Eve Dönüş ☕

- Karıcım güzle karım . Hadi ama sabah oldu . Aç gözlerini yoksa ben açmasını bilirim . Dedi Toygar

Gülsememe engel olamadım.

- Nasil artıracakmişsın bakalım ? Dedim hala gözlerim kapalı bir şekilde.

Elini karnıma attı ve hafifçe okşadı.

- Emin misim güzelim? Dedim

- Neyden emin miyim ? Dedim

- Oğlum sen gözlerini kapat . Bizim anneyle biraz işimiz var . Dedi ve üzerime çıktı.

Gözlerimi birden açtım.

- Toygar ne yapıyorsun Hastanedeyiz in çabuk biri gelicek . Dedim kapıya bakarak

Yüzünü iyice yaklaştırdi. Nefesini hissedebiliyordum bir gözlerime birde dudaklarıma bakıp durdu . Boğuk bir sesle

- Gelsinler . Seni elimden kim kurtarabilir ki ? Dedi dudaklarını ısırarak.

Dudaklarını iyice dudaklarıma yaklastirdi. Öpmedi sadece hafifçe değdiriyordu . Resmen işkence ediyordu.

Yutkundum dudaklarımdan zorla çıkan nefesimle

- Toygar. Dedim

- Hıııım. Dedi

Bu işkenceden bir an önce çıkmama lazım.

- Sevgilim. Dedim yalvarir gözlerle bakıyordum. Eğer biri içeriye girip bizi bu halde görürse gerçekten hiç iyi olmazdı.

- Hıııım hıııım .dedi Bu durumdan keyif aldığı çok belliydi.

- Hadi ama biri gelicek . Dedim

Dudağını yaladı. Gözlerini gözlerime hizaladı .

- Gözlerini en başından açmış olsaydın bunlar olmazdı. Ayrıca bana bir daha adımla seslenirsen . Seni cezalandırmak zorunda kalırım. Dedi

Tekrar yutkundum . Hormonlar yüzünden mi bilmiyorum ama her herketi beni çok etkiliyordu.

Başımı hafifçe salladım. Dişlerinin sivrileştigini gördüm. Beni dönüştürdükten sonra bu ilk defa oluyordu .

Yavaşça aşağıya indi . Burnunu boynuma sürtmeye başladı.

- Seni özledim. dedi fıdıldayarak

- Ama burda olmaz .dedi ve bir anda yataktan kalktı .

Elini nazikçe uzattı.

- Hadi bakalım eve gidiyoruz . Dedi

Elini tutarak yatakta doğrulayan çalıştım.

- Gerçekten mi ? Dedim büyük bir heyecanla.

Elimi nazikçe öptü.

- Evet güzelim. Az önce Erayla konuştum. Artık eve gidebilcegimizi söyledi. Dedi

Boynuna sarıldım.

- Evimizi çok özledim. Ne zaman çıkıyoruz? Dedim hafifçe geriye çekilerek yüzüne baktım.

- Hemen şimdi. Dedi

- Tamam o zaman ben kalkıp hazırlanayım. Dedim ve tam yataktan kalkmaya yeltenmişken Beni boynumdan yakaladı.

- Nereye bakalım? Dedi ciddi bir şekilde .

Şaşırmış bir şekilde ona baktım.

- Eve gideceğim dedin ya sevgilim? Dedim .

Gözlerini kısarak bana baktı.

- Önce kahvaltı küçük hanım. Dedi

- Tamam sevgilim eve gidince yaparım. Dedim ve yine kalkmaya çalıştım. Ve yine beni oturttu.

- Esraaa.dedi sinirli bir şekilde.

- Tamam tamam önce kahvaltı. Dedim Tekrar ederek

- Aferim güzel karıma. Dedi ve alnımdan öptü.

- Bebegim yardım eder misin? Dedim

- Ne için bebegim? Dedi

- Lavaboya gidecektim. Dedim

- Tabi ki . dedi ve elini uzattı. Yataktan yavaşça indim . Attığım her adim eziyet gibi geliyordu . Bu yüzden Toygardan destek alıyordum . Beni bu kadar sancimin olması gerçekten normalmiydi .

