Bencil

----- 

Gül bahçem: Abimmm 

Gül bahçem: Canım ciğerim

Baba yarısı: Ne kadar istiyorsun?

Gül bahçem: Yav senin Allah'ına kurbannnn (sticer)

Gül bahçem: Bu mesajını görmedim sayıyorum ama şöyle 2000 TL iyi giderdi.

Gül bahçem: Ama istemiyorum yani

Baba yarısı: Aynen öyle olmuştur Dicle

Gül bahçem: Bir bildirim geldi en sevdiğim bildirimlerden

Baba yarısı: Dur tahmin edeyim bildirimi

Baba yarısı: "Hesabınıza para gönderildi."

Gül bahçem: Yanılıyorsun abicim o değil

Baba yarısı: Nedir?

Gül bahçem: 'Baba yarısı'ndan bir bildirim

Baba yarısı: Allah Allah öyle mi olmuş?

Gül bahçem: Öyle olmuş canım abimmmmm

Baba yarısı: Sen söyle bakayım ne yapacaksın bu parayı?

Gül bahçem: Bilet keseceğim

Baba yarısı: Ne bileti?

Gül bahçem: Antalya bileti

Baba yarısı: Derken?

Gül bahçem: Yanına geleceğim

Baba yarısı: İzin veriyorlar mı?

Gül bahçem: İzin verip vermemeleri umrum dışı, umrum içi olan tek şey sensin ve sana olan özlemim

Baba yarısı: Dicle böyle söyleme ya tekrar almazlarsa seni oraya

Gül bahçem: Almazlarsa almasınlar bende senin yanında kalırım yok mu yanında bana yer?

Baba yarısı: Sana her zaman yerim var gül bahçem ama sen onlarsız yapamazsın

Gül bahçem: Ben sensiz de yapamıyorum abi

Gül bahçem: Bu zamana kadar sabrettim ama artık sabretmek istemiyorum seni çok özledim

Baba yarısı: Dicle benin yanıma geldiğin öğrenilirse geri dönemezsin

Gül bahçem: Dönmek istemiyorum

Baba yarısı: Bir şey oldu da benden mi saklıyorsun?

Gül bahçem: Hayır sadece seni özledim

Baba yarısı: Olmaz Dicle gelemezsin

Gül bahçem: Geleceğim

Baba yarısı: Olmaz diyorum sen ordan kopamazsın

Gül bahçem: Öyle bir koparım ki sen bile şaşarsın

Baba yarısı: Bir şey oldu değil mi yoksa böyle konuşmazsın sen arattırma bana Fırat'ı

Gül bahçem: Bir şey olmadı diyorum arama Fırat'ı

Baba yarısı: Gelirsen seni yanıma almam Dicle

Gül bahçem: Alırsın beni vazgeçirmek için böyle söylüyorsun

Baba yarısı: İyi gel de gör alıyor muyum almıyor muyum

Gül bahçem: Abi yapma böyle yanına gelmek istiyorum

Baba yarısı: Ağlıyorsan sakın ağlama

Gül bahçem: Ağlatma o zaman

Baba yarısı: Canımın içi amacım seni ağlatmak değil eğer benim yanıma geldiğin duyulursa bir daha seni Diyarbakır'a almazlar

