KAVAG 💔

Kendimi çok kötü hissediyordum. Yagizin sırtını yavaşça ovaliyarak gazını çıkarttım o arada içeriden sesler geliyordu.

Savaş: Abi bizi çağırmışsın? Bi sorun yok değil mi? Dedi

- Yok oğlum yok. Gelin oturun sizinle konuşmamız gereken birsey var. Dedi

Sonra Selinin sesini duydum.

Selin: Abi iyisin değil mi ? Dedi sesinde tedirginlik verdi .

- İyiyim abicim İyiyim hadi oturun .dedi Toygar

Odada kısa bir sessizlik oldu. Sonra Toygar konuşmaya başladı.

- Size açıklamam gereken bir durum var. Bunun için sizleri burada topladım. Dedi ve sonra devam etti.

- Biliyorsunuz ki yakın zamanda eşimi ve oğlumu kaybettim. Ve hepiniz teker teker bana destek oldunuz . Bunu ömrümün sonuna kadar asla unutmayacağım.

- Çok zor zamanlar geçirdim. Çok zor günler atlattım ama....dedi ve Arda nin sesini geldi .

Arda : Ama ne Abi veda eder gibi konuşuyorsun. Dedi sinirle

Sonra tekrar Toygarın sesi geldi .

- Yok oğlum yok bi dinle . Dedi ve devam etti.

- Tanrıya şükür ki bir mucize gerçekleşti. Dedi sesinde sanki bir rahatlama vardı.

Selin : Ne mucizesinden bahsediyorsun sen ? Hayatında yeni biri mi var Abi? Senin karın öleli ne kadar oldu ? Eşini unutmak bu kadar kolay mı? Dedi sinirle

Sonra Savaşın sesi geldi . Ve o da belli ki sinirlenmişti.

Savaş: Abi Selin doğru mu söylüyor? Dedi

Timur: Hayır ya bu doğru olamaz!

Arda : Doğru değil !!değil mi abi?

Ulaş: Saçma ! Bu imkansız. Dedi

Herkes hepbir ağızdan Toygara kızıyorlardı ki

- ESRA YAŞIYOR!!! dedi Toygar bağırarak.

Odada bir süreliğine sessizlik oldu. Ve bende ağır adımlarla odaya girdim .

Toygarın sirtti bana dönüktü. Toygar bağırdığı için Yağız ağlamaya başladı. Toygar anında yanımıza geldi ve Yagizi kucağına aldı.

Herkes şok içinde bize bakıyordu. Yüzleri bembeyaz oldu. Arda ve Savaş bir bana bir de birbirlerine bakiyorlardi sonra şoku üzerimden atmak için kafalarını sağa sola salladılar .

Gizem yavaşça yaklaştı.

Gizem: Esra ! Yaşıyorsun. Dedi Hala soktaydi. Gözleri dolmaya başladı.

Sanki hayal görüyormuş gibi bakıyordu. Sadece o da değil herkes .

Gizemi kolundan tutup yavaşça kendime çektim. Sıkı sıkı sarıldı. Ağlamaya başladı.

Onun arkasından Savaş ve Arda da koşarak geldiler. Herkesi ilk defa bu kadar rahatladiginı fark ettim .

Gizem göz yaşlarını silerek .

Gizem: Nasıl oldu bu ? Ama Eray abi. Dedi ve yine hıçkırıklara boğuldu.

- Herseyi anlatacağız ama lütfen sakin olun . Dedi Toygar

Gizem Yagizı fark etti .

Gizem: Bu . Dedi

Başımı hafifçe salladım. Benden ayrılıp yavaşça Yagiza yaklaştı .

Arda ve Savaş koşarak gelip sarıldılar. Timur uzaktan sadece gülümsedi.

Ulaş: Ne yalan söyleyeyim yengecim çok sevindim . Ama seninle görüşeceğiz. Dedi Toygara bakarak.

Selin hiç yerinden kımıldamıyordu. Arda beni bırakınca yavaş bir adım attım ama geri çekildi.

Selin : Sakın. Dedi Gözümün içine bakarak.

Selin: SİZ BENİMLE DALGA MI GEÇİYORSUNUZ? dedi bağırarak

Yağız iyice kokmuştu . Toygar Yagizı Gizeme verdi . Gizem Yagizı odasına götürdü . Ulaş ta hemen arkasından gitti .

Ne diyeceğimi bilmiyorum. Toygar elimi nazikçe tutu . Selinin gözleri dolmaya başladı.

Gözlerimin içine baktı.

Selin : BU KADAR KOLAY MI YA ? BIZIM NELER YASADIGIMIZA DAİR BİR FIKRIN VAR MI ? dedi

- Selin bak . Dedim ama beni dinlemedi .

Toygarı gösterdi.

Selin : BU ADAM KENDINİ ÖLDURECEK DIYE AKLIMIZ CIKIYORDU . HERGUN HERGUN DIKEN ÜZERİNDEYDİK . ACABA NE ZAMAN KENDINE ZARAR VERICEK DIYE . dedi

Timur Seline yaklaşmaya çalıştı ama onu da durdurdu .

Selin : ÇOCUK OYUNCAGIMI YA BU ? BIZ AZ KALSİN ÇOCUGUMUZU KAYBEDIYORDUK HABERIN VAR MI ? dedi konusmakta giderek zorlaniyordu .