Eray iyi bir doktor ona güvenmekten başka çarem yok.

Lavaboda işimi halleder halletmez odaya geri döndüm. Toygar yine kapıda beni bekliyordu. Beni hızlıca yatağa yerleştirdi ve kahvaltılilikları önüme koydu .

- Bunlar bitecek küçük hanım. Dedi kahvaltılikları göstererek .

Burun kıvırdım. Hastane yemeklerini oldum olası sevmem.

- Sevgilim bunlar çok fazla .dedim

Yanıma oturdu. Elini karnıma attı.

- Olmaz öyle küçük melek . Oğlumuzun sağlığı için yemen lazım. Dedi

Ve beni ufak ufak yedirmeye başladı . Sonunda doydum ve hafifçe geriye yaslandım. Elimi karna attım .

- Biz doyduk . Dedim gülümseyerek.

- Şimdi sıra baba da .dedim

Tek kaşını kaldırdı .

- Efendim? Dedi

- Sıra baba da dedim ? Dedim

Aramızdaki masayı geriye itti ve bir anda dudaklarıma yapıştı. Beni geriye itirdi ve üzerime iyice eğildi.

Ne olduğunu anmaya çalıştım ama o kadar şehvettli öpüyordu ki aklım bulandı. Sonunda nefessiz kaldigda geriye çekildi. Alnını alnıma dayadı.

- Bana bir daha o şekilde hitap etme . En azından bebeğimiz doğana kadar . Dedi ve dudağını yaladı.

Üzerimden çekildi kibarca

- Ayrıca sana birsey vermek istiyorum. Dedi

Üzerimdeki şoku atmaya çalıştım. Merakli gözlerle ne yapacağını baktım .

Koltuğun yanına gitti . Valizin içinden ufak hediyeler çıkarttı ve odada ki küçük masanın arkasından bir buket çiçek çıkarttı . Arkasını döndü ve yatağın yanına geldi .

Çok şaşırmıştım. Çok mutlu oldum ne diyeceğimi bilemiyorum. Yanıma oturdu ve çiçeği kucağıma koydu .

- Sana layık değil ama .dedi mahcup bir şekilde.

- Hayır hayır bu çok güzel .dedim

Memnun bir ifadeyle yüzüme bakıyordu.

Çiçeklere biraz kurulmuştu ama hala mis gibi kokuyordu. Ufak hediyeleride nazikçe önüme koydu.

- Bunlarda senin için meleğim. Umarım beğenirsin .dedi

Hediyeleri teker teker açtım. İlkini içinde pırlanta bir kolye vardı. İkici Hediyede pırlanta bir bileklik ve üçüncü hediye ki bu en değerli hediyedi . İçerisinde eski altın işlemeli ortasında dev gibi bir zümrüt taşı olan bir yüzük.

Toygar sonucu hediyeyi eline aldı ve yavaşça parmağıma taktı.

- Bu yüzük benim annemin yüzüğümüş. Babam bana öyle söyledi. Bana bunu verdiğinde daha çok küçüktüm. Ona çok iyi bakmami ve zamanı geldiğinde onu hak eden kişiye vermemi söylemişti.

O zaman ne söylediğini pek anlamamıştım ama şimdi çok iyi anlıyorum.

Küçük perim şansım . Ben ölünce hatta ben öldükten sonra bile bu yüzüğü parmağından hiç çıkartma, ona senden başka kimse layık değil. Dedi ve elimi nazikçe öptü

- Sevgilim bu çok değerli. Dedim Gözlerinin içine bakarak.

Hafifçe gülümsedi.

- Senden değerli değil meleğim. Dedi ve alnımı öptü.

- Beğendi mi ? Dedi

- Bayıldımmm. Dedim ve boynuna sarıldım.

Odaya birden Eray girdi. Hemen hızlıca Toygardan ayrıldım.

Eray : Oooo bakıyorum keyifler yerinde. Dedi sırıtarak.

Toygar derin bir iç çekti.

- Bende nerde kaldın diye merak ediyordum. Dedi Eraya bakarak.

Eray hala sırıtıyodu.

Eray: Biliyorum merakini gidermek istedim . Dedi ve iyice yanımıza geldi .