Baba yarısı: Sen anneyi babayı kardeşlerini görmeden yapamazsın çok özlersin

Gül bahçem: Sende özlüyorsun

Baba yarısı: Ben mecburum 

Gül bahçem: Abi çok özledim n'olur

Baba yarısı: Özlemiş olabilirsin ama yapacak bir şey yok Dicle

Gül bahçem: Var geleceğim

Baba yarısı: Buraya gelmene rızam yok Dicle geliceksen eğer bunu bil öyle gel

Gül bahçem: Abi böyle söyleme

Baba yarısı: Konu benim için kapandı Dicle gerisi sana kalmış

Gül bahçem: Bunu yapamazsın

Görüldü

Gül bahçem: Of abi of

Görüldü

-----

~~~

Çipe: Armut dalda asılsın günaydın minik kuşum nasılsın?? (Sticer)

Cânfezâm: Günaydın da bu saatte günaydın mı olur saat oniki buçuk

Çipe: Benim günüm seni görünce ayıyor ve gördüm

Cânfezâm:Nerde gördün?

Çipe: Okulun bahçesinde

Cânfezâm: Burda mısın??

Çipe: Evet şu anlık

Cânfezâm: Gidiceksin yani?

Çipe: Evet gülüm

Cânfezâm: Ne yapıyorsun?

Çipe: Çalışıyorum gülüm sen ne yapıyorsun?

Cânfezâm: Bilmiyormuş gibi sorman

Çipe: Belki senden duymak istiyorum

Cânfezâm: Test çözüyorum

Çipe: Hangi ders?

Cânfezâm: Türkçe

Çipe: Güzell

Cânfezâm: Bence de

Çipe: Edebiyat isteyen birisi için gayet iyi bir ders

Cânfezâm: Bunu da biliyorsun

Çipe: Evet biliyorum

Cânfezâm: Bundan sonra kendim ile ilgili bilmediğim soruları sana soracağım ŞXNSPSNSŞSNDJPDJDLDN

Çipe: SŞSMŞSMSŞSKDPDN

Cânfezâm: Sana söylediğim kitabı okudun mu???

Çipe: Okudum yirmi bölümü bitirdim

Cânfezâm: Ya ne zaman ben daha on sekizdeyim

Çipe: Hızlı olan kazanır

Cânfezâm: Baya hızlısınız bakıyorum

Çipe: Öyleyimdir

Cânfezâm: Ama ben ağırlıklı olarak ders çalışıyorum kabul edilemez

Çipe: Biliyorum gülüm yoksa sende hızlısındır

Cânfezâm: Şu an benimle alay ediyor olamazsın değil mi?

Çipe: Alay ve ben hiç yakıştıramadım sana

Cânfezâm: Kesin kesin

Çipe: Biz seninle berdel ile evlenseydik ne yapardın?

Cânfezâm: Yine konu nasıl evliliğe geldi Lmxldndldmdld

Çipe: Misal diyorum gülüm kitapta geçiyor ya

Cânfezâm: Demirkan abim izin vermez

Çipe: Diyelim ki verdi

Cânfezâm: Vermez diyorum ya

Çipe: GÜLÜM MİSAL DİYORUZ

Cânfezâm: PXKDPDKDPDKŞDKD

Çipe: Sen beni sinir etmek için yapıyorsun bunları değil mi?

Cânfezâm: Yo nerden çıkardın

Çipe: Tabi tabi hiç yapmazsın

Cânfezâm: Bir şey soracağım

Çipe: Sor 

Cânfezâm: Hâlâ berdel evlilikler var mıdır annem var diyor ama bilemedim

Çipe: Var 

Cânfezâm: Sen nerden biliyorsun??

Çipe: İçine doğdum bunların

Cânfezâm: Bir dakika nasıl yani

Cânfezâm: Şimdi senin aşiretin mi var??

Çipe: Var

Cânfezâm: Ne

Çipe: O kadar da abartılacak bir şey değil gülüm

Cânfezâm: Ağa mısın?

Çipe: Daha değil 

Cânfezâm: Ya bir gün beni berdel yapmak istiyorlar deyip gidersen

Çipe: Gülüm yine kurmaya başladın

Cânfezâm: Ne demek kuruyorum var dedin ya sen gidersen

Çipe: Gitmemi istemez misin?

Cânfezâm: Niye istiyeyim?

Çipe: Bilmem niye istemeyesin?

Cânfezâm: İstemem mi lazım??

Çipe: Seninle ağız dalaşıma girilmez biliyorsun değil mi?

Cânfezâm: Biliyorum 🤠

Çipe: Fenasın başıma belasın

Cânfezâm: Asıl sen benim başıma bela olma da

Çipe: Gülüm hiç demedim varsayalım şunu

Cânfezâm: Ama dedin

Çipe: Varsayalım 

Cânfezâm: Ama bu gözler o mesajları okudu

Çipe: VARSAYALIM DİYORUM GÜLÜM

Cânfezâm: Peki sayalım

Çipe: Seninle ne yapacağım hiç bilmiyorum

Cânfezâm: Seveceksin

Çipe: Seviyorum zaten 

Görüldü

~~~

Yanlışlıkla yazdığı şey sonucunda şu an utanmakla meşgul olan Eslem Feza'ya bakıyordum.

O fazla güzel, her şeyiyle fazla güzel.

Ona olan sevdam artık göğsümden taşıyordu, onu artık yanımda istiyorum.

Demirkan sayesinde her gün bana daha da yakınlaşıyordu. Abisinin bana olan güveni onu rahatlamıştı. Ama daha beni kabullenememişti.

Hâlâ bir belirsizlik vardı bu belirsizliğin karşısına çıktığımda geçeceğine eminim.

Bu süreçte onun güvenini kıracak bir şey yapmamam lazımdı ve buna oldukça dikkat ediyordum.

Bu sırada arkamda duyduğum ayakkabı tıkırtısı cânfezâma bakmama engel olacaktı.

Müdüremiz geldiğim günden beri koyduğu saçma sapan kurallarla bütün öğretmenleri oldukça sıkıyordu.

"Ne yapıyorsunuz burda hocam?"

"Gördüğünüz gibi dışarıya bakıyorum müdüre hanım"

"Nöbetinizi dışarıyı izleyerek geçirmeyi mi düşünüyorsunuz?"

"Müdüre hanım öğle arası ve benim bir yemek yeme hakkım var öyle değil mi?"

"Elbette yemek yeme hakkına sahipsiniz."

"O zaman hakkımı kullanmak istiyorum izniniz olursa?"

"Buyrun yemeğinizi yiyin ama boş boş durmayın."

"Ben boş durmam müdüre hanım siz merak etmeyin."

"İyi nöbetler hocam." Dediğinde başımı salladım.

Saçma sapan kuralları ile hem öğrencileri hem bizleri sıkıyordu. Daha da ağzına laf vermemek için yemekhaneye indim.

