Pınar, peşindeki adamdan kurtulmak için sahte bir sevgili tutar. Ceketini kafamın üstüne örttüğünde, göz yaşlarımın arasında gülmeye başladım. “Şimdi de beni yağmurdan mı koruyorsun.” Bizi ve tüm dertlerimizi yeryüzünden temizlemek istercesine akan yağmur sırılsıklam etmişti onu. Ama pek de umurundaymış gibi görünmüyordu. “Bunun için bana para ödüyorsun. Ayrıca kendine dikkat et Çiçek. Her daim yanında olamam sonuçta.” Bana ismimle hitap etmemesi gerçek anlamda sinirlerimi bozuyordu. “Neden bana soy ismimle sesleniyorsun. Benim adım Pınar. Çiçek değil.” Gözlerimin içine baktı. Öyle derin bakıyordu ki, kendimi çırılçıplak hissediyordum karşısında. “Sen bana neden Yusuf değil Ali diyorsan, ben de sana aynı sebepten Çiçek diyorum.”