12. Bölüm

YENİ KOMŞU

"Erva ne oluyor ne bu samimiyet."

"Ay çok sevdiğimden değil zaten. Saygıdan dolayı. Hoş o pek saygılı değil ama." Erva'ya sarıldım

"Ervaa benim canım arkadaşım benimle aynı fikirde olduğun için teşekkür ederim." Beraber konuşa konuşa okula yürüdük. Okula vardığımızda bir garip hissettim bu son yılımız dı iyi değerlendirmemiz gerekiyordu. Erva'nın elini tuttum.

"Hazır mısın son sınıf öğrencisi."

"Hazırım."

"O zaman hadi gidelim." Beraber içeri girdik. 12/E sınıfı. Çantamı sıraya koydum. Arkamda Erva oturdu. Ona döndüm.

"Erva ben bir lavaboya gidip geliyorum. "

"Tamam canım." Sınıftan çıkıp koridorda yürürken biri beni kolumdan çekip sarıldı. Olayın şokunu atlattıktan sonra hemen onu ittirdim.

"Ne yapıyorsun ya senn. Hayırdır." Kapşonunu açıp bana baktı. Neredeyse 1.90 boylarında hafif sarı saçlı, bal rengi gözlü, buğday tenli bir çocuktu. Benim yaşlarımda olduğunu tahmin ediyordum. Ama Allah var yakışıklıydı.

"Kızlardan kaçmak için yaptım tatlım. Yoksa peşimi bırakmazlardı." Deli mi be bu çocuk.

"Siz erkeklerden biri de çapkın olmasa onunla evleneceğim. Bak gerçekten tüm içtenliğimle söylüyorum." Çocuk bana boş boş baktı. Bende daha fazla oradan durmadan gittim. Lavaboya girip geri sınıfıma gittim. Sırama oturup öğretmenin gelmesini bekledim. Kapı açıldı ve önden tanıdık bir tip girdi. Arkasından da öğretmen girdi.

" Evetttt gençler yeni okul seneniz hayırlı olsun. Bu yeni sınıf arkadaşınız Pusat Çelik. Oğlum şurası boş oraya oturabilirsin." Hay şansıma tüküreyim sınıfta tek oturan sadece bendim. Erva' nın da bu yıl sevgilisiyle oturacağı tuttu ya. Erva' nın sevgilisi Sınıftan Mert'ti. Mert geçen yıl sınıfımızda gelmişti. Erva'nın bir kaç ay beşinden koştu. Ama Erva zar zor yüz verdi. Sonra da bırakmadı. Neyse çocuk gelip yanıma oturmuştu. Bana dönüp elini uzattı.

"Merhaba duyduğun üzere ben Pusat tanıştığıma memnun oldum." Elini sıktım.

"Keşke bende seninle ilgili aynı şeyleri söyleyebilseydim."

"Ahh siz kadınlar bir kere laf sokmadan konuşan biri olsa onunla evleneceğim. Bak tüm samimiyetimle söylüyorum." Bu benim lafımı bana mı söylüyordu.

"Tamam o zaman bulursan evlenirsin." Dersin bir an önce bitmesini bekledim. Yanıma aldığım küçük deftere bir şeyler karalayıp durdum. En sonunda zil çaldı ve Sınıftan çıktım. Bahçeye çıkınca kolumdan biri tutup kendine çevirdi. Bu da iyicene gelenek haline getirdi. Anca kolumdan tutup kendine çeviriyor.

"Buyrun" kolumu ondan çektim.

"Adını söylemeden nereye gidiyorsun."

" Söylemek zorunda mıyım."

"Evet." Bir adım yanına yaklaştım.

"Ben senin o takıldığın kızlara benzemem oğlum. Ayy sarıldı bana. Çok mutlu oldum. Diye ortalıkta gezmem. Bence sende çok uğraşma benle." Bana bir adım yaklaştı.

"Uğraşırsam ne olur."

"Çarpılırsın. " ondan uzaklaşıp arkamı döndüm.

"Bari adını söyleseydin." Diye arkadan bağırdı. Ona döndüm.

" Adımı söylersem beni rahat bırakacak mısın bugün."

"Evet bırakacağım."

"Pekala adım Lara."

"Memnun oldum Lara. Sınıfta görüşürüz." Arkamı döndüm ve sınıfa yürüdüm keşke görüşmesek.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡

"Erva senin yüzünden takıldığım tiplere bak ya. Sırf sen aşkını doya doya yaşa diye." Okuldan çıkmış eve yürüyorduk.

"Çok teşekkür ederim canım arkadaşım.Yanlız seninde hoşuna gidiyor onunla oturmak." Ona gözlerimi devirdim.

" Aynen ne demezsin. Çocuk delinin teki."

" Ama yakışıklı da. Bunu inkar edemezsin."

" Bak o doğru yakışıklı." Arkadan bir gülme sesi duydum. Hemen kafamı çevirdim. Gerçekten mi şaka olmalıydı.

" Yine mi sen ya. Beni mi takip ediyorsun."

"Hayır evime gidiyorum. Yolda senin laf saymalarını duyunca kulak misafiri oldum. Demek yakışıklıyım ha." Off Erva başıma iş açtın. Hem evine mi gidiyordu.

"Bir dakika evinin yanında büyük müstakil beyaz renkli bir ev var mı."

"Var da sen nereden biliyorsun." Erva gülmeye başladı. Hay ben şansımı.

" Orası benim evim."

" Yaaa bak sen şu işe komşu olduk demek çok üzüldüm. Her sabah bu güzelliği göreceğim yani."

"Höst ula. Yürüme bana."

"Ben sizi yalnız bırakıyım isterseniz." Diye söze atladı Erva. Ona döndüm ve sesimi çıkarmadan sadece dudaklarımı oynatarak.

"Seni öldürürüm." dedim. Erva gözlerini iki kez kırpıştırarak.

"Mesaj alındı." Bazen gözlerlede sadece konuşabilirdik. Çok şükür eve gelmiştik.

"O zaman sonra görüşürüz Su Perisi."

"Başka şansım mi var." İnşallah odası beni odamla karşılıklı değildir. Ve tabiki de benim odamda karşı karşıya olacaktı. Çünkü bende şans yoktu. Eve geldim.

" Herkese merhaba."

"Hoşgeldin prensesim okulun nasıl geçti. " Babamın yanına gidip yanağından öptüm.

"Babacım prensesin lise son oldu."

"Olsun sen hâlâ benim küçük kızımsın."

"Ne kadar büyüsem de değişmeyecek bu değil mi."

" Tabi ki de canım kızım." Tekrar yanağından öptüm.

"Öyle olsun babacığım. Evde sadece sen mi varsın."

"Yok abin odasında." Abim mi? O Pusat ' ı öğrense öldürürdü galiba. Odama çıkıp üzerimi değiştirdim. Ardından biraz kitap okumak için balkondaki salıncağıma oturdum. Evde en büyük balkon benim odamdaki bende onu değerlendirdim. Orayı cam balkona çevirdim. Salıncak ekledim ve biraz ışıklandırdım. Elime kitabımı alıp salıncağıma oturdum.