👑 BÜYÜK FİNAL 👑

Toygar

Sonunda gelmiştik . Herseyi son bulacağı yer . Bu sadece bizi değil. Ayni zamanda birçok hayatı etkileyecek bir olaydı. Bu yüzden attığımız her adıma dikkat etmemiz gerekiyordu .

Ulaş kendi Sürüsünden de bir çok adamını getirmişti . Herkes olayın ciddiyetinin farkındaydı. Eğer bu savaşı kazanırsak yeni bir çağın kapısı açılacaktı. KURTLARIN ÇAĞI .....

Önceden konuştuğumuz için herkes nerede duracağını çok iyi biliyordu . Saldırmak için sadece Ulaştan haber bekliyordum.

Aradan sadece on dakika gecmişti. Ulaşın betasi Aiza koşarak yanımıza geldi ve önümde diz çöktü.

- Herkes hazır mı? Dedim

Aiza : Alfa hersey hazır ama bir sorun var. Dedi

- Ne ? Dedim

Aiza : Efendim büyük bir çoğunluğu vampir . Eğer işler ters giderse . Büyük kayıp verebiliriz . Dedi

- Biz ne zamandan beri vampirlerde korkar olduk ? Dedim Hafifçe tebessüm ederek.

Kafasını kaldırıp zorda olsa yüzüme bakabildi .

Aiza : Efendim ben....dedi lafını kestim.

- Merak etmeyin . Bundan haberimiz vardı. Bunun için hazırlandık zaten . Dedim ve orduma döndüm.

- HERKES EVE TEK PARCA HALİNDE DÖNECEK. KAYIP İSTEMİYORUM . ANLAŞILDI MI ? dedim

Herkes hepbir ağızdan

- EMREDERSİN ALFA... dedi

Dönüştüm ,var gücümle gök yüzüne doğru uludum ve deli gibi koşmaya başladım.

Önüme çıkan ilk vampiri boynundan yakaladığım gibi yere çarptım. Dişlerimin arasından ne kadar kurtulmaya çalişsada izin vermedim ve kafasını gövdesinden ayırdım.

Hiç durmadan gözüme başka bir vampiri kestirdim ve üzerine doğru koşmaya başladım. Tam o sırada başka bir kurt üzerime atladı.

Dengemi kaybettim ve bir ağaca çarptım. Kurt dislerini bacağıma geçirdi . Açıdan inledim, boynuna bir pençe savurdum ve Onu üzerimden attım.

Hızlıca ayağa kalkmaya çalıştım ama bacagimdaki yara engel oluyordu .

Yarayı görmezden gelerek kurdun üzerine yürüdüm. Dişlerimi gövdesine geçirdim. O iğrenç kanı agizima doluyordu. Çığlıkları yeri göğü inletiyordu . Ama savaşı ortasında bunun pekte bir önemi yoktu . Tüm vücudunu parçalara ayırdım son olarak kafasını kopardım . Hemen başka birini aramaya başladım.

Ama bir tuhaflık vardı. Savaş sanki şimdiden bitmiş gibiydi . Herkes birbirine bakıyordu. Bir kaç metre ötede Ulaş duruyordu . Sanki ruh görmüş gibi önüne bakıyordu.

Biraz yanına yaklaşınca biriyle konuştuğunu fark ettim . Herkesi geçtim ve hızlıca yanina gittim .

Önünde sınırda karşılaştığımız kurtlardan birisi duruyordu .

- Ne oluyor burda ? Dedim

Ulaş kurdun yakasına yapıştı .

Ulaş: ANLAT . dedi

Kurt sırıtarak yüzüme bakıyordu.

Kurt : Beni hatırladın mı alfa . Dedi alay ederek .

Ulaşa döndüm.

- Neden yaşıyor bu ? Dedim

Ulaş kurdun başını tutu ve geriye çekti.

Ulaş: KONUŞSANA . KONUŞ YOKSA O DİLİNİ KOPARIRIM. dedi

Kurt kahkaha attı.

Kurt : Dur dur onun yerine ben anlatayım. Dedi Kurt bana dönerek

Sakin kalmaya çalışmıştım.

Kurt : Yanlış değilsem. Ulasmişlardir . Dedi gülümseyerek

Yakasına yapıştım.

