5-üst üste gelenler

"Son ders ne"Diye sordum ömür'e yandan bir bakış atarak saçlarini topalmis topuz yapıyordu yada yapmaya calisiyordu

1 hafta geçmişti olayın üstünden ve biz ömürle baya anlaşmiştık ve arkadaş olmuştuk 4 dersede girmiştik ve son iki dersimiz kalmıştı salça saçlarını topladıktan sonra bana"Beden sanırım ben lavaboya gidicem gelecekmisin"

Diye sordu ama İstemiyordum şuan istediğim tek şey bu son iki dersin bitmesiydi kafamı olmusuzca salladım "Hayır ben aşşağı iniyorum sende gel hemen" Dedim önce kafasını yana yatırdığı sıra gozlerini kıstı ve dudaklarını büzdü hayır ya yine yapacaktı

Sinsi tavşan

o daha ağzını açmadan "Hayır ömür hadi sen git bu sefer kanmiyacagim" Dedim arkamı dönerek.hafif bir tebessüm etti öyle tatlı bakiyordu ki insana her şeyi yaptırabilirdi "Offf tamam elviin bekliyorum"

Dedi ve sınıftan çıktı bende çıktım ve asansöre ilerledim evet spor salonu -2 deydi ve ben o kadar yolu yürüyemezdim zaten 2. Kattaydım ve bildiğin okulun içinde asansör vardı

Büyük nimet vallaha faydalanıcaz tabi

Kırmızı ışık yanıp söndü ve asansör tiz bir sesle inmeye başladı ve kapılar yavaşça açıldı-2.kata bastım ve kapının kapanmasını bekledim fakat asansör 3. Kata çıktı kaşlarım hayretle kalkarken pek umursamadım hem devler okulunda neden asansör vardı

Evet bir devlet okulunda ama hem puanı yüksekti hemde baya iyi ve donanımlıydı özel okullardaki zorbalıkda burda daha azdı yani ben öyle biliyordum

İçeri alkimin girmesi ile afalladım o ise bana bakmadan keara geçmişti

Bu iyiydi

Klasrofobi için asansör küçük degildi ama birde üzerine gerginligim yüklenince tetikleniyordum sadece 5 kat gidicez diyerek kendimi sakinleştirdim lütfen Asansörden erken çıkalım

Zamanında bu sorun beni fazlasıyla rahatsız etmişti ama geçmiyordu bende Boş vermiştim ve emin olun o an bayılmanın nasıl birsey olduğunu en iyi bunu yaşayan bilirdi

Asansör kapandı ve hareket etti ses çıkarmadan bana bakıyordu ama ben bundan rahatsız olmuştum

Asansör 2. Kata geldi ve geçti

Asansör 1. Kata geldi ve geçti

Asansör 0. Kata geldi ve geçti

Asansör-1 e geldi....Ama geçmedi

Asansörden tiz bir ses geldi ve asansör sallanmaya başladı bir yandanda bir kopma sesi gelmesiyle ilk iş kendimi yerde buldum

Korku ile etrafa bakarken tuttuğum demiri daha sıkı tutarak kendimi asansöre yasladım sırtım ara sıra çarpıyordu ama bundan daha önemli sorunlarım vardı

Alkım a ne olmuştu bilmiyorum ama gözlerimi açarsam öğrene bilirdim ama bunun pekte mümkün olduğunu sanmiyordum sesler kesilmişti normalde aydınlık olması gereken asansör kararmıştı

Artık titremeye başlamıştım hayır elvin atak geçirmenin sırası değil burda olmaz şuan olmaz

Bunu birde bedenimize söyleyelim mi elvin

başım ağrımaya başlamıştı daha tam olarak başlamamıştı ama durdurabilirmiydim bilmiyordumkendimi asansöre daha çok yasladım ve saymaya başladım 100 e kadar say ve geçsin

1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11, bir el nazikçe omzunu tuttuğunda gözlerimi açmak zorunda kalmıştım

Alkım eğilmiş benim omzumu tutmuştu titreyen bedenime bakıyordu ve hiçte olaydan etkilenmiş gibi durmuyordu oda yanima oturdu

ne yaptığını anlayamamıştım telefonun ışığını açmıştı böylece içerisi azda olsa ışık almıştı Alkım a baktım neden bu kadar rahattıki "siktir lan anca da bizi bulur zaten böyle durumlar"