Yemeklere baktığımda yüzümün buruştuğuna emindim. Çocukluğumdan beri yemek yememde sıkıntı vardı. Hep az yiyordum ve bu sağlık sorunlarına yol açıyordu. Bu yüzden kendimi zorluyordum.

Yemeklere baktığımda dolma olduğunı görmüştüm. Feza'mın yaptığının yanında sönük kalıyordu ama yiyebilirdim.

"Ben sadece iki dolma alsam olur mu?"

"Olur tabi hocam da doyacak mısınız iki dolmayla?"

"Doyarım siz verin." Dolmayı tabağa koyup yanına bir dilim ekmek koydum kaşığımı da alıp dışarıya çıkmayı planlıyordum.

Bahçeye çıktığımda etrafta gözlerimi gezdirdim bütün banklar doluydu, Feza'ya baktığımda yine tek başına oturuyordu. Ayaklarım benden bağımsız bir şekilde oraya gitmeye başlamıştı bile.

Yanına birinin yaklaştığını anlamış olacak ki başını kaldırdı.

"Oturabilir miyim Feza?" Dediğimde başını salladı. Karşısına oturduğumda o söylediği gibi Türkçe testi çözüyordu.

"Türkçe mi çözüyorsun?"

"Evet." Bu düz ses tonu hiç hoşuma gitmiyordu onu ilk gördüğüm zamanlarda neşeli ses tonu hiçbir zaman gitmiyordu ama şimdi bir tek Demirkan'ın yanında öyle

"Hedefinde ne var?"

"Türk Dili ve edebiyatı öğretmenliği." Kısa cevapları benimle muhabbet etmek istemediğini belli ediyordu. Onu daha fazla sıkmamak için bende onun gibi sustum.

Önümdeki yemeğe baktığımda nimet olduğu için yüzümü buruşturmamaya çalışıyordum. Küçük bir parçayı bölüp ağzıma attığımda çiğnemek zulüm gibiydi.

Çok çiğnemeden hemen yuttum, küçük küçük lokmalarla ilk dolmamı bitirdiğimde Feza bana garip bir şey görmüş gibi bakıyordu.

"Neden zorlanıyor gibisiniz hocam?" Bu durumu anlayamamış olmalı ki kendi isteğiyle konuşmuştu.

"Midem ağrıyor bugün o yüzden." Çipe olarak ona yemek yiyemediğimi söylemiştim şimdi de söylersem şüphelenecekti.

"Anladım." 

"Dolmadan yemek ister misin?"

"Hayır, teşekkürler."

"Peki." Tekrar önüme döndüğümde dolmaya kararsız bakışlar atıyordum ki beni kurtaran şey telefonumun çalması olmuştu. Telefonumu cebimden çıkardığımda Dicle'nin arıyor oluşu tekrar yüzümü düşürmüştü.

Onu kırmak istemiyordum ama buraya, benim yanıma gelmesi demek bir daha Diyarbakır'a dönememesi demekti.

Telefonu açıp kulağıma koyduğumda hemen konuştu.

"Selamün aleyküm."

"Aleyküm selam." Ona şu an soğuk davranmam gerekiyordu son mesajımda ki ciddiyetimi anlaması lazımdı.

"Abilerin en iyisi ne yapıyormuş bakalım?"

"Yemek yiyorum."

"Yemek mi yiyorsun, sen yediklerine yemek mi diyorsun? O kadar az yiyorsun ki kuş olup uçacaksın yakında." O konuşurken ben yerimden kalkıp uzaklaştım.

"Yiyorum Dicle, merak etme."

"Merak ederim, abimsin sen benim." Dediklerine karşı sessiz kaldım.

"Abi yapma böyle."

"Ben bir şey yapmıyorum Dicle ama sen bilirsin."

"Yapmadığın halin buysa yaptığın halini düşünemiyorum."

"Bir şey demeyeceksen kapatacağım."

"Demeyeceğim." Sesi kırgın çıkıyordu ama yapacak bir şeyim yoktu.

"Allah'a emanetsin."

"Sende abi." Telefonu kapatıp tekrar oturduğum yere döndüğümde Feza orda değildi. Banka oturduğumda kendimi tuhaf hissediyordum. Ne yapacağım nasıl bir yol izleyeceğimi bilmiyorum. Kendimi acınası bir durumda hissetmem doğru mu, bilmiyorum. Aslında hiçbir şey bilmiyorum, kalbimi nasıl dizginleyeceğimi uzun zamandır sorguluyordum. Sadece Feza benim kim olduğumu öğrendiğinde uzaklaşacaktı bunu çok iyi biliyordum.

Önceden sadece abisinin arkadaşıydım

ama şimdi öğretmeniyim buraya tayinimi aldırmakla büyük aptallık etmiştim. Abisi sorun etmese bile şimdi öğretmeni olmam onun için büyük sorun olacaktı ve ben onun karşısına çıktığımda her gün yüzyüze gelmek zorunda bırakmıştım onu.

Bu fazlasıyla bencilceydi.