39. Benim sorunum bu

Gözlerimi ağır ağır açtım ve etrafıma bakındım

üzerimde bir örtü vardı

nerede olduğumu algılamaya çalıştım

Altayın evindeydim !

- evet babacım öyle yapılıyor diyen sesini duyduğumda hemen ayağa kalktım

- uyanmışsın günaydın dedi kucağında atlasla

- kusura bakma gerçekten uyuyakalmışım

- sorun değil kahvaltı yapmaz mısın ?

- eve gideyim dedim aceleyle

- sen bilirsin

Leylanın anlatımıyla

Gözlerimi açtım bu gün hava çok serindi

kaanı yatakta bırakıp aşağı indim

altay henüz gelmemişti

melisada mesajlaarıma cevap vermemişti

kahvemi yaptım ve kitaplarımdan birini alıp koltuğa geçtim

merdivenden sesler duyduğumda kaan belirdi

- uyandırmamışsın dedi gelip yanıma otururken

- çok güzel uyuyordun dedim

telefonuma gelen mesajla birlikte telefonumu hızla açtım

" okula gidiyorum bu gün bilmek istersin diye düşündüm "

" çok sevindim çıkışta beni ara "

- hayat okula gidiyormuş ! dedim

- ne güzel işte toparlanıyor

bu ara arkadaş meselelerinden dolayı sıkıntılıydı

ama iyleşiyordu

kalkıp birlikte kahvaltı hazırlamaya başladık

- efendim ayşe ? dedim

- buralar biraz karıştı gamze hanımı da aramak istemedim gelebilir misiniz ?

- tamam tamam geliyorum

- ne olmuş ? dedi kaan

- ortalık karışmış hemen gidip gelirim dediğimde hızla yukarı çıkıp bir takım giydim makyajımı da yapıp çıktım

arabayı park edip aşağı indim

- ne oluyor ?

çalışanların hepsi panikti

- hoş geldin leyla

bu sesi çok iyi tanıyordum

fulyaydı

- burası zaten benim fulya asıl sen hoş geldin dediğimde karşısına oturdum

saçlarını kızıldan çevirmeye başladığını fark ettim

gamze buna sevinecekti !

- ayşe bize iki sade kahve dedim " konuş bakalım fulya neden buradasın ? "

- açıkça konuşmam gerekirse çabanı takdir ettim leyla dedi " beni yenmeye çalışan ve tökezlemeyen tek düşmanım sensin "

- benim düşmanlarım hep senin gibi fulya " çünkü ben güvün ta kendisiyim onlar ise senin gibi basit "

- bana hata yaparken daha dikkatli olmam gerektiğini gösterdin

- henüz bir şey göstermedim alıştırma aşamasındaydım

- ama leyla unuttuğun bir şey var " beni çok küçümsüyorsun "

- zannetmiyorum küçümsediğim kişiler genelde yanımda değil mezarda olur

- böyle devam et leyla ama kaanı sana yedirmem

- benim olanı bana mı yedirmeyeceksin fulya ?

hiddetle masadan kalktı

- hoça kal dedim " tabi ilk hamleni yapana kadar "

telefonum çaldı

- efendim ? dedim babanneme

- leyla dedi sesi endişeli geliyordu " bir ceset var ve rafet karahan olma olasılığı yüksek kartının soyadında karahan yazıyormuş"

hızla ayağa kalktım

- eminmiyiz dedem olduğundan ?

- hayır buraya gelip doğrulamamız gerekiyor konum atıyorum

hızla koşarak arabama bindim

korkuyordum

korkuyu iliklerime kadar hissediyordum

......

gelmiştim

babannem cesed poşetinin fermuarına dokundu

ellerimiz titriyordu

yavaşca poşeti çekti

- baba ? diye fısıldadım

herkes kat katı kesilirken kalbim duracak gibiydi

- Allah kahretsin ! dedi babannem " adamı mezardan çıkartıp getirip önümüze koydular ve yine onları yakalayamadık ! "

nefes alamıyordum

babamın yüzü tanınmayacak haldeydi

- ne işe yararsınız siz ? diye fısıldadım " babam mezardan çıkarılıp getirilmiş ne işe yararsınız siz söylesenize ! "

kendimde olmadan camların birine tekme attım herkes eliyle başını kapatırken koca bir cam parçalandı

- leyla yapma ! dedi babannem yada savcı defne karahan mı demeliydim ?

yere çöktüm

babamın cesediyle bakışıyorduk

bakışmak denemezdi buna

ben bakıyordum onun gözleri kapalıydı

dakikalar sonra cesedin olduğu evin bahçesinde sigaramı içiyordum

ve bizimkileri gördüm

- hayat içeri girmiyorsun dedim

- dedem ! dedi

- dedem değil dedim

- kim ?

- babam

- ne demek babam ?

- mezardan çıkartıp getirmişler önümüze bırakmışlar dedim " onu göremezsin "

başını salladı

" sen iyi misin abla ? "

" değilim hayat değilim " dediğimde bana kocaman sarıldı " öyle korktum ki dedem çıkacak diye "

- biliyorum dedi " biliyorum "

melisa içerden çıktı

- biri bizimle çok kötü oyun oynuyor dedi " fena boka bastık "

annemi kapıda gördüm

- anne ne işin var burada ? dedim

- onu göreceğim dedi

- saçmalamayı kes anne !

- onu göreceğim leyla kapatılmamış hesabımız var

- bebeğe zarar gelecek içeri falan girmiyorsun !

- leyla lütfen dedi " sadece göreceğim hak ettiğini bulmuşmu göreceğim"

ellerim titredi

annemin tuttuğu ellerim titredi

kaanın gözleri ellerime kaydı

- hak ettiğini bulmak mı ? dedim

- kızım yani ben-

- git neyi görüyorsan gör dedim acımaıszca " kendi yaptıklarının acısını da babamdan çıkar anne kendini avutabileceksen yap "

- leyla dedi kaan " ellerin titriyor titremesin"

- sorunumuz bu değil

- benim sorunum bu dediğinde gelip ellerimi tuttu

annem içeri girdi

- bir şey söyleyeceğim dedi deniz

hızla ona döndük

" babamın kokusu var burada"

kaan gözlerimin önünde kat katı kesildi

- hayal gücün geniş abi

- kaan dedi " aldın kokuyu ama kendini umutlandırmak istemedin değil mi ? "

almıştı

tabi ki almıştı

- öyle bir şey yok dedi kaan

- mezarı boşalttıracağım dedi

- boşalttırmıyorum ! dedi kaan

- saçmalamayı bırakın ! dedim

ikisi de bu ihtimale tutunuyordu

........

- kaan dedim " arada kal yaşıyor veya yaşamıyor arada kal "

- arada da kalamıyorum leyla dedi

Bölüm sonuu

çok hızlı büyüyoruz gerçekten çok teşekkür ederimm

görüşmek üzeree