Dedi titremeye devam ediyordum ve her yerim zangır zangır titriyordi birazdan gözlerim kızaracak nefes alamadığım için boğazıma sarılacak kıvranıcakve bayıldıktan sonra ise kendi nefes sesimi duyacaktım

Bunları orada öğrenmek zorunda kalmıştım

Ne mukemmel

alkım tekrar görüş açıma girdi "elvin sakin ol bak ineceğiz aşşağı" Ama onu tam duyamıyorum birazdan nefes alamayacağım bakışlarım ellerime indi titriyorlardı tikrar alkıma baktım biliyordum ki bayılana kadar ölüyormuş gibi hissedecektim

"Alkım" Dedim zoraki bir şekilde sesimin titremesi ve şuan ki acınası durumum beni sinirlendirmişti "Ben iyiyim"

He aynen çok iyiyiz

Dedim ama alkım beni ayağa kaldırdı ve asansörün camlı tarafına yasladı "Aynen görüyoruz" didu ve elleri Ellerimi buldu "Şimdi nefes al 10 a kadar say ve gececek" dedi kafasını yana yatirirken Hayatımda bundan daha saçma birşey görmemiş olabilirdim

"1"Sakinlesmeye calistim

"2"Sanırım ise yariyor

"3"Yaramiyor

"4"Sakiniz Sakiniz sakiniz

"5"S'ktir sakın falan değiliz

Çığlığım duvarlarda yankılandı ve bana geri döndü ipler tamamen kopmuştu bitmişti buraya kadardı olacaklardan artık sorumlu degildim

Nefessiz kalmaya başladığımda gözlerim iyice açıldı Ellerimi boğazıma götürdüm nefes alamamak kadar kötü birşey olamazdı sanki ciğerlerim iflas etmiş ölüm fermanım yazılmış gibiydi ama hayır bu bir yanılgıydı

Alkım ellerimi boynumdan çekti ve tuttu ellerim onun elini içinde kaybolurken debeklenmemek için zor duruyordum ellerimin titrediği daha net bir şekilde hissediyordum "Sikt*r elvin nefes al hadi kızım" Dedi ama artık ayakta kalacak gücümde tükenmişti

Artık gözlerime inen perdeleri söz geçiremiyorum bende gerekeni yaptım acı bir şekilde gözlerimi kapattım ve artık ışıklar benim için sönmüştü

Son duyduğum şey Asansörden gelen 2 halatın kopma sesiydi eller beni bıraktı ve ben kayboldum

༼⁠ ⁠つ⁠ ⁠◕⁠‿⁠◕⁠ ⁠༽⁠つ

Gözlerime tutkal süreler bu kadar zor açılmadı herhalde Bir Yatağın üzerindeydim ve anladığım kadarıyla burası revirdi Gözlerimle etrafı incelediğimde Alkım ı gördüm sandalyede yayılmış bir şekilde oturmuş yüzümü izliyordu

"Yüzümün haritasında çıkarmak istermisin" Diye sordum hay yaptığım işin içine ağzımı tutamamış tım yine Alkım sesli bir şekilde güldü ve "neyse nöron kadar beynin hala yerinde neyse kalkabilir misin"

Diye sordu ağrı hissetmiyorum peki ne olmuştu asansör düşmüştü ve...gerisi yoktu "Peki ne oldu asansör...de kaldık biz" Dedim kaşları havalandı sonraya dudağını kenarı kıvrıldı "hatirlamiyormusum"

Dedi tek düze bir sesle tamam bende biliyordum hastalığımın olduğunu ama böylede olması gerektiğini sanmiyordum kafamı iki yana salladım oda banaa kafasını salladio ve ayayga kalktı

"Tamam kaçıncı ders bu" Diye sordum ömür deli olmuş olmalıydı "Son 1 ders var ama istersen dinlen" Dedi ve gitti bir dakika gittimi neden gitti l*n

Ayağa kalktım ve beyaz ayakkabılarımı giyindim saçlarımı zaten açılmıştı onlarda dağınık bir topuz yaptım ve revirde çıktım Koridorda kimse yoktu Bende spor odasının yolunu tuttum

Spor salonu Baya büyüktü ve güzeldi heryerde top oynayan kız ve erkekler kenarda oturmuş konuşan arkadaşlar falan vardı sesler baya gürültülü. Bir ortamdı ister istemez yüzümü ekşittim ve ömürüaramaya başladım Benim biber salçam herkesin ortasında kabak gibi belli oluyordu Bizimde kızıl saçımızı olsaydı bizde dururduk

