22. Bölüm

ANILAR

Yazarın Anlatımıyla

Tolga, Yasmin'le beraber gezerken aynı zamanda da Lara'yı düşünüyordu. Acaba o da Pusat'la beraber sadece geziyormuydu. Yoksa gülüşerek eğlenerek mi geziyorlardı. Bu fikir Tolga'yı çok kızdırdı. Ona doğru düzgün bile gülmemişti.

"Aşkım iyi misin sen? Biraz solgun görünüyorsun da." Diye endişeyle sordu Yasmin.

"Yok iyiyim hayatım. Sadece biraz yoruldum o kadar." Cevap verdi Tolga. Yasmin Tolga'nın elini daha sıkı tuttu. Sonra başını Tolga'nın omzuna yasladı.

"Yorulduysan bana gidebiliriz. Ailem evde yok nasıl olsa. Hem olsalardı da sorun olmazdı. Seni tanıyorlar." Bir de bu konu var. Tolga Lara'yla yaptığı son kavgadan sonra çok sinirlenmişti. O sinirle de gidip Yasmi'ni aramıştı. Ona ailesiyle tanışabileceğini artık zamanın geldiğini söylemişti.

"Yasmin bence ben direkt evime geçeyim. Bayağı işlerim vardı. Bir daha ki sefere söz ama." Yasmin başını omzundan kaldırdı. İlk önce dudak büzdü.

"Peki öyle olsun Tolgacık." Beraber arabaya bindiler. Tolga ilk önce Yasmin'nı evine bıraktı. Sonrasında kendisi evine geçti. Arabadan indiğinde Lara'nın evden çıktığını gördü. Hemen yanına gitti.

"Merhaba Papatya nasılsın?" Lara yüzüne bir gülümseme yerleştirip.

"İyiyim Tolga abi sen nasılsın?" Şu kız Tolga'ya biraz daha abi derse Tolga delirecekti.

"İyiyim bende papatyam. Nereye böyle?" Lara şimdi Tolga'yı tersliyecekti Tolga biliyordu artık. Ezberlemişti onu.

"Bir arkadaşımla buluşacağım." Tolga şaşırdı. Normalde Tolga'ya bir sürü laf sayması lazımdı.

"Hayırdır beni terslemedin ilk defa. İyi günündesin herhalde. Pekii kimmiş bu arkadaş. Ben tanıyomuyum." Lara sinirlendiğini hissetti. Karşısındaki adam onun sınırlarını zorluyordu. Keşke şu konuşma bir an önce bitse Diye geçirdi içinden.

"Niye tanıyasın ki. Ben sana ne zamandan beri arkadaşlarımı tanıştırıyorum. " Tolga beklediği cevabı aldığına göre rahatlayabilirdi. Değişmemişti. Tolga gülmeye başladı.

"Ne oluyor ya. Ne var bu kadar gülünecek." Dedi Lara sinirli sinirli.

"Tahmini ne zaman sinirlenirsin diye bakıyordum. Ancak sadece 3 soru dayanabildi."

"Tolga abi sen psikopat mısın? Ben deney faresi miyim?" Sinirli sinirli konuştu Lara.

"Deney misin bilmem ama küçükken tam bir fareydin. Nereye baksak o delikten sen çıkardın."

"Eeee ne gül işte. Saklambaç oynarken çok iyi saklanırdım. Bir kere abimin odasında dolaba girmiş maske takmıştım. Sizde odaya girince bir anda fırlamıştım. Senin o çığlığını hiç unutamam Tolga abi." Lara gülerek anlattı. Yumuşamaya başlamıştı.

"Offf hatırlatma onu en güzel anılarımdan biriydi."

"En kötü olması gerekmiyor mu?"

"Seninle olan anlarımın hepsi kötü bir an olsada güzel benim için" Lara şaşıracak Tolga'nın yüzüne baktı. Sonra konuş.aya devam etti Tolga.

"O günden sonra seni korkutmak için çok çabalamıştım. En sonunda en sevdiğin peluş hayvanını çalmıştım. Sabaha kadar ağlamıştın. Sonra abin bizim kapıya dayanmıştı. Şunun oyuncağını vermezsen kulaklarını keserim dedi. Bende vermek zorunda kaldım."

"Ama daha 2 yaşındaydım tabiki oyuncaklarını seveceğim."

" 2 yaşındaydın ama dilde pabuç kadardı. Birşey yapsam hemen laf sayıyordun. Hiç değişmeyen tek huyun bu olabilir."

"Abartma Tolga abi o kadar da çok laf saymıyorum." Tolga ona gözlerini kocaman açarak baktı.

"Abarma mı? Daha demin 2 dakika dayanamadın. Şimdi bana abartma mı diyorsun." Lara yine sinirlenmeye başlıyordu. Tolga bunu hissetti ve tekrar konuşmaya başladı.

"Tamam tamam siz ne derseniz o her zaman kraliçem." Lara'nın önünde sahte bir reverans yaptı. Lara, Tolga'nın bu hallerine güldü.

"Her zaman öyle canım. Bek sonra diyorsun laf sayıyor. Ama ben gayette tatlıyım." Şirin şirin gözlerini kırpıştırdı Lara. Tolga bu hallerine daha çok güldü.

"Küçükken o kadar bal yeseydim bende bu kadar tatlı olurdum."

"Baldan bile tatlıyım ben. Hem zaten daha tatlı olmak için yiyorum o balları."

"Doğru hâlâ yiyordun. Öyle değil mi. Onu unutmuşum. İnsanlar bal sevmez annenler sana bal yetiştiremiyordu."

"Ne güzel işte her gün bir kaşık bal yemek kan şekeri seviyelerini dengede tutar, antikanser etki yaratır, kalp hastalıkları riskini azaltır, bağışıklığı güçlendirir, vücudu iltihaplardan korur, bağırsak dostudur ve cilde iyi gelir. Ben tabii bir kaşık yemiyordum ama bak faydalarını görüyorum."

"Haaaa şimdi anladım bu güzelliğinin sırrını."

"Ben hep güzelim tatlım." Tolga gülmeye başladı. İkisine de iyi gelmişti bu konuşma. Aralarının biraz daha düzeldiğini hissediyorlardı.

"Neyse Tolga abiciğim bir şekilde büyüdük işte. Güzel zamanlar geçirdik beraber. Bana çok iyi geldi bu konuşma. Ama benim gitmem gerekiyor. Bir dahaki sefere bunları bir kafede falan konuşalım. Böyle ayak üstü çok sıkıcı oluyor."

"Tabiki de papatyam siz nasıl isterseniz. Boş bir gününüzden birini bana ayırmanız beni çok mutlu eder. Hadi git eğlen sen." Tolga Lara'nın yanağından makas aldı. İkiside arkalarına dönüp gittiler. Ama gün boyu yüzlerinde küçük bir tebessüm kaldı.