- NE DİYORSUN LAN SEN. NE ULAŞMASI ? dedim

Kurt : Herkes ailenin peşine düştü . Ve ne yapacaklar biliyormusun durdur bak burası çok heyecanlı diri diri yakacaklar tıpkı baban gibi. Yanaraka ölecekleerrr. Dedi

Ulaş: Toygar gitmemiz gerekiyor. Doğru söylüyor. Burada değiller. Dedi

Kurdun kafasını tutum ve oracıkta koparıp attım. Bacagimdaki yara çoktan iyileşmişti . Dönüştüm ve son hızla eve dogru koşmaya başladım.

Eve yaklaştıkça havaya yükselen dumanları fark ettim . Hayır hayır hayır Tanrım yalvarırım doğru olmasın . Diye içimden dua ediyordum ki sonunda önümdeki ağaçlar nihayet evi görmemi sağladı.

Ev alevler içinde cayır cayır yanıyordu . Tıpkı o gece gibi babamın öldüğü gece .

Son hızla hiç düşünmeden Eve dogru koştum . Tam içeriye dalacakken biri üzerime atladı. Ve ağacliga doğru yuvarlandik .

Yarim saat önce

Esra 

Kurt : Ne kadar tatlı . Değil mi ? Dedi parmağını Yagizın yüzünde gezdirerek.

- Sen buraya nasıl girdin ? Dedim sakin kalmaya çalışarak.

Kurt : Korumalariniz sağ olsun hiç zorlanmadim .dedi kahkaha atarak.

- Oğlumun kılına bile zarar gelirse yemin ederim seni parçalarına ayırırım. Dedim

Ağlamamak için kendimi çok zor tutuyordum. Yapacağı ufacık bir yanlış hareket bile bebeğimin ölümüne neden olabilirdi .

Kurt küçük vampir kıza döndü . Sonra tekrar bana döndü.

Kurt: Yo yo yo !!! Onunla ilgili başka planlarım var . Dedi ve oturduğu yerden kalkıp çevremde dönmeye başladı.

Gözümü Yağız dan ayirmiyordum. Kurt tekrar vampir kıza döndü.

Yagizı ona uzattı.

Kurt : Git burdan . Dedi sert bir şekilde.

Vampir: Ama baba . Dedi gözleri dolarak .

Duyduklarım karşısında resmen şoka girdim. Ama bu nasıl olur . O bir kurt ve o ise aman tanrım. Diye içimden geçiriyordum.

Evin etrafını kurtlar sarmıştı. İçeriden sesler geliyordu. Muhtemelen Selini ve Gizemi de yakalamışlardi.

Kurdun dikkati dağılmış gibiydi . Bunu fırsat bildim ve ona var gücümle bir darbe geçirdim. Vampirden yagizi alıp camdan atlayarak kaçtım.

Dönüşmem gerekiyordu . Ama Yağız kucagimdayken bu çok zordu . Ona zarar verebilirdim . Bu yüzden koştum hemde deli gibi .

Arkamdan geldiklerini duyabiliyordum . Yağız ağlamaya başladı.

- Lütfen oğlum biraz daha dayan . Diye yalvardım. Ve koşmaya devam ettim . Zifiri karanlikti etrafımı görmek giderek zorlasiyordu .

Son hızla koşmaya devam ediyordum ki birine çarptım. Dengemi kaybettim ve yere düştüm. Yağız hala ağlıyordu. Onu gögüsüme bastirdim .

Saklamaya çalıştım. Geriye doğru ilerledim ki . Karsimdaki kisi Ekin di .

- Sen... dedim agizimi kapattı.

Ekin : Korkma abla sana yardıma geldik . Sen git saklan biz seni koruruz . Dedi ve beni apar topar gönderdi.

Bir kaç adım atmıştım ki . Kurtlar karşımızda duruyordu . Kaçacak yer yoktu . Havaya dumanlar yükseliyordu. Yagiza sıkıca sarıldım.

Tek gözlü kurt sırıtıyodu.

Kurt : Tüh yanlışlıkla evi yaktık . Dedi

Bu bardağı taşıran son damlaydi . İçimde anlam veremediğim bir öfke ükseliyordu . Sanki damarlarimi parçalayarak içimde yol çiziyordu.