Salça beni gördüğü gibi topu başka bir kıza attı ve yanıma geldi "Nerdesin sen yine" Diye kızdı bir dakika salçanin hiçbirşeyden haberi yoktu sanırım

Ahh herşey şimdi açıklığa kavuştu

"İşim vardi salça" İşaret parmağımı sallayarak "sorgulamak yok" dedim kafasını salladı ve benide kendiyle sürükledi Voleybol oynayan bir takıma gelmiştik ve ben voleybol oynamayı bilmiyordum

Ben ,ömür,sınıfta bana birşeyler zırvalayan kız ,ve 3 kız ile 4 erkek vardı ve oyun başladı Oyun bitmişti ve ben hep ilk elenen oluyordum hoş zaten bende birinci olmayı beklemiyordum Ömür bana seslendiginde ona döndüm

"Elviş ben sınıfa gidip çantalarını getiririm sen beni bekle dışarıda" Dedi kafamı salladım ve dışarıya çıkmak için yol aldım koridoru yarıladigim esnada ağzıma kapanan eller ile kenara çekilmem ile dengemi kaybettim ama beni tutan kişi dengemi saglamam için yardım etmişti

Biz Türkiye'de yüz değilmi

Gözlerimi ona diktim neden ben bu kadar şansızım çünkü tam önümde semir duruyordu Gözlerimle elini işaret ettim kafasını salladı ve elini indirdi bende bağırmaya başladım "Sen salakmışım l*n insanı kenara çekmek nedir"

Diye bağırdım elini dudağına yaklaştırdı ve sus işareti yaptı sonra ise bir eliyle duvardan destek alarak üzerime eğildi "Bir teşekkürü hakkettim bence" Dedi ne alaka lan Semir asansörün içinde bile değildi

"Sana ned...."

Gelen çığlık sesiyle birbirimize baktık ama bu çığlık sesi birine aitti

Ömür'e

Kendimi ondan kurtararak dışarı koşmaya başladım

Lütfen ona burşey olmuş olmasın,lütfen ona birşey olmuş olmasın

Gördüğüm manzara kanımı dondurup Adımlarımı durdurdu görmek istemediğim manzara şuan tam karsimdaydi Ömür arkadaşımın, salçam ın kızıl saçları kana bulanmıştı bedeninden kan akmaya devam ederken etrafı kan havuzuna çevrilmişti ve etrafında iki öğretmen vardı Ne olduğunu anladığımda ilk şoku atladığımda koşarak yanına gittim ama hocalardan Biri beni geriye itti

"Arkadaşım lütfen gidiyim yanına lütfen salça mi görmem lazım" Onun saçları kırmızıydı bedeninin kırmızı olmaması gerekiyordu Dirseklerimden tutulup geri çekilmem ile neye uğradığımı şaşırdım

Bu fazlaydı bu çok fazlaydı Peki beni kim tutuyordu ki gözlerimden yaşlar akmaya devam etti durmadı bende durmasını istemedim Gözlerim onun lanet gözleriyle buluştu"Semir bıraksana beni semir"

Dedim ama beni dinlemedi yada duymadı tekrar sayfalar açılsın istemiyordum ve istemiyordum titremeyi semir beni duvara dayadı"Elvin bak doktorlar geldi" Dedi ve elleri ile çenemi tutarak oraya cevirdi gözlerim tekrar ömüre çevirdim 3 doktor salçamı taşıyolardı boynuna birşey takiliydi boynumu kırılmıştı Artık gözlerim açık tutamıyorum

"Yanına gidiyimmi semir onuda kaybetmiyim lütfen" Dedim semir kaşlarını çattı o an ilk defa onun yüzünde bir şefkat gördü

"Gel sınıfa girelim hadi" Dedi arkadaşım ölüyordu anlamiyormu nasıl sınıfa gidecektim "Semir ben"

Dedim ama devamı gelmedi gözlerim ve bedenim. Karanlığa hapsoldu

Selam okul nöbetçiyim ve bölüm paylaşıyorum

Gizli gizli bölüm yazmak kadar zor burşey yok neyse ballarım

Bölüm nasildii

Elvin için düşünceniz

Ömür ü kim attı yada neden atladı sizce

Semir için düşünceniz

Karakter paylaşımını yapiyimmi

Duzenledimmm:03.04.2025

Saaatttttt:02.14