Eray : Evet yengecim Toygar sana söyledi mi bilmiyorum ama artık özgürsün. Dedi gülümseyerek

Başımı salladım.

- Evet haberim var. Dedim

Eray : Güzel o zaman son kez seni muayene etmemde bir sakınca yoktur umarım? Dedi

- Hayır hayır hiç bir sakıncası yok .dedim

Toygara döndü. Boğazını temizledi . Toygar anlamaz bir şekilde kafasını salladı.

Eray gözlerini kısarak

Eray : Dışarı cikar misin Toygar? Dedi

Toygar tek kaşını kaldırdı.

- O niyeymiş Eray ? Dedi

Eray: Hadi kardeşim sen eşyaları arabaya götür ben yengemin muayenesini yapica gelib alirsi . Dedi iç çekerek.

Toygar bir ona birde bana baktı.

- İyi tamam ama acele etsen iyi olur . dedi ve valizlenrin bir çoğunu alıp odadan çıktı.

Eray beni muayene ettikten sonra.

Eray : Tamam yengecim . Bundan sonrası sende çok ama çok dikkatli olmalısın. Dedi

Tam gidecekken onu kolundan yakaladım. Eray birden bana döndü.

Gözlerim dolmaya başladı.

- Eray abi bebegim sağlıklı değil mi ? Dedim

Eray donuk bir şekilde bana baktı ve yutkundu .

- Ne olur söyle bebeğimin nesi var ? Dedim

Eray iyice yanıma geldi .

Eray: Bak kardeşim. Sana karşı dürüst olucam . Sen ve bebegimiz çok zor bir dönemden geçtiniz. Bana kalsaydı seni birkaç gün daha burada tutardım ama hastane politikası yüzünden bu pek memnun degil . Dedi

Derin bir iç çekti ve

Eray: Sancilarin var değil mi ? Dedi

Basimi hafifçe salladım.

Eray : İşte bende bundan bahsediyorum. Çok kritik bir hamilelik geçiriyorsun. Eğer dikkat etmezsen. Dedi ve sustu

- Abi lütfen söyle. Dedim gözümdeki yaşları akarken .

Eray: Eğer dikkat etmezsen bebek ölebilir. Dedi

Dünyam durmuştu sanki şoka girdim. Elimi agizima götürdüm sesimi bastırmaya çalıştım.

Eray bana döndü.

Eray: Sakın ol hala bir şansımız var . Sadece dikkatli olman gerekiyor hepsi bu .dedi acı bir gülümsemeyle

Kendimi sakinleştirmeye çalıştım ve elimi karnıma attım. Başımı salladım.

- Ona birsey olmasına asla izin vermicem .dedim

Eray elini omuzuma attı.

Eray: Bende senden tam olarak bunu istiyorum. Simdi toparlanmaya çalış ve mümkünse bolca yürü. Yemeni içmeni ihmal etme anlaştık mı? Dedi

Başımı salladım Toygar içeriye girdi . Gözlerini şişmişti gülümsemeye çalıştı .

- Hadi bakalım küçük melek evimize gidelim .dedi ve hızlıca yanıma geldi .

Eraya döndüm.

- Görüşürüz abi ve hersey için sağ ol. Dedim gülümseyerek

Eray : Her zaman kardeşim. Bu arada seni görmeye gelicem arada sırada haberin olsun . Dedi Hafifçe gülerek

- Tamam abi .dedim ve Toygarın koluna girdim . Diğer elimde çiçeğimi ve hediyeri aldım

Toygar : Görüşürüz kardeşim. Dedi ve sarıldılar . Yavaşça koridorun geçtik ve otoparka geldik.

Toygar kapımı açtı ve beni yavaşça yerleştirdi. Kendisi de bindi ve arabayı çalıştırdı.

Arabada garip bir sessizlik vardı. Kafamı çevirdiğimde gözlerini dolduğunu gördüm.

Elimi yavaşça elinin üzerine koydum .

- İyi misin sevgilim? Dedi

Arabayı yavaşça sağa çekti ve durdurdu . Elimi elinin içine aldı ve nazikçe öptü. Gözlerimin içine baktı.

- Ben her şeyi duydum. Dedi.........