5. Bölüm yıkım

Gelmiştik kuzenimin dediğine göre içeride adamlar bekliyordu

onu bulacağımızı hissediyordum

bu sefer bitecekti

kaçışı yoktu

Onu öldürürken gurur duyacaktım.

- Birisini bırakıyoruz konuşturacağız Leyla sende sakin olacaksın dedi Kaan biz evin kapısında çatışmayı beklerken

Tam o sırada silah sesleri bizi buldu evin tüm camları patlarken bir kaçımız içeri daldı bende onlardan biriydim

İçeri de beş kişi vardı ve artık dördü yerde diğeri ise yavuzun elindeydi

İçeriden çıkan üç kişiyi gördüm

- Leyla diyen kuzenimi duyduğumda hemen başımdakini çıkarttım

- iyimi siniz? dedim gözüm Semadaydı onunla daha önce hiç tanışmamıştık

- Sen kahraman mısın? diyen sema olduğunda gülümsedim

- Evet ben kahramanım dedim

- Ama pelerinin yok

- Bazı kahramanların pelerinleri olmaz

- Komutanım şunu alır mısınız Kaan komutanım yukarı çağırdı ! diyen yavuz olduğunda elindeki adamı tuttum

- Sema buraya bakmasın ! dediğim sırada adama yumruğumu geçirdim

-Şimdi konuşacaksın dedim " Seni kim tuttu ? "sopsoğuk sesim odada hakimdi

- ba- b

Silahımı başına dayadım

- Doğan karahan !

Ve adamı vurdum

Nefes alamıyordum

Babam yapmamalıydı

Hayır bunu yapmış olmamalıydı

Yapmamış ol baba

Baba katili olacaktım

Ben Leyla Karahan Doğan Karahanı öldürecektim

- Leyla ! diyen kaan aşağı inmişti

Adamı yere bıraktığım sırada önüme döndüm

- Komutanım ne oluyor konuşmadı mı ?

- Babam dediğimde hepsinin dengesi sarsılmıştı

- Ne ? ihtimal vermiyorum ! dedi kuzenim

Nefes alamadığımı hissediyordum

- Sen öldürmeyeceksin dedi Kaan

Asla

eğer benim önüme gelirse o ölecekti

- Ben vatanımı satmam Kaan

O sırada kulaklıklarımızdan bir ses yükseldi

- Doğan Karahanın katil olduğu kesinleşti birazdan operasyon gerçekleşecek

Ben babamı öldürecektim

Babam asla teslim olmazdı bu onu öldürmek zorunda kalacağımız anlamına gelirdi

Ben kardeşimi babasız bırakacaktım

Ben yapacaktım

Ben leyla Karahan vatanımı hiç şeye satmazdım

Dakikalar sonra görev yerindeydik

Yavaş yavaş ve tedbirli bir şekilde içeri geçtik

Sakin ol Leyla

Silahımı daha sıkı tuttum ve daha sağlam adımlar atarak diğerlerinden uzaklaştım

O an başımın yanında soğuk namluyu hissettim

- Güzel kızım ?

Nefesim kesildi

- Şerefsiz it dedim her şeyi hiçe sayarak

- Birazdan ölecek biri gibi konuşmuyorsun

- Ben ölmem şehit olurum ama sen cehennemi boylayacaksın

Kulaklığımı atmıştı o yüzden diğerlerine ses veremiyordum koca bir fabrikadaydık

Onun kahkahası kulaklarım da yankılandı

- Hiç korkmuyor musun baba ?

- Korkmuyorum dedi " Bu savaşı ben kazandım birazdan adamlarım burada olacak "

- Kim sana bu savaşı kazandığını söyledi ? dediğim de arkaya doğru attığım tekmeyle dizleri büküldü

İşte o an

Hiç düşünmeden silahımı başına dayadım ve onu vurdum

Babamı vurdum

Ben Leyla babamı öldürdüm

Silahım elimden kayarken babam kanlar içinde yere yığılmıştı

- Hataydın Leyla tamamen hataydın

Babamın son sözü bu olmuştu

Gözleri kapandı

Sanki bunları yapan ben değildim

yaşıyor gibi hissetmiyordum

- Ben Leyla sesimi duyuyor musunuz ? dedim kulaklığımı alıp

- dinlemedeyiz

- Doğan Karahan etkisiz hale getirildi dedim " çıkış yapıyorum"

Dışarı doğru adımlarımı hızlandırdım

Soğuk hava yüzüme vurduğun da diğerlerini de görebilmiştim

- Operasyon başarılı

Ne hissetmem gerektiğini bilmiyordum

- Leyla

Kaanın sesini duydum

- Babanın intikamını aldım Kaan dedim

- Komutanım! dedi Selin ve bana bir fotoğraf getirdi

Bu fotoğraf benim fotoğrafımdı

Ama üzerinde kırmızı kalemle çizilmiş bir çarpı işareti vardı

- Bunu söylemek zor ama dedi Selin " Sırada ki hedef sizmişsiniz komutanım "

