Elissa’nın Anlatımından Dinlenmeye fırsat bulamadan, aceleyle Turgut Albay’ın odasına çağrıldım. Beş dakikalık soluk bile çok görülüyordu. Odaya girdiğimde içeride yalnız olmadığımı fark ettim. Gıcık Giray da oradaydı. “Beni çağırtmışsınız Albayım,” dedim, tok bir sesle. “Geç Soykan,” dedi Turgut Albay. Yüzbaşı`nın yanına geçip hazırolda durdum. Albay kısa ve net konuştu: “Bir çeteyi çökertmek için sizi görevlendiriyoruz.” Giray hemen sordu: “Emredersiniz Albayım. Görevin detaylarını alabilir miyim?” Albay masasından bir dosya uzattı, yüzü ifadesizdi. “Sahte evlilik yapacaksınız, Yüzbaşı. Herkes sizi dışarıdan gerçek bir çift sanacak. Operasyonun başarısı, rolünüze ne kadar iyi adapte olduğunuza bağlı. Diğer detaylar dosyada.” Bir an kulaklarımın beni yanılttığını düşündüm. Şaka olmalıydı bu. Bu… odunla mı evlenecektim? Cidden mi? “Soykan, görevi kabul ediyor musun?” Saniyelik bir sessizlik oldu. İçimde bir yanım ‘kaç’ dese de, diğer yanım o tanıdık sesi fısıldadı: “Bana gelen her emir kutsaldır.” “Görevi kabul ediyorum Albayım,” dedim. Albay başını salladı. İçimdeki karmaşa büyüyordu ama dışarıdan buz gibiydim. Belki de bu işin en zor kısmı bu olacaktı: sahte bir hayatı, gerçekmiş gibi yaşamak.