72.Bölüm

Bora Kendi Evıne Getirmişti Beni Asır Hala Aramamıştı Üzülüyordum Açıkçası Bora Bu Gece Burda Kalmamı İsteyince Kabul Etmiştim Kendi Evime Gitmek İstemedim Asırla Olan Eve Gitsem Asırla Kavga Ederdim Abimin Evine Gitsem Olay Çıkardı Hiç Gerek Yoktu

Evin Kapısını Açınca Eve Girdik Sade Bir Evdi Kocaman Kitaplık Vardı Renksiz Ama Uyumlu Bir Evdi

Oturma Odasında Oturuyorduk

Bora

-Kahve Yapayımmı İyi Gelir

-Olur Zahmet Olmazsa

Mutfağa Gitmişti Bende Güzel Olan Evi Gezmek İstemiştim Kitaplığın Yanına Gidince Hep Eski Yazarların Olduğunu Farkettim Çoğusu Şiir Kitabıydı Zaten

Elinde Kahve Kupasıyla Gelen Borayı Gördüm

-Teşekkür Ederim Her Şey İçin

-Vazifemiz

Diyince Tuhaf Olmuştum Biraz Ama Neyse

-Kitaplarla Aran Fazla Var Sanki

Bora

-Evet Öyle Mesela Şu Kitap

Aldığı Kitabın İçinden Bir Kağıt Çıktı Yere Düşmüştü Eğilip Almıştım

-Okuyabilir Miyim

Bora 

-Evet Oku

Sensiz Ne Yaz Geçer Ne Kış

Ömrümden Ömür Gitti Bu Asır

Sensiz Ne Yaz Geçer Ne Kış

Gel Artık Ömrümün Yarısı

Yapraklar Döküldü Çiçekler Açtı

Yağmurlar Yağdı Topraklar Islandı

Sensiz Ne Yaz Geçer Ne Kış

Gel Artık Ömrümün Yarısı

                                                         M. 

Okuduklarım Karşısında Yutkunamadım Çünkü Bence Bana Göre Baya İyiydi Az Ve Öz Konuşan Bu Adam Neler Yazmıştı Böyle Gerçekten İnanılmazdı

-Beğendim Çok Hoş Kime Yazdın M. Yazıyor

Bora

-Eski Biri İşte

-Anladım