Babam beni öldürecekti

Telefonum çalıyordu

Hayat arıyordu

- Abla ! dedi " bu televizyondakiler ne diyor ? "

Çoktan yayılmıştı

- Hayat dedim " Öldü"

- Ne ? dedi " kim öldü abla ! "

Gözlerim Kaana çevrildi

- Babamızı öldürdüm Hayat dedim

Konuşamadı

Kelimelerin yerini hıçkırık sesleri aldı

Telefon kapandı

- sen iyi değilsin dedi Kaan

Dışarı çıkarılan bir ceset gördüm

- Durun ! dedim

- Leyla dedi Kaan " bu sefer vedalaş onunla"

Durduklarında hızla gittim

Elimle fermuara uzandım

Ellerim mi titriyordu?

Ama ben titremezdim?

Gözümden bir damla yaş mı aktı?

Ama ben ağlamazdım ?

Fermuarı açtığım da onunla karşılaştım

- Baba dedim " Neden yaptın ? " dedim " bunu bize neden yaptın ? "

- Komutanım dedi Derya " gelin gidelim"

- Leyla hadi dedi Kaan kollarımdan tuttu

Beni kaldırdı ve yürütmeye başladı

..........

Askeriyedeydik

Herkes bana garip bakıyordu

Yoksa benden de mi şüpheleniyorlardı ?

- Ben odamdayım

- Komutanım Yalnız kalmayın dedi Yavuz

- Evet dedi Kaan " elini yüzünü yıka gel bekliyorum kapıda"

Yüzüme buz gibi bir su çarptım

- Kendine gel Leyla sen bu değilsin

Çıktığım da Kaan beni bekliyordu

- Gel dedi ve koluma girip beni yürütmeye başladı

- Bunu yapmana gerek yok dedim

- neyi ?

- Bana yardım etme dedim

- edeceğim dedi " hep edeceğim"

- Neden ?

- Çünkü dedi gerisini getiremedi

- çünkü ne ? dedim

- Çünkü seviyorum seni

Diğerlerinin yanına geldiğimiz için susmuştum

Sigaramı çıkarıp yaktım

- Komutanım dedi Derya "sizi gerçekten takdir ediyorum sizin yerinizde olsaydım nasıl yapardım bilmiyorum"

- Yapardın dedim " benim çocukluğuma sahip olsaydın daha kolay yapardın hatta"

- Hayat dedi Kaan " Annemi gönderdim yanına "

- sağ ol dedim " yalnız kalmadı"

- Ama buraya gelmek istiyormuş dedi " Annem tutmaya çalışıyor ama "

- geliyorsa gelsin dedim " kaçışım yok"

Aklımda bir şarkının sözleri çalıyordu

Bir mektup yazarım yokluğundan da ağır

Ama babamın varlığı yoktu

o hiç bir zaman varlığını hissettirmemişti

Yokluğunu da

O hiç olmamıştı benim için

Artık ebediyen yoktu

 Sabah 

Leylanın anlatımıyla

Sabah olduğun da mecburen eve geçmiştik

- Gel abla dedi Hayat

Ağladığı belli oluyordu

Ama onurluydu

Gururluydu

Biliyordu

Büyümüştü

Benim minik yeğenim tam formundaydı

- Leyla abla nasılsın !

- İyiyim miniğim kahramanlar her zaman iyidir dedim gülerek

O sırada derya içerden kahveleri getirdi

- Biz dışarı çıkalım mı ?dedi hayat semaya

İkisi bahçeye çıktı

- Bakın ben iyiyim artık iyiyim yas havasında kalmaya gerek yok ve bunu haketmediğini hep birlikte gördük lütfen eski formunuza dönün

- Emredersiniz komutanım !

- Leyla abla köpek var burda ! diyen semayı duyduğumda ayağa kalktım

Hemen yanlarına gittim

- korkma miniğim dedim gülerek

Karşımda kocaman bir köpek duruyordu

- Leyla abla beni yemez değil mi dedi korkuyla

Koca bir kahkaha attım

- Hayır hiç bir sey olmaz dediğimde köpeğe elimi uzattım

- Leyla dikkatli ol dedi kaan

Köpek önce elimi kokladı ardından oynaşmaya başladı

- Altay buraya bak ! dedim

- Abla ? dedi Altay

- Bu köpeği al veterinere götür işlemler bitince de geri getir dedim

O köpekle giderken biz geri içeri girdik

- Komutanım sahiplenecek misiniz ? dedi Yavuz

- Evet

Zil çaldığında hayat kapıyı açtı Serkan ve ece gelmişti

- Anne- Baba ! diyerek hemen onlara koştu sema

- Ece iyi misin? dedim hemen

- Evet evet sana da çok teşekkür ederiz dedi

- ne demek dedim hemen

Yarım saat sonra bahçede çimlerde oturmuştuk bir şeyler yiyerek sohbet ediyorduk

-Komutanım dedi Derya " ben bir şey yaptım"

