8. Bölüm

8. Bölüm kurtarılan hayat

yağmur karakütük
miyorininkitaplari

Annemin gelişi beni sarsmış olabilirdi ama bu benim güçten düştüğüm anlamına gelmiyordu

bir kaç saat sonra

Duş almıştım kendime gelmeye çalışıyordum

Şebnem abla yanıma geldi

Ne zaman gelmişti?

- Gerçekten onu affetmeyecek misin? dedi şebnem abla

- Hayır dedim" affetmeyeceğim"

- Normal belki zamanla yumuşarsın ama şuan bunu beklemek saçmalık olur dedi

- şuan sen bunlara kafanı yorma zaman her şeyi halledecek dedi kaan

Zaman mı?

Zaman benim acılarımı hiç bir zaman geçirmemişti sadece acılarımı ikiye katlamıştı

2 saat sonra

Bir anda telefonum çaldığında arayanın albaylardan biri olduğunu gördüm

- Leyla saldıra uğruyoruz gelmeniz gerek !

- Emredersiniz !

Bizim harekete geçmemiz için sadece iki cümle yetmişti

Plan yapıp dağıldık

- Aslan yerinden ayrılmıyorsun ! diye bağıran kaanın sesi ilişti kulağıma

Son derece güçlü adımlar atarak ilerlemeye başladım bu bölgeyi bir tek ben almıştım

Önüme çıkan bir teröristi hızla indirdim

- Leyla hepsini indirme anlatacakları var !

- Emredersiniz !

Bir kaç adım daha attım

- Bura tem-

Arkamdan bir yerden gelen bomba sesiyle birlikte hızla yere eğildim

- Komutanım !

- Leyla!

- iyiyim ! dedim " Yavuz bu tarafa gel !"

- Emredersiniz !

- Normal de söylemezdim dedi Aslan " Burayı idare edemiyorum ! "

- Ne demek idare edemiyorum dangalak ! diye bağırdı kaan

- Yara mı aldın ? dedim

- Evet dedi

- Geliyorum yavuz Deniz burası sizde!

- Emredersiniz !

Neresinden vurulduğunu veya nasıl olduğunu bilmememek beni dehşete düşürüyordu

Karşımda bir kayaya yaslanmış aslanı gördüğümde hemen yanına çöktüm

Kolundan vurulmuştu bu onu öldürmezdi dayanabilirdi

- Kurşun zehirli vücüduma bir şey yayılıyor komutanım dediğinde hemen koluna baktım

Bu normal bir vurulma değildi

- Leyla !

- Komutanım kurtulacak mı ? dedi Derya

- Komutanım napacağız !

Yapacak tek bir şey vardı zehrin ilacına ulaşmak

Yaptığım ani hareketle boynuma çok kötü bir ağrı girdi ama ayağa kalktım

- Leyla mermin ne kadar? dedi kaan ben helikoptere bakarken

- Sadece yedi kaldı dedim

- üç dediğimde başlayacağız tamam mı ? dedi o çok uzaktaydı ama iyi bir nişancıydı

- Bir iki üç !

İkimizde helikoptere ateş açmıştık Eğer helikopteri düşürürsek ilaca ulaşabilirdik

Komutan Kaan Kandemir kesinlikle iyi bir nişancıydı

Her bir gelen kurşun helikoptere hatta helikopterin içinde ki adamlara denk geliyordu

Bir anda patlama geldiğinde eğildim

Helikopterin ezilmiş şeklini gördüm

- Düştü ! diye bağırdığımda hemen oraya gittim

Hepsi ölmüştü

- Hepsi gebermiş ! dedim

Hemen ilacı aramaya başladım ve bir kutu bulup içini açtım

- Buldum ! diye bağırdığımda hızla aslanın yanına gittim

Gittikçe kötüleşiyordu

Başını dizlerime yasladım ve ilacı ona verdim

- ilacı verdim dediğimde ağrılarım dehşet artmıştı kendimi arkamdaki kayaya yasladım

