüme çektiğinde sinirle yüzüne bakıyordum. Maskeli baloda dans ettiğim, gözlerine bakarak kandırmaya çalıştığım adam beni kandırmıştı. “Zincirler Kaya” dedi, sesi cehennemde yükselen alevlerin arasından bir fısıltı gibi geliyordu “neden boğazında biliyor musun?” Gözlerimi kıstım “lider seni öldürür” umursamadı bile beni. “Yavaş yavaş ölesin diye” Şeytanın inindeydim, cehennemin en dibindeydim ama biliyordum. Cehennemden çıkmak için şeytanla anlaşma yapmak gerekirdi.” ~Kaderine isyan et ve tahtın dengesini boz. Ancak unutma yeraltında böyledir, her güç bir zaafla gelir.

Üniversite öğrencisi olan Liya Demir, hiç ummadığı bir anda kaçırılır. Aklında onlarca soru ile bu insanların onu neden kaçırdığını düşünüp durur. Onu, yıllar önce terk eden annesinden intikam almak isteyen Aysel kaçırmış olsa da, doğrular gerçekleri her zaman göstermez. Liya kime inanacağını şaşırmıştır. Yıllarca doğru bildiği yalanlar kafasını fazlasıyla karıştırmıştır. Bir yandan annesi, diğer yandan babası savaş içindedir. Onlar savaşırken, Liya`yı yok etmek isteyenler amaçlarına yaklaşmışlardır. Aşk farklı yerde ve farklı zamanda kapıları çalmıştır. Aysel`in oğlu Deniz Kaya, Liya`ya gönlünü kaptırmıştır. Annesinin amacını çok geç anlasa da canı pahasına Liya`yı korumaya yemin etmiştir. Liya`da Deniz`e gönlünü kaptırınca, bu iki âşığı artık zor zamanlar, tehlikeli tuzaklar ve ihanetler beklemektedir. Bu iki âşık bütün bu zorlukların üstesinden gelebilecek midir? "Eğer hikayen yalandan ibaretse, gerçekler sadece acı verir." Yayın tarihi: 17.10.2021