Bazı hayatlar fırtınalarla başlar. Bazılarıysa fırtınaların içinde doğar. Kamer Gündoğdu, mafyanın gölgesinde büyüyen bir kadındı. Ancak onun yolu kanla değil, adaletle çizilmişti. Savcılık hayali için geçmişini ardında bırakmaya kararlıydı. Hiçbir tehdit, hiçbir gölge, onu yolundan çeviremezdi ta ki o gece, kâbusları gerçeğe dönüşene kadar. Uyandığında, hala rüyanın içindeydi. Yatağının kenarında oturmuş, nefes nefese kalmıştı. Ama odadaki karanlık yalnızca geceye ait değildi. O an anladı: Bazı rüyalar asla sona ermezdi. Ve bazı geçmişler, sadece unutulmayı bekliyordu. Kağan Moretti, yeraltının kurallarını değiştiren bir isimdi. Soğukkanlı, acımasız ve hesaplanamaz. Kamer`in adını duyduğunda, bunun sıradan bir tesadüf olmadığını biliyordu. Çünkü bir fırtına yaklaşırken, kimse saklanamaz. Ve Nemesis intikamını aldığında, enkazın altında kimse sağ kalmaz. ... Kitabin içinde yetişkin içerik kan vahşet gerilim yani her şey var olucak bu yüzden okumadan önce tekrar düşünüp öyle başlamanızı tavsiye ederim. Kitabı beğeneceğinizi düşünüyorum umarım öyle de olur.

“Sen benim ne yaşadığımı bilemezssin!” dediğimde bana döndü, “Senin ne yaşadığını,ne yaptığı,hepsini biliyorum gölge.” dediğinde sinirle daha çok yaklaştım ona. Yüzlerimiz arasında 5-6 santim vardı, “Senle evlenmeyeceğim!Bunu o kıt aklına sok Araf Korkmaz!” Dediğimde sesimin altındaki tehlikeyi anlamıştı. “Adım ve soyadım ağzına yakışıyor Elisa.Ama sana şunu söyleyeyim bende seninle evlenmek istemiyorum.Sadece anlaşma yapacağız,” dediğinde sinirle geri çekildim. Ne diyordu bu alçak herif! “Seninle anlaşma yapmayacağım!” diye haykırdığımda sesim odada yankılandı, Dudaklarını kıvırdığında sinirle ona bakıyordum. Sadistçe gülüyor bu herif! “Anlaşma mı?Yoksa üvey ailenin ve öz ailenin seni bulması mı Gölge?” dediğinde durdum.

“Güvenin olmadığı bir dünyada, en büyük ihanetin nereden geleceğini asla bilemezsin.” Karmen, masumiyetini çoktan geride bırakmış, acımasız bir dünyanın tam ortasında büyümüştü. Hayatta kalmak, onun için artık yalnızca bir içgüdü değil, nefes almak kadar doğal bir zorunluluktu. Ancak hiçbir şey, beklenmedik bir şekilde üstlendiği liderlik rolüne onu hazırlamamıştı. Düşmanları, dostlarından daha çoktu. Sadakat ile ihanet arasındaki ince çizgide yürürken, verdiği her kararın bedelini hem kanla hem de kalbiyle ödemek zorundaydı. Gücün, yalnızlıkla birlikte geldiğini ise çok geçmeden öğrenecekti. Şimdi tek bir kuralı vardı: Kaybedecek hiçbir şeyi olmayan birinin önünde kimse duramaz.