- Ölmeyecek değil mi! diyordu derya

- Ölmeyecek dedim

- komutanım siz iyimisiniz ! dedi selin

- İyiyim

- Yanınıza Deniz geliyor ! dedi kaan

- Tamamdır

Dakikalar sonra yanımda denizi gördüm

Saatler sonra

Deniz ve ben Hastanedeydik aslanın ameliyattan çıkmasını bekliyorduk

Doktorlar çıktığında hemen ayaklandık

- Durumu gayet iyi bu gece misafir edelim yarın taburcu olur dediğinde teşekkür ettik

- Komutanım dedi " hadi sana da baktıralım yoksa kardeşim beni kesecek" dediğinde onu dinledim ve bende doktora göründüm

- İyiyim dedim Kaana " bu gece kalırız burada"

- Tamam dedi ama bir şeyler içine sinmiyor gibiydi " Haber ver"

Karşımda birini görmemle elim kalbime gitti

Çünkü karşımda gamze vardı

Benim en yakın arkadaşım gamze

- Leyla ! dediğinde bana doğru bir adım attı

Gözleri dolmuştu

- Nerdesin sen güzelim neredesin sen dediğimde hızla ona sarıldım

- Bak herşeyi anlatacağım ama sen iyisin değil mi? dediğinde hemen beni kontrol etti

Kızıl saçları omuzlarından salınıyordu , yeşil gözleri ona doğallık katarken boyu benimle hemen hemen aynıydı

- Komutanım aslanı odaya aldılar görebilirsin diyen deniz içeri girdiğinde gamzeyi görünce duraksadı

 

elektiriklenme hissediyordum

Çok kısa bir geçmişleri vardı birbirlerini bile hatırlamazlardı

- Sağ ol dedim " kendisi savaş muhabiri gamze aynı zamanda benim en yakın arkadaşım" diyerek ikisini ikinci kez tanıştırdım

- Bir yerden hatırlıyorum dedi " ama çıkaramadım"

Gamze duraksamıştı

Hatırlıyor muydu?

- Çıkaramadın ? dedi ve hemen kendini toparladı " Yani tanıştığımıza memnun oldum"

İkisi havadan sudan konuşurken bende yürümeye başladım

Aslanın yanına girdim ve karşısına oturdum

- Aslan beni duyuyor musun? dedim

- Duyuyorum komutanım dediğinde rahat bir nefes verdim

- Neleri hatırlıyorsun? dedim

- Deryanın endişesini ve iki komutan helikopteri patlattığınızı bu kadar dediğinde heyecenla gözlerimi açtım

- Deryayı hatırlıyorsun yani ?dedim imalı imalı

- Hem de nasıl varya eve gidince burnundan getireceğim diyip otuz iki diş sırıttı

-Seninki arıyor diyen deniz telefonu bana uzattı

- Seninki derken ? dedi gamze korkuyla

Denize son derece ters bir bakış attığım da hemen önüne döndü

Kaan ve gamze birbirlerinin korkulu rüyasıydı

- kaan dediğimde telefona uzandım

Bu onun yıkılışıydı çünkü oldum olası kaandan nefret etmişti çünkü kaanın bizi ayırdığını düşünüyordu

- Hayır hayır olamaz lanet olsun o pezevenk yine mi burda ! diye sızlandı

- Kendisi kardeşim olur pezevenk falan demeseniz mi gamze hanım? dedi deniz

- Vallahi umrumda değil !

- o gamzenin sesimi? dedi kaan

- Evet dedim gülerek

- lanet olsun

- Asıl sana lanet olsun boyu posu devrilesice ! dedi gamze

- aslan uyandı konuşuyor siz de iyisiniz değil mi? dedim toparlayarak

- Evet evet

Telefonu kapattık

- Gamze sen benimle gel dedim " deniz sende başından ayrılma"

- emredersiniz

Gamzeyle birlikte yürümeye başladık

Omzumda ki yara sürekli darbe aldığından iyileşememişti

Hemşireyle konuşup gece ilgilenmesini kimseye söylememesini istemiştim

- Leyla hanım gelmeyeceksiniz sandım ! dedi hemşire

- Yok canım o kadar da değil dedim gülerek

- Leyla ? dedi Gamze " yaram yok demiştin"

- Yara sayılmaz dedim sedeyeye otururken " sakın kimseye söyleme boşa paniğe yer yok"

Hemşire pansumanımı yapıp yarayı temizlerken ufak bir uyarıyı da es geçmedi

- lütfen daha fazla darbe almasın dedi " dikkat edin ve lütfen her zaman gelebileceğinizi bilin her ne konuda olursa olsun"

O işini bitirip gittiğin de baş başa kalmıştık

- Kaan dedi Gamze " gelişi nasıl hissettirdi?"

