Kenan, artık sadece izleyen değil. Kendini tanrının boşluğunda bulan bir yontucu… ve onun ellerine düşen herkes, ya parçalanır, ya yeniden doğar. Özge gitti. Emel sınandı. Ama hiçbir kadın Kenan`ın zihninde kalıcı olmadı. Çünkü onun gerçeği, arzunun yüzeyinde değil—karanlık köklerinde gizliydi. Bu romanda her kurban, kendini suçlu sanacak. Ve her kurtulan, aslında neyi kaybettiğini geç fark edecek. Bir tır dorsesinde başlayan hikâye, bir dağ evinde kanla yazılmış sorularla sona eriyor: Sevgi mi, teslimiyet mi? Bağlanmak mı, yoksa ait olmak mı? Kenan artık soru sormuyor. Cevapları silah gibi kullanıyor. Arzu Ormanı 3, arzunun yalnızca bir duygu değil, bir mahkeme olduğu roman. Burada yargı yok. Sadece içini gören bir adam, ve seni kendine döndürecek bir ayna var.