Bir kızın gerçek ailesini bulmasıyla başlar her şey

“Beyaz, yalnızca temiz insanların rengidir… Peki ya geçmişin seni kirletmişse?” Yetimhanede geçen sessiz yıllar, bastırılmış korkular ve affedilemeyen bir ihanet... En güvendiği kişi, Bala’nın geçmişini yeniden açar. Ve onunla birlikte, yarım kalan her şey. Gerçeklerle yüzleşmeye cesaretin var mı? Bala`nın hikâyesi, herkesin içinde gizlenen o kırık çocuğa dokunacak. Kitap şahsıma aittir.

"Gözlerine baktığım an, bu gözlerin arkasında yatan hikayeyi içim içime sığmayarak merak ettim. Sen öyle hüzünle bakıyordun ki, şaşırdım. Çok şaşırdım. Yanında duran insanlar, gözlerine baktığında bu hüznü nasıl görmezdi bal arısı?"

Klasik bir gerçek ailem kurgusudur. Madde, argo ve küfür içerir o yüzden uyarı var!!

Elay küçüklükten beri babasından şiddet vb. görüyodur.Ama 17. Yaş gününde karıştırıldığını öğrenir.

Asker bir kızı gerçek ailesinin bulması

Bir grup kızın erkek lisesine nakil olmasıyla başlar

Kim bilebilir di tayinimin çıktığı Şırnak`ta abimi ve ablamı bulabileceğimi....

Kızının öldüğü gün kucağına aldığı oğluna mucize gözüyle bakan bir anneye yapılabilecek en kötü şey neydi?

"Annen mi, baban mı?" diye sordu teyzem, ablamın gözleri dolmuştu."Neden sordun?" dedi ablam çaresizce, seçim yapmak istemiyordu, istese de ikisi arasında seçim yapmak ablam için oldukça zor olduğunu biliyordum. Annem söze atıldı bu sefer, "Merak etmiştir kızım!" annemin sesi öylesine sert çıkmıştı ki, annemin sesini ilk kez bu kadar sert duyuyordum. Dokunsalar ağlayacak hâle gelmişti ablam, teyzem hâlâ soran gözlerle bakıyordu ablama. "İkisi de" dedi ablam, verebileceği tek cevap bu olmalıydı.

İspanya`da gündüz ve gece iki farklı kişiliğe bürünen bir kız. CAROLİNA ADEN ROS MARİOS Ya da Karadağlı? 1 üvey ve bir öz kız kardeşinin olduğu İspanya`da ki hayatından türkiyeye İstanbul`a 3 abi 1abla bir ikiz ve 1 kardeşinin olduğu yeni hayatına alışmaya çalışırken aynı zamanda ailesinin onun yerine koyduğu başka bir kızları olduğunu öğreniyor.

16 Yaşıma kadarki tüm gerçeklerim yalanmış. Kimsem yokmuş aslında benim.

Karanfil Mahallesi... Bazı yerler vardır, insanın üzerine siner. Ne yapsan çıkmaz kokusu, ne kadar uzağa gitsen eksilmez etkisi. Duvarları sessizdir, ama her taşın altında bir hikâye, her pencerede yarım kalmış bir bakış saklıdır. Defne için bu mahalle, suskun bir bekleyiştir. Annesinin sesi, komşuların fısıltısı, çocukluğunun yankıları hâlâ sokak aralarında dolaşır. Zaman durmuş gibidir; insanlar büyür, hayat değişir ama bazı acılar yerinde kalır. Karanfil Mahallesi onun için hatırlamakla unutmak arasında ince bir çizgidir. Karanfil Mahallesi, sadece bir mahalle değil… İki yarım kalbin, iki eksik cümlenin yeniden yazılmaya cesaret ettiği yerdir....