- Senin gidişin gibi hissettirdi

Yüzüme öyle bir döndü ki içim acıdı kalbimin bile titrediğini hissettim

- Sence neden herkes bırakır beni? dedim " çok mu salaktım da herkese güveniyorum?"

- Leyla-

- Açıklamaya ihtiyacım yok çünkü zaten biliyorum nedenlerini sonuçlarını dedim ve derin bir nefes aldım " ama artık benim ne yüreğimde duygulara yer yok artık ablalık komutanlık belki arkadaşlık" dedim " ama aşk yok"

- O kadar mı istemiyorsun?

- İstemek yetmez dedim " ne kadar affettiğimi söylesem de kendi içimde emin olamıyorum" dedim " onu seviyorum ama bilmiyorum"

- O peki ? dedi " gidişinin mantıklı bir açıklaması varmıymış?"

- Babam babasını öldürdü gel dedi gitmedim dedim " korktum babam ona da bir şey yapar diye korktum"

- Sen Kaan için kendini feda ettin dedi

evet öyleydi

- o yüzden bırakta koşsun peşinden ! dedi bir anda " pezevenk! "

- Senin niyet belli oldu dedim gülerek

Sabah:

Eve geldiğimizde hayat hemen kollarıma atladı

- Abla !

Saçlarına küçük bir öpücük kondurdum ama o an gördüklerimle sarsıldım

Annem annanem ve teyzem burdaydı

Bu kadar kolay olunmamalıydı

Hayır olmamalıydı

Bu kadar yüzsüz olunmamalıydı

Hayır olmamalıydı

Selin ve derya hemen bana sarıldı

- Komutanım o neydi öyle helikopter patlatmalar falan dedi selin

- Harbiden !

Yavuza da sarıldığımda tek bir kişi kalmıştı

Kaan

- Bir şeyim yok demiştin dedim eli komple sargıdaydı

- Sende öyle söylemiştin dediğinde başımda ki küçük yara bandını gösterdi

- hepimiz sarılma bekliyoruz? diyen Selin olduğun da yandaki yastığı aldığım gibi yüzüne fırlattım tam on ikiden vurmuştum

- saçmalamayın dedim ve yerime geçtim

Kaanın yüzüne bakmamıştım

- Abla onları görmezden mi geleceksin? dedi hayat fısıldayarak

- Evet dediğimde gözüm anneanneme kaydı

- Abla dedi hayat sesi titredi "anneannem alzaymır olmuş"

Bu söylediği beni beni derinden sarstı ve hemen gidip anneannemin ellerini tutup önüne eğildim

- Anneanne beni hatırlıyor musun? dedim umutla

- seni hatırlayrum sen benum leylamsun !

Güzel şey beni hatırlamasıydı kötü şey ise bizim karadenizli olduğumuzun ortaya çıkmasıydı

Hayatla öyle bakıştık ki bu sıçtığımızın resmiydi

Karadenzli olmamızın kötü tarafı biz konuştuğumuzda çok komik oluyordu

- Ne ? dedi Kaan

- Anneanne ne deysun ?dediğimde benimde şiveyle konuştuğumu fark etmek beni ve herkesi dehşete uğrattı

- Abla sıçtık ne oluyi saa ! diye konuşan hayat olduğunda o da bozulmuştu

- Allah kahretsin ula !

- Hahah ağla ezik ben biliyordum ! diyerek gamze kaana gıcık veriyordu

- Leylam bu oğlan kimdur ?dedi anneannem kaanı göstererek

- Nasıl!? dediğimde herkes gülmekten yerlere yatıyordu " Normal oğlandır işte"

- Ama bu çok uzun değil mi? Kocaman hey maşallah !

- Benim rızkımı çalmuş dedim kendi kendime

- Ula uşağum senin anan kimdur ! dedi

Kaan gülerken şebnem ablayı gösterdi

- hele sen benum kizuma kaynana mı olacağisun ! dedi

Ne ?

