33. Bölüm - Doğum Günü (Part I)

Şarkı -> Don't Turn Off The Lights - Enrique Iglesias

Hey sen,
Müziği başlatmayı sakın unutma ☝🏻

***

Kızlar heyecanla evlerinde bekliyorlardı. Son yarım saattir kapının önünde kurulmuş, belirli aralıklarla makyaj tazelemeye giderken, belirli aralıklarda bahçeyi gözlüyorlardı. Neyse ki daha fazla beklemeden bir araba bahçelerinin önünde durdu ve içinden Mark çıkıp, arabanın önünde durdu her zamanki disiplinli bedeniyle. Kızlar hemen dışarı çıktılar neşeyle. Onların bu halini gören Mark'ın dudaklarında minik bir gülümseme belirdi.

Sokak lambasının sarı ışığı siyah cipin tam üstüne vuruyordu; gökyüzü ise karanlık çökmeden önceki menekşe rengini şehre yansıtıyordu. Partiye gitmek için en uygun zamandı, şüphesiz.

Kızlar Mark'a tek tek selam vererek arabaya binmeye başladılar. En sondaki Aylin de aynı şey için hazırlanıyordu ki Mark gizli bir gülümsemeyle onu durdurdu.

"Hayır. Siz bizimle gelemezsiniz Bayan Aktan."

Aylin kaşlarını çattı önce; ardından Mark'ın suratındaki imalı gülümsemeyi görünce ifadesi biraz yumuşadı ve kızlara döndü bakışları. Kızların hepsi birden ona sırıtıyordu. Anlaşılan hepsi kendisinden önce anlamıştı bu işte bir şey olduğunu.

"Orada görüşürüz külkedisi!" dedikten sonra kahkaha attılar ve kapıyı kapattılar.

Arabaya binmeden önce Aylin'e döndü Mark ve o hayran olunası bilge tavırlarıyla konuştu.

"Umarım," dedi samimi bir şekilde. "Umarım hepimiz için iyi bir gece olur."

***

Kızların arabası gittikten birkaç dakika sonra başka bir araba durdu Aylin'in tam önünde. Camları içeriyi göstermediği için Aylin ifadesizce bekledi bir süre. Kapısı usulca açılıp da içinden Leo çıktığında ise yüzünde kocaman bir gülümseme oluştu. Leo koşar adım onun yanına gelerek kollarını beline sarıp kendine çekti Aylin'i. Üzerine eğilirken yüzünde çarpık bir gülümseme belirdi.

"Doğum günü çocuğuna bir öpücük verecek misin, bakalım?"

Aylin güldü ve kollarını Leo'nun boynuna dolayıp dudaklarına kısa bir öpücük bırakıp geri çekildi. Leo'nun dudakları öne çıkmış, Aylin'in devam etmesini bekliyormuşçasına öylece kalmıştı.

"Yavaş ol, Martinez," dedi Aylin kaşlarını kaldırarak. "Gece uzun, değil mi?"

Leo onun üstüne doğru biraz daha eğilerek tek kaşını kaldırdı ve imalı imalı gülümsedi.

"Öyle mi?"

"Evet," dedi Aylin başını sevimli sevimli yana eğerken. "Şimdi arabaya binsek iyi olur. Herkes seni bekliyordur."

Böylece istemeye istemeye geri çekildi Leo ve Aylin'in binmesi için açtı kapıyı.

***
İçim kıpır kıpır
🫠