FRAGMAN

Basit bir dokunuş… Ama benim için bir felaket gibiydi. Gözlerim, elimde olmadan oraya kilitlendi. Kendimi aptal gibi hissettim. Burada ne yapıyorum?

----------

Artık dayanamıyordum. Bu aşk bana fazlaydı. Çok fazlaydı. İçimde taşınamayacak kadar büyük, nefes alınamayacak kadar ağırdı. Ve şimdi, onun gözleri bana değil, başka birine bakıyordu. Kollarını bana değil, bir başkasına açıyordu.
İşte o an, anladım.
Kaybediyordum.
Güney, yüzündeki alaycı ifadeyi hiç bozmadan, "Gelir," dedi. "Hem senin de işine gelir. Günce’yle olması… Hani uzak durmak istiyordun? Al işte, fırsat Günce devreye girerse, Korkut belki Günce’ye şans verir. Zaten Günce ona karşı boş değil. Hem de güzel bir kadın. Üstelik Korkut’un her zaman yanında olur. Korkut mutlu olur en azından yalnız olmaz işte