İhanetin ortasında güvendiğiniz insanlar artık bir süpheliye dönüşür, size gerçeğin bile gerçekliğini sorgulatırdı. Korumaya çalıştığınız inançlarınızı sarsan tek bir ihanet bütün dünyanızı yerle bir edebilirdi. En zoruysa sırtınıza saplanan bu bıçağın nereden geldiğini bilememekti. Peki ya, bu savaş alanında duygulara yer var mıydı? Evet, vardı. Çünkü duygular, olasılıkları dinlemez, seçtiği kişiye atardı. Ve eğer kader, kırmızı ipinizin diğer ucuna kalbinizin seçtiği kişiyi koyarsa, o zaman ölüm bile sizi ayıramazdı. Mira, çocukken anne ve babasını toprağa vermiş bir vatan emanetiydi. Ailesinin izinden giden Yüzbaşı Mira Ela BOZKURT bu yolda hiç beklemediği olaylarda yer alacaktı. Bu olaylarda en beklenmeyeni ise, bir zamanlar rakip olarak aynı parkurda koşmaya başladığı Savaş Kaden ÖZTÜRK ile aynı yolda yoldaş olacağıydı. Bu Gülpembe ve Umut`unun hikayesi; Bir çocuk iken başlayıp, sonsuzluğa uzanan...

Abisini şehit vermiş bir kız kendine yeni hayat kurmaya çalışırken, kader en çok korktuğu ve istemediği bir aşkı karşısına çıkarır. Ne olduğunu anlayamadan askerlerin arkasından daha uzun biri ortalarından çıkarak karşıma dikildi. Bu karşı komşum Fırat`ın ta kendisiydi öylece durmuş bana bakıyordu, sonradan fark ettiğim şey elindeki silahı ve kaskıydı. Ulan adam askerdi ve ben bunu yeni öğreniyordum şok içinde adama baktım, "ben Kıdemli Üsteğmen Fırat Ateşoğlu, Umay hanım konserinizi iptal etmek durumundayız. Bomba ihbarı var." Demesiyle olduğum şoktan çıktım.

Gerçek ailem ve Asker kurgusudur...

"Vatanın için aşkından da vazgeçer misin Özdemir" Yıllar sonra hiç tanımadığı ailesini görev icabı geldiği şehirde bulan İnci`nin, işi ve ailesi arasında ki ikilemine birde aynı şehirde tanıştığı Üsteğmen Yusuf Asaf Özdemir katılmıştır. İnci`nin kafası iki hayat arasında bölünürken yapacağı seçim ya hayatını tamamen değiştirecek ya da kaldığı yerden devam ettirecektir. Tüm hakları saklıdır.

"Dışarıda bombalar patlarken en kanlı savaş benim içimdeydi. Vatan Çiçeği olduğumu anladığımda solmak üzereydim." Alışılagelmişin dışında bir asker hikâyesi. Bilinmezliklerle örülü bir geçmiş ve karanlıktan habersiz, umut dolu bir gelecek. Birbirine bağlı, kaderleri savaşın gölgesinde şekillenen askerler... Bitmeyen ümitler ve sönmek üzere olan hayaller. “Vatan Çiçeği”, görünmeyen savaşların, suskun direnişin ve kırılgan cesaretin hikâyesi. Ben istediğim kadar yazayım, siz istediğiniz kadar okuyun, bir şey yapamayacağız. Plastik çiçekleri ne kadar sularsak suluyalım, onları açtıramayacğız. Şarkıda da dediği gibi, "Su vermeye benzedik plastik çiçeklere..." -0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0- Dikkat! Bu hikayede geçen tüm olaylar, kurumlar, yerler ve kişiler tamamen hayal ürünü olup hiçbir gerçeklik payı barındırmamaktadır. Bu hikaye, şiddet ve argo içermektedir.

"Kızıl Kor" - Savaşın ortasında doğan bir aşk, görev ve sorumlulukların gölgesinde filizlenir. Zorlu görevlerde omuz omuza mücadele eden iki asker, başlangıçta sadece görev bilinciyle birbirlerine yaklaşırken, zamanla aralarındaki bağın derinleştiğini fark ederler. Ancak savaşın acımasız koşulları, aralarındaki bu duyguyu test ederken, hayatta kalma mücadelesi ve mesafelerin getirdiği zorluklar, her ikisinin de duygularını farklı bir yöne sürükler. Bu hikaye, iki insanın birbirlerine duyduğu bağlılıkla, aynı zamanda savaşın ezici etkisiyle şekillenen bir yolculuğu anlatacak.

merhaba arkadaşlar bu benim 2. Textıng kitabım olucak çok profesyonel değilim yazmakta biraz saçmalayabilirim yazım yanlışlarım olursa şimdiden kusura bakmayınn

Yıkım, yeniden doğuş ve geçmişin izleri.