Selin : ÜZÜNTÜDEN KAHROLDUK HEPIMIZ . BUNU BIZE YAPMAYA NE HAKKIN VARDI ? Dedi

Selin : NE BEKLIYORDUN ? KOŞUP KOLLARİNA SARILMAMI MI ? HER SEYI UNUTUP HIÇ YASANMAMIŞ GIBI DAVRANMAMI MI DİLERDİN YOKSA ? dedi

Sonra Toygara döndü.

Selin : YA SEN ABI ? O KADAR ÜZÜLDÜK KI SENIN İÇİN. TIMUR GECELERI UYUAMIYORDU BASINA BISEY GELMESINDEN KORTUGU İÇİN. HEPSI YALANMIYDI ? dedi

- OĞLUMUZ İÇİN YAPTIK . dedim sinirle.

Üzüntüm artık öfkeye dönüşmüştü.

- EGER O GÜN. O YALANI SÖYLEMESEYDİK . BELKI DE ŞUAN ÖLMÜŞTÜ . BUNU BU DİLERDİN ? dedim

Selin : BIZDEN NEDEN SAKLADINIZ. BIZ AILE DEGIL MİYİZ? BOYLE BISEY BOYLE......dedi ve arkasını döndü

Selin : Bu kadarı çok ağır. Dedi ve evden çıkıp gitti. Timur da hemen arkasından çıktı.

Kendimi çok kötü hissediyordum. Toygar beni yavaşça koltuğa oturttu.

Odadan Gizem çıktı. Hemen ayağa kalktım. Ağlamamak için kendimi çok zor tutuyordum . Berbat bir gün geçiriyordum .

Gizem: Hayır hayır uyudu o lütfen dinlen . Dedi ve beni tekrar koltuğa oturttu. Toygar yavaşça beni kendine çekti ve başımın üzerinden öptü.

Göz yaşlarım yavaş yavaş akmaya başladı.

Arda: Yapma yenge . İnan bana o da çok sevindi . Sadece bir az sinirlendi o kadar . Siniri geçince gelir o .dedi

- Sinirlenmekte çok haklı. Ben de olsam aynı tepkiyi veriridim. Dedim

Ulaş havayı dağıtmaya çalışarak.

Ulaş: Evet yengemizin ve tabi ki küçük Toygarın iyi olduğunu görmek gerçekten çok güzle ama biliyorsunuz ki hala başımızda bir bela var . Dedi

Toygar hafifçe doğruldu.

Toygar: Bende sizi tam olarak bu yüzden buraya topladım. Kim olduklarını anlaya bildiniz mi ? Dedim

Ulaş: Evet kardeşim. Biliyorsun elim kolum çok uzun . Onları hemen buldum . Dedi ukala bir şekilde

Toygar geriye yasladı.

- Devam et . Dedi

Ulaş: Burdan çokta uzakta değiller. Yani bu hepimizin tehlike de olduğu anlamına geliyor. O dışarıya diktigin korumalar da burayı açık hedef haline getiriyor. Dedi

- Korumalar hiç bir yere gitmiyor. Dedi kızarak

Ulaş derin bir iç çekip devam etti .

Ulaş: O zaman bu gece .dedi

Arda araya girdi .

Arda : Nasıl yani ? Dedi

Ulaş: Bu gece inlerine gireceğiz ve hepsini öldüreceğiz ve tabi her ne kadar istemesemde küçük veledi dedesine vereceğiz. Dedi

Toygara döndüm. Önüne bakıyordu.

- Tamam . Herkes hazırlansın ve herseye hazır olun . Dedi

Herkes başıyla onayladı . Bulusacakları saati de ayarlaryınca Yavaş yavaş evden çıktı .

Yagizin ağladığını duydum ve odasına gittim . Kucağıma aldım . Minik göz yaşlarını nazikçe sildim ve kokusunu içime çeke çeke öptüm.

Biraz olsun sakinleşince ufak ufak emzirmeye başladım. Kafamı kaldırınca kapıda Toygarın bizi izlediğini gördüm.

Ona hala çok kırgınım ailem hakkında bu şekilde konuşması hiç hoş değildi.Yagiza döndüm tekrar .

Ağır adımlarla yaklaştı. Yanima oturdu ve belimi sıkıca sardı. Başını yavaşça omuzuma koyup Yagizı izlemeye başladı.

Boynumu yavaşça öptü.

- Özür dilerim melegim . Aileni görmek tabi ki senin hakkın ama bu durumda açıklamak çok zor olur . Selini görmedin mi ? Üstelik o senin arkadaşın . Ama ailen İnan bana daha çok tepki verecekler . Ve seni üzecekler. Murat amca için bisey diyemem . Aslında sevdim onu ama annen....dedi ve derince bir iç çekti.

- Şimdi olmaz melegim , sonra ne zaman istersen yaparız ama şimdi benden böyle birsey isteme .dedi

Başımı hafifçe salladım. Yanağımı nazikçe öperek.

- Aferim küçük peri. Dedi

Yağız ağlamaya başladı tekrar Toygar yavaşça kucağından aldı ve odanın içinde gezdirmeye başladı.

Kısa süre sonra babasının kollarında uyuya kaldı. Toygar yanağından nazikçe öperek onu yatağına indirdi .

- Eveeet şimdi sıra sende .dedi ve üzerime atladı.

- Toygar ne yapıyorsun uyanacak. Dedim fisildayarak

Kulağıma yaklaştı.

- Eşimle ilgilenmek istiyorum. Dedi ve kulak mememi nazikçe ısırdı......... SEVİYORUM SİZİ DOLMALİK BİBERLERİM💋❣💋❣💋❣😹