Ekine döndüm.

- Oğlumu güvenli bir yere götür. Dedim ve kucağına verdim .

Ekin : Ama abla . Dedi

- SENDEN BAŞKA GÜVENEBİLECEĞİM KİMSE YOK. GIT BURDAN . dedim

Yagizin alnından öptüm ve uzattım.

Ekin Yagizı aldı ve gözden kayboldu. Ben ve yaklaşık yirmi kişi vampir ve Kurt adamların önünde durduk .

Sayıca bizden üstünlerdi . Ama bunun bir önemi yoktu . O anda sanki tanrının bana verdiği doğa üstü bir güç sardı etrafımı. Bizi bir kubbenin içine hapsetti .

Kurtlar şaşkın şaşkın yüzüme bakıyordu. Bunu yapan ben miydim ? . Vampirlerin bir çoğu olduğu yerde kalakaldı . Gözlerini fal taşı gibi açmış beni izliyorlardi .

Tek gözlü kurt olanı biteni anlamış gibi geriye çekilmeye başladı .

Kurt: Ama bu . Sen sen ne yapıyorsun? Dedi

Elimi havaya kaldırdım ve akıl almaz bir rüzgar yükselmeye başladı. Tıpkı rüyamda gördüğüm gibi .

İnanılmaz güce sahip kurtlar , rüzgarın karşısında sanki bir kağıt parçasıymış gibi savruldular .

Rüzgarla çevrelerine bir kubbe ördüm . Nefes almakta giderek zorlaniyorladi.

Tek gözlü kurt . Kubbede çıkmak istedi ve elini uzattı. Ama eli değer değmez derisi soyuldu ve olduğu yere yığıldı kaldı.

Kurt son nefesini de çığlık çığlığa verdi .

Vampirler hatta küçük kız bile arkasına bakmadan uzaklaşıp gözden kayboldular.

Kurtlar artık hareket etmiyordu . Kubbeyi dağıttım. Cestlerin yanından koşarak Ekini aramaya başladım.

Yanımdaki kurtlar hala olayın sokundaydilar . Onları görmezden gelerek devam ettim .

Kokularını takip ettim . Selin ve Gizemi gördüm. Ekinin yakasına yapişmislardi .

Hemen yanlarına koştum . Beni görünce derin bir nefes aldılar .

Gizem Yağızı kucağına almıştı.

Gizem: Nerdeydin ? Aklımızı kaçırdık sana birsey oldu diye . Çabuk hadi bizimkileri bulalım. Dedi ve beni çekiştirmeye başladı .

Kolunu tutum.

- Merak etme kimse bizi takip edemez . Dedim

Şaşkın şaşkın yüzüme bakiyorlardi.

Selin : Nasil yani ? Dedi

Yardıma gelen kurtaldan birisi önümüzde diz çöktü.

Kurt : Luna bütün kurtları öldürdü. Ama malesef vampirler kaçtı. Dedi

Selin gözlerini kocaman açarak bakıyordu.

Selin : Sen ciddi misin ? Hepsini tek başına mı öldürdün ? Dedi

- Selin inan bana bende ne olduğunu anlamadım ama şimdi sırası değil ev yanıyor eve yetişmemiz lazım. Dedim

Yagizi Gizeme verdim.

- Gizem Yagizi bizim eve götür . Orası şimdilik buradan daha güvenli. Dedim

Gizem Yagizı aldı ve son hızla gözden kayboldu.

Seline döndüm. O hamile burası onun için hiç iyi bir yer degildi bu yüzden tam agizimi atacaktım ki ne söyleyeceğimi anlamış gibi .

Selin : Sakın !! Seni bir daha hayatta yanliz bırakmam . Dedi

Zaman giderek daralıyordu. İtiraz edecek durumda değildim. Bu yüzden tek bir şartla kabul ettim .

- Arkadan geleceksin . Ve ne olursa olsun asla kendini tehlikeye atmayacaksın. Dedim

Selin elimi tutu .

Selin : Sende söz ver . Kardeşime yeni kavuştum bir daha kaybetmek istemiyorum. Dedi

Başımı hafifçe salladım.