UYARI❗️: BU KİTAPTA YAZAN KİŞİ, KURUM VE OLAYLAR TAMAMİYLEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. RİCA EDERİM Kİ CİDDİYE ALMAYALIM. İYİ OKUMALAR EFENDİM. Aşk oldu bir göz uğruna, aşk oldu bakış açısına, aşk oldu bir isim uğruna. İki masum bakış iki masum hayat. Yılların ardından kavuşan iki isimsiz.

Sat komandosu bir kız ve bordo bereli bir oğlan? Kitaptan alıntıları buraya yazdım okumanızı şiddetle tavsiye ederim! *** "Acı kahve gözlerin zehir gibi keskin; bakanı yakar, dokunanı esir edersin." *** O benim canımdı bense onun hayatı... insan canı olmadan yaşayamazdı ama hayatı olan herkesin canı olurdu... *** "`Seviyorum` demiştin..." "Her söylenene inanır mısın?" Her söylenene değil, senin söylediklerine inanırdım. *** "Ölmek için yaşıyorsun!" "Yaşamak için sebebim mi var?!" *** "Sen kimsin?" "Bilmem, kimim ben?" *** "Arin konuş! Sesini duymam lazım!" aklımda bir anı canlandı "Kes sesini! Sesine tahamülüm olmadığını biliyorsun Rüzgar!" *** "Kaan deme bana!" "Ne diyeyim? `Dede` uygun mudur?" *** "Yalvarırım azıcık uyuyayım." ___ Üç aydır uyuyordu... *** "Su altında kalmaktan balığa dönmüş lan bu!" *** "Çirkinsin kızım sen! Ne bu `uyuyan güzel` olma hevesi?" Aklıma eski bir an geldi. "Çirkin miyim ben ya?" "Estağfurullah." "O ne be öyle asker arkadaşı gibi?!" "Asker aşkı gibi cevap verme şekli varda ben mi bilmiyorum?" *** "Komutanım," "Söyle," "Hamza komutanım gelmiş." "Vaz geçtim söyleme!" *** "Pardon bakar mısınız?" "Buyrun," "Mazoşist misiniz acaba?" *** "Çizgi filmlere seslendirme yapıyorum." "Saçmalık," ____ Saçmalık dediği çizgi filmleri onun sesini duymak için izliyordu. *** "Ayağında gümüş halhal..." "Cidden operasyonda bunu mu söyleyeceksin?" "A-ah sanane be?!" *** "Artvinli inatçı bir velete fena tutuldum." "Hâlâ `velet` diyorsun abi! Romantizm sıfır!" *** "Renan," "Buyrun komutanım." "Arin ne sever?" "Beni." *** "Ablam," "Kardeşim," (Bu alıntının devamını yazarsam büyük spoiler olur o yüzden yazmayacağım.) *** "Yoruldum." dedi şebek bir sesle. "Gel buraya." *** "Silahının adı mı var?" "Evet, Bihter." "O ne be öyle? Bemimki de Behlül o zaman!" "Tanıştığımıza memnun oldum Behlül!" Manyaktı bu kadın!

Uzaklara dalarak konuştu yaşlı adam "Bir efsane var evlat bilirmisin" diye sordu yanındaki genç adama Genç adam şöyle cevap verdi "Hangi efsane baba?" Yaşlı adam gözlerini kıstı daha da uzağa bakabilirmiş gibi kafasını dikleştirdi Ve genç adama şöyle cevap verdi "Azrailin hikayesi evlat" dedi gururla Genç adam ilk kez bu ismi duymuyordu Hattaha bir çok kez bu ismi duymuştu Genç adam da bir askerdi hattaha en iyilerden di ama hiç azrailin hikayesini duymamıştı hattaha hikayesinin olduğunu bile bilmiyordu Yaşlı adam anlatmaya başladı hikayeyi "Bir zamanlar..." Dedi Yaşlı adam ve genç adam ile birlikte uçurumun kenarında uzaklara dalıp gitmişler (Sizde bu hikayeyi merak ediyormusunuz o zaman haydi okumaya başlayın iyi okumalar güzel yorumlarınızı ve beğenilerinizi eksik etmeyin plz lütfen=)

