11. Bölüm

KISKANÇLIK

Bahçede sarışın bir kızla oturuyordu. Ve dip dibe, gülüşerek. Birincisi bu kız kimdi?? İkincisi niye bu kadar yakınlar?? Üçuncüsü de bu kız biraz daha yaklaşırsa Tolga abinin ağzının içine düşecekti. Pencereyi açtım. Acaba ne bu kadar komikti.

"Yiiaaaaaa Tolga." Saçlarıyla oynaya oynaya konuşuyordu.

"Yani sen böyle gülersen sana iltifat etmeden duramam." Neeeee!!!! İltifat mıııııı!!! Hayırdır ya. Bana bu kadar iltifat etmedi. Hem ne dedi ki acaba bu kadar düştü. Neyse ya benim ne den umurumdaydı ki. Pencereyi sertçe kapattım. Hemen aşağıya indim. Kapıdan siyahlar içinde çıkan abimi gördüm. Hemen yanına gittim.

"Abiiii nereye gidiyorsun?" Bana döndü.

"Seni ilgilendirmeyen bir yere." Off bu tatilden sonra herkes çok huysuzlaştı. Tabii Tolga abi hariç. Onun keyfi bayağı yerindeydi. Belli. Hem abim akşam akşam nereye gidiyordu.

"Abiciğim sen akşam akşam nereye gidiyorsun."

"Sana ne Lara."

"Off tamam be. Git nereye gidiyorsan." Geri odama çıktım. Daha saat 20:30 olduğu için şuan uyumayacakım. Ama birazdan uyurdum. Çünkü üzerinden 2 hafta geçmesine rağmen hâlâ yorgundum. En azından okulların açılmasına daha vardı. O yüzden rahat rahat dinlenirdim.

2 AY SONRA

Yarın okullar açılıyordu. 2 ay ne çok hızlı geçti yaa. Neyse ben bayağı dinlendim. Akşamları abim siyahlar içinde evden kaçıyor. Niye hiç bilmiyorum. Mafya ne de olsa karışamıyoruz kendilerine. Tolga abiyi bahçelerinde arada bir o sarı kızla görüyordum. Sarı yelloz. Çok gıcık bir kız ya. Hiç tanımadım ama bence gıcık. Yanımıza da yeni komşular taşındı. Ama kim olduklarını hiç bilmiyorum. Kıyafetlerimi sandalyenin üzerine koydum. Yanıma siyah küçük bir sırt çantası alacaktım. Bence artık uyuyabilirdim. Üzerimi değiştirdim. Dişlerimi fırçaladım ve yatağıma girdim. Aniden bir kapı sesi duydum. Devamında ayak sesleri. Yataktan hemen kalktım. Ne oluyordu be. Elime hemen masamda ilk ne geldiyse onu aldım. Odamdan yavaş yavaş çıktım. Aşağıda bir silüet gördüm ve tam kapıdan çıkıyordu. Yanına yaklaştım ve kolundan tutup yumruğumu suratına geçirdim.

"AHHHHHH!!!! NOLUYOR."

"Abiiiii" Evet bu süperzeka abimdi.

"Lara ne yapıyon be. Hem senin elin ne zamandan berri bu kadar sert."

"Verdiğin dövüş dersleri yaradı abiciğim. Hem sen onu bunu geçte senin ne işin var."

"Ne zamandan berri sana hesap veriyorum. Hem o elindeki ne kalem mi o. Ne yapacaktın kalemle gözlerimi mi oyacaktın." Bakışlarım elime döndü gerçekten elime 2 tane kalem almıştım.

"Ben o telaşla ne yaptığımı mi biliyorum."

"Tamam git yat Lara yarın okulun var."

" Peki ama sonra konuşacağız bu olayı." Merdivenlere döndüm ve yukarıya çıktım. Odama gittiğimde ilk yaptığım iş elimdeki o kalemleri geri masama atmak oldu. Ne düşünüyordum ki acaba elime kalem alırken. Hayır hiç de bakmadım elime ne aldığıma. Tekrardan yatağıma döndüm ve uzandım. Gözlerimi kapattım.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Sabah abimin öpücükleriyle uyandım. Büyük ihtimalle dün akşam ki olayı annemgile anlatmayayım diye yapıyordur. Neyse anlatmayacaktım ki zaten.

" Günaydın papatyam." Gözlerimi açtım ve yataktan doğruldum.

" Günaydın abiciğim. ne oldu bu güzel uyandırmanı neye borçluyuz."

"Hiç öylesine. İçimden geldi. Kardeşim bu yıl lise son oluyor. Büyüdü artık." Yatağımın kenarından kalktı.

" Ben aşağı iniyorum Sen hazırlanıp gelirsin bir şeyler atıştırır beraber çıkarız. Erva ile beraber gidersiniz okula." Odadan çıktı ben hemen lavaboya gittim işlerimi hallettim ve tekrardan odama döndüm. Altıma lacivert eşofmanı mı, üstüme beyaz tişört mü ve çantamı alıp aşağı indim.

" Günaydın sevgili ev halkım." Sofraya oturdum. Normalde sabahları kahvaltı yapmayı sevmiyordum. Tatilde de öyle sadece şöyle bir atıştırıp geçecektim.

" Günaydın canım kızım." Annem başımdan öpüp yerine oturdu. Birazcık atıştırdıktan sonra çantamı alıp suyumu doldurup Abimle beraber evden çıktık. Erva da bizi kapıda bekliyordu Tolga abi ile. Şaşırtıcı sabah sabah yanında O sarı yellozda vardı. Yanlarına gittim.

" Günaydın"

"Günaydın" dediler hep bir ağızdan. Erva hemen yanına gelip koluma girdi.

"E hadi Biz gidelim istersen."

" Tamam "

" Ay bir dakika bir dakika. Tolga bu kız kim. " konuşan sarı yellozdu. Ona döndüm.

"Ben Tolga abinin kardeşinin en yakın arkadaşıyım. Yani ailelerimiz çok yakın arkadaş olduğu için çocukluk arkadaşıyız. siz kimdiniz acaba." Bir şey ancak bu kadar karışık anlatılabilirdi.

"Ben de Tolga'nın arkadaşıyım. Çok memnun oldum." Elini bana uzattı.

"Ben de" dedim ve el sıkıştık. Vallahi ne yalan söyleyeyim hiç memnun olmadım.

"Ay sen ne minnoş bir şeymişsin ya. Senin lise son olduğuna inanamazdım dışarıdan görsem. Neredeyse lise bir derdim." E ne yapabilirim şimdi senin düşünceni soran olmadı. Erva bir şey yapacağımı anladığı için beni kolumdan çekiştirerek.

"E biz okula geç kalacağız da görüşürüz Yasmin abla." Yasmin abla mı. Nereden geliyordu bu samimiyet. Ama yolumuz uzundu. Yolda ben bunun hesabını Erva'ya da soracaktım.