32. Bölüm

TUTSAK 29 SON GÖREV

E
redelf

Pamir'in annesi ona alayla baktı. Ölecek olan birinin son saniyelerine kadar bu kadar özgüvenli olmayı sürdürmesi korkutucuydu. Bu kadından gerçekten de ürküyordum. Selin ona ters ters bakıyordu. Kendisinin öldürmek istediğine emindim. Okan'da ise tehlikeli bir sessizlik ve sakinlik vardı. Bu üçlünün karanlık yüzü adeta cehennem gibiydi doğrusu. Annesi dudaklarını yaladı. "Sen beni öldüremezsin Pamir."

Pamir bir anda onun bacağına ateş ettiğinde kadın acıyla çığlık attı. Ben şaşkınlıkla ona bakarken o, Selin'e bir kafa işareti yaptı. Selin gülümseyerek diğer bacağına ateş ettiğinde kadın yere düştü. Acıyla inlerken ağlamaya başlamıştı. Pamir onun karşısına geçti. "Çektiğin bu acının binlerce katını masum insanlara çektirdin. Hepsinin ahını çıkarmamı ister misin? Akşama kadar burada bekleyebiliriz."

Annesi ağlarken ve kesik kesik inlerken kafasını iki yana salladı. Okan da Pamir'in yanına gidip elini onun omzuna koydu. "Artık uzatmanın bir anlamı yok. Hızlı bitirelim."

Okan silahını kadına doğrulturken Pamir ona durması için el işareti yaptı. Ama Okan çoktan tetiği çekip ateşlediği için sadece ani refleksle kolunu sağa kaydırarak kadını kolundan vurmuştu. Kadının bağırmaktan sesi kısılırken Pamir onu zorla kaldırdı ve pistin duvarına doğru sürükledi. Onu duvara oturttuğunda birbirlerine baktılar. Pamir ona nefretle bakıyordu.

"Katilini doğurmak nasıl bir duygu?" dedi gülerek ve annesini duvardan aşağıya attı. Annesi yere düşerken hepimiz onu izledik. Kendi çocuğunu bir katil olarak yetiştirirken bir gün kendisini de öldürebileceğini düşünmemiş miydi gerçekten? Üzülmüyordum. Yaktığı tüm canların hesabı kesilmişti ona. Masum insanların canını, her şeyini almıştı o kadın. Koşarak Pamir'in yanına gittim ve ona sıkıca sarıldım. Bana anında karşılık verdi ve saçlarıma bir öpücük kondurdu. Sessizce fısıldadım ona. "Üzgünüm."

"Dünya bir pislikten kurtuldu," dedi duygusuzca. Onun elini tuttum. "İyi misin peki?"

Kafasını olumlu anlamda salladı. "İyiyim güzelim. Keşke masum insanlara yardım edebilseydim ama bir nebze de olsa adaleti sağladım. Bu saatten sonra kimse bana laf edemez. Kötü bir adam iyilik için yakınına kıymazdı."

"Ben de birisini vurdum, senin için. Sevdiği için dünyayı yakabilecek kötü bir kadınım galiba," dedim çekinerek. Pamir ellerini yanaklarıma koydu. "Hayır sen benim kadınımsın. Benim tüm dünyaları yakacağım tek insan sensin. O adamı vurmasaydın birazdan helikopterde sevişiyor olamayabilirdik."

Ona gözlerimi büyüterek baktığımda beni çekip dudaklarıma bir öpücük kondurdu. Geri çekildiğimizde, Selin ve Okan'ın takım elbiseli adamlarla konuşmayı bırakıp yanımıza geldiklerini görmüştük. Selin, Pamir'e sarıldı. "Sen çok güçlü bir adamsın Pamir. Yer altı dünyası senin gibi bir adam görmedi."

"Yanımda olduğunuz için çok teşekkür ederim canlarım," dedi Pamir Selin'e tekrardan sarılıp sonrasında da Okan'a sarılırken. Pamir gözlerini üçümüzün üzerinde gezdirdi. "Şimdi ne olacak?"