- Ne halt yedin ? dedik Kaanla aynı anda

- Geçen gün doğum gününe gittiğimiz de hepimizin olduğu fotoğrafı atmıştım dedi " fotoğrafın yorumlarında dayılar var " dedi ve yutkundu " size bir şeyler diyorlar"

- Ne diyorlarmış ? dedi Kaan benden önce

O sırada Denizden bir Kahkaha uçtu

- Leyla hanım kalp ! dedi kendi kendine gülmeye devam etti

Kaan onun elinden telefonu kaptı ve bakmaya başladı

- ne olacak ? dedim umursamazca " dayılar işte"

- Ne demek ne olacak ? dedi Kaan ve morarmaya başlamıştı sinirden patlamak üzereydi " O kalbi hepsinin götüne sokacağım"

- Kaan ! dedim

- en sevdiğim dizi başlıyor dedi Deniz

-Bak sen ? dedim

- estağıfirullah komutanım

Kaanın telefonu çaldığında kim olduğuna baktım ama adı bile yazmıyordu

- Ver ben açayım dediğimde umursamazca telefonunu bana verdi zaten şuan o dayılarla meşguldü

- Alo ! Kaancığım ! diyen fulyanın sesini duyduğumda kaşlarım çatıldı

- Efendim fulya

- Sen kimsinde onun telefonunu açıyorsun !

- Ecelin olarak açtım

sigaramı üflerken kıskançlığımı yüzüme yansıtmamaya çalışıyordum ama pek mümkün değildi

- Ahah güleyim bari kızım elimde kalacaksın !

- Ben mi ? diyip bir kahkaha attım " üflesem uçacak birisi için çok cesur konuşuyorsun " dedim

Telefonu yüzüne kapattım kaan onu kaydetmeye bile gerek duymazken neyin kafasıydı bu?

Altay içeri köpekle birlikte girdiğinde köpek bana doğru koşup benimle oynamaya başladı

- Cinsi ne bunun? dedi kaan

- Erkek dediğimde kaşlarını çattı

Bu adam nereden gelmişti?

Bu kıskançlık farklı bir boyuttu

- Komutanım sanki ufaktan morardınız dedi yavuz kaana

- ne münasebet ?

- yok morarmadı kızardı sadece dedi Deniz

- kesin sesinizi !

sadece şaka yapıyordu

Yani ben öyle umuyordum

- Ben yukarı çıkıyorum Allah rahatlık versin dediğimde köpekle birlikte odaya çıktım

Üzerimi değiştirdim ve yatağa uzandım köpek gelip kucağıma yattı

Oldukça mutlu olmuştum

Negatif enerjiyi çektikleriyle ilgili bir yer okumuştm

Belkide doğruydu

eğer öyleyse ciddi sorun olurdu

Hayvan nasıl yaşardı ?

Köpeği kendimden uzaklaştırıp yatağın en sağına yerleştim

" Uyumadın mı? "

Yazmıştı Kaan

" uyumadım" yazdım ve ekledim " pek tercihim değil "

" Sabah askeriyeye gelme " yazdı " dinlen"

" askeriyede dinlenirim "yazdım

" Sen bilirsin" yazdı " köpek yanında mı?"

" Yanımda " yazdım " neden ?"

" öylesine bir soruydu"

" öyledir " yazdım " bu gün yaptığın itiraf neydi öyle ? "

" ne itirafı?"

" Aşk itirafın" yazdım

" öyle bir itiraf yaptığımı hatırlamıyorum "

" Peki"

Telefonu kapattım ve yanıma koydum

Bir kaç saniye sonra bir mesaj düştü

" seni seviyorum Leyla aşığım sana oldu mu? zaten bildiğin şeyler ve bunu sana her istediğin de söylerim "

Bölüm sonuu

Oy ve Yorum yapmayı unutmayınn

Resmi instagram hesabımız : karahanofficial_

Yazar instagram hesabı: yagmur_karakutuk_

Kitaplar ve karahanla ilgili paylaşımlar yaptığım tiktok hesabı : miyori614

GÖRÜŞMEK ÜZERE

Miyori

diğer bölümlerde sercenin adı sema olarak değiştirilmedi yanlışlık olmasın oraları da değiştireceğim görüşmek üzeree