14. Bölüm

AKŞAM YEMEĞİ

Aradan bir 1 hafta geçmişti. Pusat' ta bir hafta boyunca burnumdan getirmişti. Koridorda, sınıfta, kütüphanede, sokakta, hatta ve hatta evde bile benim peşimdeydi. Evet evimde. Çünkü benim canım abim hergün onu eve çağırıyordu. Şuan da odada oturuyorlar. Ama birazdan gelir yanıma. Bugün yemek vardı. Pusat' ta sürekli gelip odama akşam yemek olduğunu hatırlatıp gidiyordu. Odasını da benim odamın karşısına almıştı. Neden Çünkü Gıcık yani. Aniden kapım açıldı.

" Merhaba Su Perisi" geçen hafta o son söylediğinden beri su perisi lakabını daha çok sevmeye başladım.

" Hop hop hop. Hayırdır oğlum dingo'nun Ahırı mı burası babanın evi mi ne öyle Çat Kapı giriyorsun hadi onu geçtim bir kızın odası Burası süper zeka. Öyle her istediğinde Çat Kapı giremezsin."

" Onu biz de biliyoruz Su Perisi görgü kurallarımız var. Ama kapıyı çalsaydım da açmazdın." Evet kesinlikle açmazdım.

" Ama bu her istediğin zaman odama girebileceksin anlamına gelmiyor. Hem sen kimsin ki benim sürekli odama geliyorsun." Bir adım bana yaklaştı sonra bir adım daha sonra bir adım daha...

" Şimdilik arkadaşın ya da komşunum ama ileriki zamanlarda sevgilin olacağım Su Perisi." bu çocuğun kendini beğenmişliği var ya. Beni benden alıyordu. Ardından arkadan bir bağırış yükseldi.

" Pusat koçum tuvalet deliğine mi düştün ne yapıyorsun lan bu kadar süredir." Abimin bağışının ardından Pusat'ın minik bir sövme seansı, beni de minik bir gülme krizi tuttu gerçekten minik. Alt üstü kahkahalarla.

" Pusatcığım sen bir tuvalet deliğinden çık da abiciğimin yanına git bence." Pusat bana göz devirdi. Ardından da kapıya doğru yürüdü. Kolu açtı ve bana döndü.

" Akşamki yemeği unutma."

" 2 milyon kere söylediğin için artık unutmam yani." Pusat sırıta sırıta abimin yanına döndü. Her şey geçti gitti. Ama akıllarda tek bir soru; Akşama ne giyecektim.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Akşam olmuştu. Şu an tüm ev halkı olarak yemek için hazırlanıyorduk. Kıyafet seçerken aklıma Pusat'ın bana taktığı lakap geldi.

Su Perisi

Ben de ona benzeseydim bari. Üstüme mavi bir elbise giydim( elbise başlıktaki fotoğraftaki elbisedir.) ayağıma beyaz bir topuklu ayakkabı saçlarımı açık bıraktım. Çantamı da mavi seçtim makyajımı da elbisemle aynı renk olan açık mavi bir farla devam ettirdim. Sonra rimel ve eyelinerımı da sürdükten sonra en son glosumu sürüp makyajımı tamamladım. Parfümü sıktım ve çantamı alıp aşağı indim.

" Ooo bu güzellik de kimmiş be. Söyle bakalım kime bu kadar hazırlandın komşumuza mı."

" Yok Tolga abiye bu kadar hazırlandım abiciğim. Allah'ım Yarabbim ya. Yemek yiyeceğiz onun için hazırlandım. Hem herkes bu kadar süslendi bir tek ben değil. " Tolga abi demişken. O da orada olacaktı. O sarışın yelloz olmazsa iyi olurdu. Annemlerde hazırlandıktan sonra hep beraber arabaya binip restoranta geçtik. Geçip masamıza oturduk Bir süre sonra herkes geldi. Sağım da abim solumda Pusat karşımda da Tolga abi oturuyordu. Bak sen şu şansa. Onun yanında da Erva oturuyordu. Pusat kulağıma yaklaşıp;

"Bu sefer tam Su Perisine dönüşmüşsün. Çok güzel olmuşsun." Hafif bir tebessümle ona döndüm.

" Teşekkür ederim. İltifat edebildiğini bilmiyordum."

" Benim hakkımda bilmediğim bir sürü şey var öğrenmek ister misin." Bana göz kırptı. Tam o sırada Tolga abiden bir öksürük sesi geldi. O zamana kadar bizi izlediğini bile bilmiyordum. Erva hemen abisinin sırtına vurmaya başladı.

" Abi iyi misin" Tolga abi hafif sinirli gözüküyordu bize bakıp;

" İyiyim iyiyim. Bir şey yok. Su içerken takıldı biraz boğazıma o kadar."

"Peki" Pusat geri bana döndü.

"Eeee en son nerede kalmıştık. Ha ben sana iltifat ediyordum. Sen benim yakışıklılığım hakkında hiç konuşmuyorsun." Ona gözümü devirdim.

"Sen yakışıklı olduğunu mu sanıyorsun. Bana göre yanında bir sürü kız gezerken bu çok zor tatlım."

"Ha sanki çapkın olmasam benimle olacaksın." Tam o sırada masadan bir ses yükseldi.

" Herkese iyi akşamlar. Merhaba Tolgacığım." Bu gelen Yasmin' di. Gidip Tolga abinin yanağından öptü.

"Ailemle beraber yemeğe çıkmıştık. Sizi gördüm bir selam vereyim dedim. Tekrardan iyi akşamlar." Masadan ayrıldı. Annem Gül ablaya dönüp.

"Gül bu kız kim??" Gül abla Tolga abiye dönüp imalı imalı gülümsedi.

"Galiba yakında gelinim olacak Nergiis." E hayırlı olsun o zaman. Tolga abi bana bakıyordu. Sanki tepkimi ölçmeye çalışıyordu. Umursamadım. Tekrardan Pusat'a döndüm.

"Yani sevmem büyük ihtimalle. Ben kolay kolay aşık olan bir kız değilim."

"Sen istediğin kadar kaç Su Perisi Ben elbet bir gün seni yakalayacağım."

"Ben kaçmıyorum bile."

"Sen kaçıyorsun bile. Ama gerekirse değişeceğim. Bakalım o zaman beni kabul edecek misin." Bu çocuk niye bana bu kadar kafaya takmıştı. Daha 1 hafta olmuştu.

"Söylemek bakalım sen niye bana bu kadar kafayı taktın. Başka partilerde kız yokmuydu da ben." İşte bu sefer bu soruya cevap veremedi. Ama ben merak ediyordum. Belki bir süre sonra hayat gösterirdi neyin ne olduğunu.