- Anneanne ! dedim " yok öyle bir şey şebnem abla benim ablam gibidir"

- Öyle olacağım teyze dedi şebnem abla olduğunda yerin dibine girmek üzereydim

- Abla sıçtık ta sen daha ne diye sıvaysun ! dedi hayat

- Sende bozuldun gerizekalu bari hakkunu verelim da ! dedim

Gözlerim bir anlığına anneme döndü

Ağlıyordu

Ama onun gözyaşları benim pek umrumda değildi

- O kahrolasuca baban nerededur ! dediğinde ölüm sessizliği oluştu

- Öldürdüm ha oni anneanne dedim

- İyi etmuşsun !

- Leylam çok güzel olmuşsun diyen teyzem olduğunda ayağa kalktım

- Boş gözyaşı dökmeyin yeliz hanım bana sökmez bunlar dedim

- Kızım affe-

- Sana bir şey söyleyeceğim iyi dinle eğer bir gün şehit olduğum o an bile seni affetmeyeceğim bu dediğimi unutma tamam mı ?

Çok büyük bir laftı ama gerçeklerdi

Biri benim göz yaşıma acımadıysa bende onun gözünden düşen tek damlaya acımazdım

Eğer biri bana ihanet ettiyse bedelini öderdi

Yaralanırsam yaralardım

Bu kişi annem olsa bile değişmezdi

Ben komutan Leyla Karahandım

Ben bir şey yapacağım dediysem er geç olurdu

.........

Bölüm sonuu

oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn

Resmi instagram hesabımız: karahanofficial_

Yazar İnstagram hesabı: yagmur_karakutuk_

Kitaplar ve karahanla ilgili açıklamalar yaptığım tiktok hesabı: miyori614

GÖRÜŞMEK ÜZERE

Miyori

 

Bölüm : 05.09.2024 13:23 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
İçindekiler
yağmur karakütük / Karahan 1-2 / 8. Bölüm kurtarılan hayat
yağmur karakütük
Karahan 1-2

25.82k Okunma

2.08k Oy

0 Takip
62
Bölümlü Kitap
1. Bölüm İlk karşılaşma2. Bölüm şehit3. Bölüm vuruldum işte !4 . Bölüm bu sefer bitti5. Bölüm yıkım6. Bölüm Hedef sensin7. Bölüm anne8. Bölüm kurtarılan hayat9. Bölüm doğum günü10. Bölüm Duygular benim düşmanımdı11. Bölüm şehit oluyorum ve affetmiyorum12. Bölüm İyileşme13. davet ve ölüm14. geçmişin mahkumu15. Bölüm abimsin16. Bölüm ölüyordu17. Bölüm yeterince zarar verdin zaten !18. bölüm sevgililer günü19. bölüm fulyanın sonu20. Bölüm pis hissediyorum leyla21. bölüm " sanki günah işledik "22. bölüm küçük leyla öldü23. Bölüm Karahanlığın hakkını verecek24. bölüm yok olursan yok olurum kadın25. Bölüm hilal26. teklif27. Bölüm yüzüğüm nasıl ?28. Bölüm terör saldırısı29. bölüm Düğün30. bölüm mesaj31. Bölüm bilmiyordum !32. Kocamansın - sende çok küçüksün33. Bölüm sarılmakta mı istemiyorsun ?34. Bölüm Kapkaranlıktı35. Bölüm Oyun değil ki yaşamak36. Bölüm beynin yok37. Bölüm Bozkurt timi38. Bölüm sağ ve sol kolum39. Benim sorunum bu40. Bölüm çök kapan tutun41. bölüm yalnızlığına42. Bölüm " istiyorsan git"43.Bölüm istedim ve yaptım44. bölüm konu kapandı45. Bölüm Terörist46. Bölüm saye47. Bölüm kızımız48. Bölüm Babam gibisin49. Bölüm Bitti artık acı çekmeyeceksin50. Bölüm Son51. Bölüm dursun zaman52. Bölüm Boşluğa Düşmek53. Bölüm 17 Kasım54.Bölüm Ailem55. Bölüm Operasyon56. Bölüm Hep kurtarırım sizi57.Bölüm Leyla58. Bölüm Nasıl sevebildin?59.Bölüm Koca bir Yalan60.Bölüm MektupFİNALÖZEL BÖLÜM
Hikayeyi Paylaş
Loading...