Dönüştük ve eve dogru son hızla koşmaya başladık . Eve varmaya sadece bir kac adım kalmıştı ki Toygarı gördüm.

Son hızla eve dogru koşuyordu. Hızımı arttırdım tam eve gidecekken üzerine atladım.

Yuvarlanarak ağaçların arasına girdik .

Üzerimdeki yaprakları temizledikten sonra Toygara döndüm

- Sen aklını mi kaçırdın? Ne yaptığını sanıyorsun? Dedim

Kurt formundayken benden kat bi kat daha büyüktü. Üzerime atladı ve beni yalamaya başladı.

Dönüştü ve bana sıkı sıkı sarıldı. Heryerimi kontrol etmeye başladı.

- İyisin iyisin bebegim . Dedi ve beni tekrar göğüsüne bastırdı.

- Yağız nerde ? Dedi panikle

Yüzünü avucumun içine aldım. Hafifçe oksadim

- Evimizde bebegim. Güvende sorun yok . Dedim

Derin bir iç çekti. Nefesini düzenlemeye çalışıyordu.

- Size birsey oldu sandım. Dedi

Ayaga kalktı. Elimi sıkıca tutu .

- Hadi o zaman bizde eve gidiyoruz. Dedi ve beni sırtına aldı .

- Toygar dur. Hepsi öldü. Dedim

Beni yavaşça yere bıraktı.

- Sen neden bahsediyorsun? Dedi

Elini tutum.

- Göstericem benimle gel. Dedim

Koşar adım kurtların cesetlerinin yanına geldik . Toygar olduğu yerde kalkaldi .

- Bu nasıl olur ? Dedi şok içinde yüzüme bakıyordu.

Ağaçların arasından hisirtilar geldi . Aynı anda sesin geldiği yöne döndük.

Ağaçların arasından Prens çıktı.

Prens: Sanırım ben ne olduğunu biliyorum oğlum. Dedi

Yavaşça adımlarla yanima yaklaştı ve elimi avucunun içine aldı.

Prens: Doğrusunu söylemek gerekirse. Başından beri çok özel bir ruha sahip olduğunuzun farkındaydım. Bu size bahşedilmiş bir lütuftur. Sakın bunu bir lanet olarak görmeyin.

Lunalar sürüsünü korumak için özel olarak secilir . Bunu biliyorsun değil mi oğlum. Dedi Toygara bakarak

Toygar başını hafifçe salladı. Ve prens devam etti.

Prens: Bu sizin özel yeteneginiz . Yalnızca çok zor durumlarda açığa çıkar. Açıkçası yeteğinizi çok merak ediyordum . Ve sanirim çözdüm. Dedi

Toygar bir adım öne attı.

- Ne ? Bu ne anlama geliyor? Dedi

Prens: Sen kızım doga üstünün Kraliçesi olarak seçildin. Bu yüzden vampirler sana saldiramadi . Ve burayı terk ettiler . Dedi

Toygara yaklaştı.

Prens: Artık zamanı geldi oğlum. Dedi ve dişlerini birden Toygarın boynuna geçirdi.

Şok olmuştum. Yanlarına yaklaşmaya çalıştım ama ayaklarım bana ihanet ediyorlardı. Bir adım bile atamadım.

Toygar prens den kurtulmaya çalıştı ama Prens oralı bile olmadı.

- TOYGAR HAYIIIIIIIIIIIR. diye bagiriyordum .

Toygar çığlık atmaya devam ediyordu. Aynı zamanda vücudu giderek büyüyordu.

Prens sonunda Toygarı bıraktığında Toygar dizlerinin üzerine çöktü.

Tam prense saldırmak için hazırlanıyorum ki beni durdurdu .

Prens ağzındaki kanı temizledi. Ve Gür bir sesle haykırdı. Sesini herkesin duyduğuna adım kadar emindim.

Prens: BEN VAPMIR PRENS VLAD DARGRON . ÜNVANIMI ALFA KRAL TOYGAR SOYDANA BAHŞEDIYORUM . BUNDAN SONRA DOGA ÜSTÜ KRAL OLARKA ANILACAK. dedi

Konuşması bitince Toygarın yanına koştum. Benden zaten çok büyüktü ama artık oyucak gibi kalıyordum yanında. Toygar kafasını kaldırıp yüzüme bakınca irisleri nin tıpkı rüyamda gördüğüm gibi kıpkırmızı olduğunu fark ettim .

