41. bölüm yalnızlığına

evdeydik

kaanın yanına gittim

- gül bahçem ? dedi

gidip yanına kıvrıldım göğsüne yaslandım

- ne oldu ? dedi

- ne var yani sana durduk yere sırnaşamaz mıyım ? dedim

- tabiki sırnaşabilirsin dedi " ben sana aitim sende bana "

- fırsatçı dedim gülerek

- leyla dediğinde yüzüne baktım

- söyle lordum ?

- babamı özledi mi diye düşündüm dedi " özlemişim "

ellerimi yüzüne dokundurdum

- özlersin dedim "tabiki özlersin Eray amca özlenmez mi ? mezarına gidelim mi ? "

- hayır dedi elimi tutup yanağına yaslarken " öyle gördükçe daha çok özlüyorum "

ne yapmalıydım ?

ben babamı özlemezdim özleyemezdim

çünkü babamı ben öldürmüştüm

- ne yapalım ? dedim

- sen böyle benim karşımda dur dedi " ben sakinleşirim "

- Olur dedim

- leyla dedi " iyi ki varsın "

- sende sevgil-

cümlemi tamamlayamadım

silah sesleriyle birlikte kaan üzerime kapandı

cam kırılma sesleri altay ve bağırışı

her şey bir anda oldu

silah sesleri sustu

kaan beni ben ise onu kontrol ediyordum

- Altay ! diye bağırdı kaan

hayır

hayır

hayır

- ALTAY ! diye bağırdım yetişemedim onu arabaya bindirdiler

hızla arabaya bindik

- ne olursun diye fısıldadım "ona bir şey olmasın "

araba bir fabrikanın önünde durdu

silahlarımızı aldık

muhtemelen bu bir tuzaktı biliyorduk

ama altayı riske atamazdık

içerden bir kaç el silah sesi duyuldu

içeri daldık

- çıkın dışarı ! diye bağırdı kaan

içeri doğru temkinli bir şekilde yürüyorduk

karşımızda bir manzara vardı

kat katı kesildik

dedem 

altay 

ve 

Eray kandemir

- baba ? diye fısıldadı kaan

- kaan ! dedim " bana bak ! "

- hayır dedi kaan " halisünasyon görüyorum "

- görmüyorsun o burada!

- yalan söyleme bana leyla

- eray amca konuşsana !

nutku tutulmuştu

- dede bir şey yapın !

- oğlum dedi eray amca

- bana oğlum deme !

- yapma bak her şeyi anlatacağ-

- tutuklusunuz hepiniz ! dedi kaan

babasına sarılmadı

onu koklamadı

baba demedi

onu tutukladı

polis ekipleri geldiğinde arabaya bindirildiler

kaanla defalarca konuşmaya çalıştım

konuşmadı benimle bile konuşmadı

polis merkezinin önünde durduk

bizimkiler buradaydı

deniz krokuyla bakıyordu henüz bilmiyordu

arabadan indik

dudaklarını okuyabilmiştim

" baba ? "

- bırakın dedim polis memurlarına " konuşacaklar "

hepsi ağır adımlarla buraya geldi

- neredeydin ? dedi deniz " ben annem ve kardeşime bakarken neredeydin ! "

-deniz dedi gamze gerisini getiremedi

- neden bize bu acıyı yaşattın baba neden bizi de öldürdün !

- yapmayın yemin ederim her şeyi açıklayacağım

- üçününde ifadesini alın dedim ve melisayı aradım

kaan yere çöktüğünde hızla yanına gittim

- yapma dedim " düşündüğün gibi değil "

- ne değil leyla !

bana bağırmıştı

kaan bana bağırmıştı

ne yaptığının farkına vardığında kendine saydırmaya başladı

- özür dilerim dedi

- sorun değil dedim

- abi dedi kaan

sarıldılar

- leyla dedi gamze " sen iyi misin ? "

- o iyiyse iyiyim dedim

yarım saat sonra hepsi çıktı

dedeme sarıldım

- neredesin be adam ! diyen baabnnem oldu

hayatta sarıldı

- beni dinleyecek misiniz ? dedi eray amca

- tabi ki eve geçelim dedim

kaşları havalandı

- öyle yapalım gelin hanım

gülerek arabaya bindim

bir saat sonra evde yemekleirmizi yemiştik hep birlikte oturuyorduk

- dede dedim " sen başla "

- kaçırıldım leyla dedi " tam öldürüleceğim sırada eray oğlum geldi "

- yaşadığını biliyor muydun ? dedi deniz

- hayır dedi dedem " beni kuırtardı adamları sizin evinizi kurşunladı sizi kurtaramadık yetişemedik "

- ve adamın nereye gideceğini bulduk sonrasını biliyorsunuz zaten

şebnem abla göründü

eray amcayla bakıştılar

eray amca hızla ayağa kalktı

- şebnem dedi özlemle

şebnem abla ağlıyordu

şebnem abla ona tokat attığuında başı güçsüzlükle sağına düştü

- naptın bize ?

- şebnem dedi " yalvarıyorum bir kere sarılayım "

sarıldılar

benim ailem böyle değildi

benim ailem yoktu

annemleri gördük bu seferde

annemin karnı hafiften belirginleşmeye başlamıştı

dakikalar sonra birlikeydik

saate baktım

on ikiyi geçmişti

bu gün babamın doğum günüydü

- abla dedi hayat

- bir şey yok hayat dedim

- o gün söylediklerini unut

- unuttum hayat dedim

fısıldaşıyorduk

onların konuşmasından biz duyulmuyorduk

" sen ne iyi bir kız ! ne iyi bir abla ne iyi bir karahan nede iyi bir anne olursun leyla ! "

babamın sözleri beynimin içinde yankılıyordu

- ee dedi eray amca " torun ne zaman ? "

beynimden vuruldum sanki

en derinlerden sarsıldım

gözlerim dolarken ne diyeceğimi bilemedim

- kusura bakma eray amca dedim " size torun veremem şansınızı başkasında deneyin " ayağa kalktığımda hızla uzaklaşmak istedim ama kaan izin vermedi

- bırak ve babanla vakit geçir kaan dedim

- bırakmam benim ailem sensin leyla

kolumu sertçe çektim

- abla ! dedi hayat

- leyla anne olamayacak dedi annem bir anda " ama bu onu küçük düşüremez izin vermem "

- kim yaptı bunu ? dedi eray amca

- hilal dedi annem " ablası "

şok 

altay atlas ve melisayı gördüm

atlas kucağıma gelmek istedi

onu kucakladım

- sabahtan beri ağlıyor sende sustu dedi altay hayranlıkla

- kızım dedi eray amca " gel konuşalım "

- konuşacak bir şey yok siz vakit geçirin dedim ve içeri gittim

.........

iki saat sonra

yazarın anlatımıyla

ailecek yalnızlardı

kandemirler

- oğlum dedi eray " sıkma canını "

- nasıl sıkmayayaım baba ? dedi kaan çaresizlikle " gözlerimin önünde eriyip gidiyor "

- gitmiyor

kaanın sesi kısıldı

- çok acı çekiyor baba ben onun saçının bir teline ölürürüm baba buna katlanamıyorum

kaan babasına sarıldı

leyla ise yalnızlığına

leyla tam olarak mezarlıktaydı

- haklıymışsın baba dedi " benden hiçbir şey olmazmış olamazmış "

hayat konuşmadı bu acıyı anlayamazdı

Bölüm sonuu

yorum yapıp oy vermeyi unutmayınn

tepkilerinizi merak ediyorumm"