"Bir tatili hak ettik," dedi Okan. Biz gülerken Selin ona sırnaştı. "Nereye gidiyoruz?"

"Sürpriz. Sizi harika bir yere götüreceğim. Bugün hazırlanın," dedi Okan Selin'in saçlarına bir öpücük kondururken. Sonra bize dönüp göz kırptı. "Merak etmeyin, bir sürü asansör var."

Ona öldürücü bakışlar atarken Pamir beni kendisine çekti. "Aşağıda görüşürüz o halde."

Selin ve Okan el else giderken Pamir birden beni öpmeye başladı. Hızlı ve sert öpücüklerine karşılık vermekte zorlanmıştım. Belinden birden bir kelepçe çıkarırken şaşkınlıkla gözlerimi büyüttüm. Pamir beni ters çevirip ellerimi arkadan kelepçelerken beni itekleyerek siyah helikoptere yasladı. Şaşkınlıkla ne yapacağını çözmeye çalışırken birden helikopterin içinden kalın bir bant çıkardı ve onu açıp dişiyle kesti. Bunu yaparken çok seksi göründüğünü fark etmiştim. O kadar etkileyiciydi dişlerini çok derinimde hissetmek istiyordum. Hızlıca yanıma gelip kestiği bandı ağzıma yapıştırdı. Normalde bağırmamam için eliyle ağzımı kapatıyordu ama bu sefer bant yapıştırınca bana çok kötü çığlıklar attıracağını anlamıştım.

Korku ve arzuyla ona bakarken beni kucağına aldı ve helikoptere girip arka koltuğa yatırdı beni.

...

+18

...

Alnına düşen ıslak saç tutamıyla çok tatlı görünüyordu. Bana yaklaşıp ağzımdaki bantı yavaşça çıkardı. Canım az da olsa yanmıştı.

"İyi misin bebeğim?" Kafamı onaylar anlamda salladığımda beni kendisine çekip sarıldı. Ona karşılık verip gözlerimi kapattım ve kokusunu içime çektim. Cennette gibiydim.

Gitme zamanımız geldiğinde bizi dışarıda bekleyen arabalara atlayıp geçici olarak dinlenebileceğimiz bir eve uğramıştık. "Cenazeye katılma konusunda emin misin Pamir?"

"Evet bugünden sonra bir daha kimse beni görmeyecek. Artık kendi hayatımı kuruyorum, kadınımla beraber." Pamir, tutuğu elimi dudaklarına götürüp bir öpücük kondurdu. Ona içim giderek baktım. Ölüp bitiyordum resmen.

"Bu dünyaya senin gibisi bir daha gelmeyecek. Kendi anneni öldürdün lan sen. Bunun korkusundan bir daha kimse karşına çıkamaz," dedi Okan gülerek. Pamir de gülmüştü ama ben içimde bir kırgınlık hissetmiştim. Pamir'in yaşadıkları çok acıydı çok.

"Siz ne yapacaksınız peki cenazeden sonra?" dedim Selin'e dönerek. Selin omuz silkti ve Okan'ın omzuna başını yasladı. "Bilmem, birkaç mekan basmaya, depo patlatmaya, çatışma çıkarmaya veya tatile gidebiliriz."

Çok normalmiş gibi söylediği şeyler ondan korkmama sebep oldu. Derin bir nefes aldım. "Bizi bir daha hiç görmeyecek misiniz?"

"Herkesin bir hikayesi var Elis. Sen Pamir ile hikayeni yaşayacaksın. Biz de Selin ile," dedi Okan göz kırparken. Gözlerimin dolduğunu hissettim. "Ama sizi çok özlerim ben. Siz olmadan yapamam ki."

"Fırsat buldukça geliriz merak etme meleğim," dedi Selin sıcak bir gülümsemeyle. Bu, içime bir nebze de olsa su serpmişti.

Artık her şey bitmişti ve herkes kendi yoluna gidiyordu ama bu dörtlünün yaşadıklarını asla unutmayacaktım. Bizler gerçekten de efsane gibiydik.

Bölüm : 11.12.2024 20:41 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...