Asena nam-ı diğer Öfke, zorlu ve disiplinli askerlik hayatında cesareti ve kararlılığıyla ön plana çıkan bir üsteğmendir. Ancak yaptığı hatalar sonucunda, kendi ve eski timiyle birlikte ordudan ihraç edilir. Bu ihraç, sadece kariyerini değil, aynı zamanda hayatının temel taşlarını da sarsar. Fakat Asena için mücadele bitmemiştir. Eski komutanı olan albayının gizli bir emriyle, sivil olarak vatanına hizmet etme görevini üstlenir. Yeni görevi, askeri bir birlikle ortak çalışarak ülkesinin güvenliğini sağlamak ve gizli bir tehdit karşısında koruma altına almaktır. Asena, sivil kimliğiyle bu tehlikeli ve karmaşık göreve adım atarken, sadece fiziksel dayanıklılığını değil, ruhunun derinliklerinde saklı olan duygularını da keşfedecektir. Görev boyunca, yıllardır kapanmış olan kalbi yeniden atmaya başlar ve uzun süre önce unuttuğu aşk duygusunu yeniden keşfeder. Görev sırasında, Asena`nın karşısına hem eski dostlar hem de yeni düşmanlar çıkar. Eski timiyle yeniden askeri ortamda bir araya gelmek, ona hem güç hem de karmaşık duygular getirir. Ancak en büyük sınav, kendi kalbinin derinliklerindeki duyguları yeniden canlandırmaktır. Yıllardır saklı kalmış duygular, Asena`nın görev sırasında karşılaştığı tehlikelerle yüzleşirken gün yüzüne çıkar. Bu heyecan dolu hikayede, Asena`nın görevi, onu düşmanlarla dolu bir dünyada sadece vatanını korumak için değil, aynı zamanda kendi kalbinin derinliklerindeki gerçekleri bulmak için bir yolculuğa çıkaracaktır. İhanet, tehlike ve aşkın iç içe geçtiği bu serüvende, Asena`nın cesareti ve kalbinin gücü sınanacaktır.

Siyah boncuk ha Bartu Aslan. Her hafta pazar günleri yeni bölüm. Merhabalar. Bu bir asker kurgusu. Ve bu kitap benim ilk yazılı deneyimim. Kitabı iki ayrı platformda paylaşıyorum. Buraya bölüm atmam daha uzun sürebilir. İnstagram: @gencyazarinizz_ Tiktok: @ates_kitap4380

Her gecenin bir sabahı vardır. Gece en karanlık ve ebedi göründüğü zaman gün ışığı en yakındır. Her gecenin bir sabahı vardır.

Umay Kaya 27 yaşında oldukça güçlü bi bordo berelidir Altay Öztürk’ün timine katılır zorlu görevler ve bu zorlu görevler arasında ikilinin yakınlaşması aynı zamanda Umay’ın gerçek ailesini okuyacağımız bi kurgu

Gece yavaş yavaş çökmeye başlamıştı. Yavaşça sert kayaların arkasına sinerken , birkaç metre ötede tim askerlerinin varlığını görebiliyordum. Gözlerim etrafta gezinirken ,sol çaprazdan gelen hafif kıpırtıyla o tarafa döndüm. Terörist silahını çekmiş , timi hedef almıştı. Hiç düşünmeden silahımı kaldırıp, tek hamlede kafasına sıkarken, timdeki herkesin gözleri beni buldu. Bu sırada arkamdan kafama dayanan namlunun soğukluğunu hissettim. Hızlıca arkama dönerken, gözlerim onun yeşil gözleriyle tekrar kesişti. O an bir görevin bitip, yeni bir görevin başladığını anladım...

Gönül, kilitli bir kutuydu. Bu kutuya,her anahtar uyardı ama her anahtar açamazdı. Benim yurdum, kışın en soğuğuna ev sahipliği yapardı. Karlar yağar, rüzgarlar eser, ağaçlar tüm yapraklarını dökerdi. Güneş açmaz, gökyüzü hiç aymazdı. Taki bir çift yeşil hare, benim yurduma ayak basana kadar... Soğuk kış, bir anda yazın semalarında solmuş ve yerini sıcak güneşe bırakmıştı. Yağan karları güneş eritmiş, soğuk rüzgarı ise ılıtmıştı. Karanlığında bile hiç yıldız görmediğim gök, tek bir bakışla güneş açmıştı. Ben, Hazan. Ömrü gibi adı da güz olan, gözleri hep nemli olan, Hazan. Bundan sonrası yok dediğimde, karşıma çıkan bir nefes, bana yeni bir ömrün var olduğunu göstermişti. Kalbim; yolları dikenli yollardan oluşan bir ormandı. Geçilmesi zor, girmesi imkansızdı. Ama o, ayağına batan dikenlere aldırmamış, imkansızı imkan dahiline getirmişti. ************** "Dikenlerin sarmaladığı, acıyla harmanlanmış kalbine, baharı eken...O insanı bulman dileğiyle..." 🦋🌸

Bizden bir terorist bulumamız istenmişti bazen çok uzağa bakmak yerine en yakınımıza bakmamız yeterliymiş

"Yıllar geçse de üstünden, Bu kalp seni unutur mu?" Şarkının her satırında onun artık hafızamdan silinmekte olan yüzü, sesi, gülüşü geliyordu gözlerimin önüne. Ona dair her şeyi yavaş yavaş unutmak ve artık hatırlamamak bile gözlerimden yaşlar akmasına yetmişti. "Kader gibi istemeden Bu kalp seni unutur mu?" İzlendiğimi hissettiğimde gözlerimi açtım. Sağ tarafıma baktığımda yine o adamı gördüm. Yüzü yine maskeliydi, kahve rengi gözlerinde garip bir duygu vardı sanki. Daha fazla bakmadan dönüp içeri girecektim ancak dedikleriyle durdum. "Unutmaz bu kalp seni..."l 🖤