74.Bölüm

Sabah Uyandığımda Bora Yoktu Ayaklanıp Hemen Odalara Baktım Yoktu Birden Zil Çaldı Kapıyı Çalınca Açtım Boraydı

Bora

-Günaydın

-Günaydın

-Ben Gidiyorum Artık Her Şey İçin Teşekkür Ederim

-Vazifemiz

Yine Aynı Kelime Değişik Ama Önemi Yoktu

Evimize Geldiğimde Asır Uyuyordu Benim Sesime Uyanmıştı

Asır

-Gelmişsin Nerdeydin Sizin Eve Geldim Yoktun Telefonunu Açmadın Noluyor Melis

-Üstüme Gelme Sen Yoktun Ve Neyse Önemi Yok

Evden Hızlıca Çıktım Yürüdüm Yürüdüm Sanki Hep Yol Varmış Gibi Nereye Gittiğimi Bilmiyordum

En Son Kendimi Boranin Evinin Önünde Buldum Hiç Aklıma Gelmezdi Boraya Gideceğim Ve Onda Kalmak İstediğimi Söyliceğimi

Asır Beni Merak Etmiş Gibi Yapmıştı Ama Belkide Umrunda Bile Değildim Belkide Berra İleydi Bilmiyordum Kafam Allak Bulaktı Üstümde 2 Gündür Duran Elbise Vardı Artık Kötü Oluyordum Çöküyordum Resmen

Abim Olsaydı Bana Bir Şey Olmazdı Belkide Ama Söylemicem İstemiyorum Üzülsün Yengemle Hep Mutlu Olsun İstiyorum Belkide En Çok O Hakediyor Mutlu Olmayı

Ansızın Bir Kuş Olduğumu Düşündüm Güneşi Sevdim Oda Beni Sevdi Ama Sonra Güneş Battı Aynı Asırın Bana Olan Sevgisinin Bitişi Gibi

Erken Almıştık Kararları Belkide Hataydı

Birinin Kalbini Kırmak Kolay Tabi Sanki Göle Taş Atmak Gibi