13. Bölüm

İLK ARTI

"Lara Lara uyan hadiii." Yavaş yavaş gözlerimi açtım. Balkonda uyuya kalmıştım.

"Çok şükür uyanabildin Laracığım. Hadi gel aşağıya yemek yiyeceğiz." Abimin sözleriyle üzerimdeki kitabı kaldırıp ayağa kalktım.

"Tamam yüzümü yıkayayım hemen geliyorum."

"Tamam. Ha bu arada üzerinide değiştir. Annemler yeni komşularıda yemeğe çağırdı." Neeeee!!!! Yeni komşular mı. Bu demek oluyor ki o gıcık çocukta gelecekti.

"Tamam abi." Abim tam giderken geri bana döndü.

"Bu arada ne oldu biliyor musun??"

"Ne oldu abiciğim."

"Bu yeni komşular var yaa. Annemin eski ortaokul arkadaşıymış. Şansa bak ki liseyi de beraber okumuşlar. Bir tanede oğlu var. Adı Pusat. Çok iyi çocuk. Ben bayağı sevdim yani. " Hah bir bu eksikti. Ben ne güzel abim çocuğu öldürür, döver diye düşünüyorum. Onlar iyi anlaşıyorlar. Tabii bende şans yok ki.

"Tamam abi. Tüm havadisleri verdiğine göre gidebilirsin artık. Hem misafirlerimiz varmış. Onları bekletmeyelim ayıp olur." Abim bana bakıp balkondan çıktı. Ben de ilk önce camları kapattım. Sonra yüzümü yıkadım. Ve en son üzerimi değiştirdim. Odadan çıkıp aşağıya indim.

"Merhaba herkese. Hoşgeldiniz." İlk önce annesi Ayça abla ile tanıştım. Sonrada babası Mustafa abi ile. Çok samimi bir aileydiler. Pusat hariç. O çok gıcık, kendini beğenmiş, ukala ve çapkındı. Kardeşi yoktu. Tek çocuktu. Büyük ihtimallede her istediği yapılıyordu. Ayça abla, annem ve Gül ablanın üçlü grubu varmış. Evet yanlış duymadınız. Üçlü grup. Ben bile inanmayıp iki kere sordum. İsmide üç güzellik. Aman ne yaratıcı. Haftaya da üç aile beraber toplanmaya karar verdiler. Artık restoranttakilerde aşiretçek geldik sanarlar. Düşünzenize çok komik olurdu.

"Ben bir su alacağım. Bir isteği olan var mı?" Kimsede ses çıkmayınca ayağa kalkıp mutfağa gittim. Buzdolabını açtım ve sürahiyi çıkardım. Tam dolabı kapatacakken bir yüz.

"Merhaba Su Perisi"

" Ne yapıyorsun ya. Korktum." Gülmeye başladı.

"Aman canım neden korkuyorsun ki. Benim işte."

"Tam olarak sen oluğun için korktum. Neyse ne istiyorsun."

"Çok sıkıcısın Su Perisi. Abin bile beni sevdi. Ve abin en zor olanınızdır eminim ki. Bir sen beni sevemedin." Başlıyorduk. Tolga abiye yaptığım gibi yine anayasa maddeleri sıralamaya başlıyordum.

"Şimdi Biricisi bu sabah koridorda kızlardan kaçmak için bana sarıldın. İkincisi daha yeni okula geldin. Üçüncüsü Erva ile konuşmalarımızı dinledin. Son olarak dördüncüsü beni rahatsız ediyorsun. Sence bunlar seni sevmemem için yeterlimi."

"Ha bak şunda haklısın Su Perisi. Daha yeni tanıştığımız için böylesin. Ama inan ki zamanla beni seveceksin." Gerçekten çocuğa bir sürü şey saydım sadece buna mı takıldı. Birde bana sürekli su perisi demesi var ya. Deli olacağım.

"Birşey istiyormusun. İstemiyorsan çık git." Elime bardağımı aldım ve suyu doldurup içtim. Salona geçtiğimde herkes koltuklarda oturmaya başlamıştı. Ben de odama çıktım. Abimle Pusat da abimin odasın da oturuyorladı. Bende yatağıma oturup Erva'ya yazmaya başladım.

LARA: "Nasılsın canım arkadaşım."

ERVA: "İyi cano sen nasılsın."

LARA: "Çok kötüyüm."

ERVA: "Ayyy niye ne oldu kız."

LARA: "Hani şu yeni gelen çocuk var ya aynı zaman da komşumuz olan. Annesi senin annen benim annem ile ortaokuldan berri arkadaşmış. Hatta şuan da bize yemeğe geldiler."

ERVA: "Neee şaka yapıyorsun heralde. Bana niye söylemedin ya. Ne güzel bende gelirdim."

LARA: "Dur ben daha asıl bombayı anlatmadım."

ERVA: "Ne oldu. Feyyaz amca da verdim gitti dedi tabi."

LARA: "Hayır öyle birşey demedi. Sende ne meraklıymışsın beni ona vermeye."

ERVA: "Ee tabi kızım çocuk yakışıklı. Hem anneleriniz de eski arkadaşmış. Neyse asıl bombayı anlat sen."

LARA: "Saol Erva ya. Ne güzel moral veriyorsun. Neyse sonra abim geldi ve bana dedi ki 'ben bu çocuğu bayağı sevdim tam benim kafadan' "

ERVA: "PUSJLDHJMXFFGSUM"

LARA: "Hah Erva eror verdi. Ya da bana o kadar çok üzüldü ki ağlıyor şuan."

ERVA: "Ne üzülmesi kızım. Bak abin bile sevdiyse çocuğu var bu işte bir hayır benden duymuş olmada. Hem bak yakında abin onuda yanına alır. Adı da uyumlu. Pusat. Tam mafya ismi."

LARA: "Tamam anladım senden bana bir şey çıkmayacak. Hadi bye bye."

ERVA: "Bys canım ama son bir hatırlatma. GELİŞMELERDEN BENİ HABERDAR ETMEYİ UNUTMAAA!!"

LARA: "Tamam Ervacığım sensin bye."

Telefonu kapatım yatağa koydum. Sonra birden kapı çaldı.

"Gelll"

"Merhaba Su Perisi." İçeriye girdi. Gereksiz.

"Ya da boşver vazgeçtim. Gelme. Hadi çık git şimdi. Yolun açık olsun."

"Ne kadar çok özlemişsin beni. "

"Aynen ne demezsin. Hem niye geldin sen."

"Hiiiç seni görmeye geldim."

"Oğlum sen bir yerinde duramıyor musun? Yanaşma bana. Daha kaç kere söyleyeceğim."

" Neyse hadi bakalım öyle olsun. Sınıf arkadaşım, sıra arkadaşım, okul arkadaşım, komşum. Bak ne kadar da çok şeyimsi."

"Aaaa ama su perisini unuttun. Sahiden sen bana niye sürekli su perisi diyorsu."

"İnternetten araştırdım. Adının anlamı su perisiymiş. Bende o yüzden söylüyorum."

"Sen böyle herkese adının anlamıyla mı seslenirsin." Ne olur evet de yoksa altından kalkamam.

"Hayır tabiki de bu sadece sana özel birşey Su Perisi." Bana göz kırpıp odadan çıktı. Ayyyy ben ilk defa düştüm galiba. Hanesine bir sürü eksinin arasında bir tanecik artı koyuyorum.