73.Bölüm

Kahvelerimizi İçmiştik Artık Gece Olmuştu Hava Kararmış Gece Olmuştu Boranın Bana Verdiği Pijamaları Giymiştim Bana Hazırladığı Kendi Yatağında Yatıyordum O İse Koltukta Başka Odadaydı

Birden Dışarda Gürültü Koptu Ve Silah Sesleri Hemen Koşarak Oturma Odasına Geldim Camdan Dışarıya Bakan Borayı Gördüm

-Korkuyorum Gürültüden Çok Korkuyorum

Bora

-Aşağı İnip Durumu Öğrenicem

-Kal Benimle Kal

Bora

-Geri Gelicem Hemen

Evden Gitmişti Bir Kaç Dakika Sonra Sesler Bitmişti Kapı Çaldığında Hemen Koşarak Kapıyı Açtım Bora Gelmişti

Hemen Boraya Sarıldım

-Geldin İyimisin Bir Şeyin Varmı Eğer Varsa Söyle İyisin Demi Bora

-Sakın Ol Birşeyim Yok

Tekrar Yatağa Gidicektim Boraya Döndüm Bir Şey Dicektim

-Benimle Yatarmısın Korkuyorum

-Olmaz Ama Beklerim Sabaha Kadar

Ne Dediğini Anlamamıştım Güzelce Yatağa Yatmıştım Üstümü Örtmüştü Yatağın Yanında Olan Koltuğa Oturmuş Hafif Işık Veren Gece Lambasını Açmıştı Elındede Şiir Kitabı Vardı

-Uykusuz Kalıcaksın

-Hayır Az Ve Öz Uyurum Yeterince Sabaha Kadar Şiir Okuyorum Zaten Rahatlatıyor Beni Hadi Sen Güzel Kahverengilerini Kapat Ve Uyu

Az Ve Öz Konuşan Adam Benimleyken Yeterince Açıklama Yapıyordu Yanı Başımda Oturan Şiir Okuyan Adama Boraya Baktım Ona Gülümsedim Görmese Bile Daha Sonra Uykuya Bıraktım Kendimi