İşte o zaman anladım. O gece gördüğüm bir rüya değildi. Bir kehaneti. Gerçekleşmesi gereken bir kehanet .

Toygarin yüzünü avucumun içine aldım.

- İyi misin bebegim. Dedim panikle

Gözleri hala kıpkırmızıydı .

Yüzümü nazikçe okşadı.

- İyiyim bebegim iyiyim sorun yok . Dedi ve yavaşça ayağa kalktı.

Prense döndü.

- Herseyi en başından biliyordunuz. Dedi

Prens memnuniyetle başını salladı.

Prens : Elbette oğlum. Sen doğar doğmaz anlamiştik Kral olacağını. Gözüm hep üzerindeydi. Alfa olarak çok iyi iş cikarttin . Kral olmayı çoktan hak ettin.Baban şimdi seninle gurur duyurdur . Dedi

Toygarın gözünde o zamana karar hiç görmediğim bir sevinç vardı.

Prens önümüzde diz çöktü.

Prens: Artık kimse size denk değil. Vampirleri dert etmeyin onlarla bizzat kendim ilgilenicem . İzninizle. Dedi ve akıl almaz bir hızla gözden kayboldu.

Zaman sanki durmuş gibiydi. Prens gidince Ulaş koşarak yanımıza geldi .

Toygara şok içinde baktı.

Ulaş: BUTUN BUNLAR GERCEK MI ? ARTIK DOGA ÜSTÜ KRAL VE KRALİÇESİ MISINIZ ? Dedi

Toygar onayla başını salladı.

Bulunduğumuz alana gelen herkes önümüzde diz çöktü. Artık bitmişti . Savas yoktu . Ölüm ve ayrılıklar yoktu . Hersey çok güzle olacaktı. Bunun için bunca bedel ödendi.

Bir Kaç Ay Sonra :

Kral ve Kraliçe olama fikrine giderek alışıyorduk. Herkesi hayatı günden güne iyileşiyordu.

Selin nin çok güzle bir kız çocuğu oldu . Gizem ise Ulaşla beraber yurt dışına çıktı.

Arda ve Savaş hala müdürlüklerinin malesef bulamadılar. Erdem Erayla berber bir hastane açma kararı aldılar. Oraya gelen doğa üstü yaratıkları tedavi ediyorlardı. Ekin de o gece bana yardım ettiği için artık Yagizin koruması olarak atandı. Toygar artık ona fazlasıyla güveniyordu. Ve o gece yanan Evimizde tekrar tamir ettirdik.

Böylece herkesin hayatı devam ediyordu . Bizi sorarsanız biz şuan avdayız .

Pusuya yatmış avimi bekliyordum . Bunu ilk defa yapicam bu yüzden kocam bana eşlik ediyor . Tam bir adım attım ki Toygar o koca cüssesini üzerime bıraktı.

- Toygar ne yapıyorsun kalk üzerimden. Dedim kahkaha atarak

Alt dudağını ısırdi.

- Ava çıktık yavrum . Ve ben avımı yakaladım. Dedi ve kiyafetimin askısını yavaş yavaş indirdi.......

SEVGİLİ OKURLARIM . BU KITABI TAMAMEN UYDURARAK YAZDIM . VE BU KADAR İLGİ GÖRECEGINI GERCEKTEN BEKLEMIYORDUM .

SIZDEN HIC BIR BOLUMDE OY TALEP ETMEDIM . CUNKU KITABI SEVEREK ISTEYEREK OY VERMENIZI ISTEDIM . VE BUNA RAMEN HER BOLUMDE OY KULLANIP KITABIMIN ÖNE CIKMASINI SAGLAYAN HERKESTEN COK TEŞEKKÜR EDERIM .

UMARIM HAYATINIZA BIR NEBZE OLSA RENK KATABILMISIMDIR .SIZLERI COK SEVİYORUM HOŞÇAKAL 🥰😘😘😘🥰