3. Bölüm vuruldum işte !

ben Leyla karahandım ve o katili bulmak zorundaydım

ben kendi kendime güçlü olmayı öğrenmiştim ve bu gücü kullanmanın tam zamanıydı

daha fazla komutanı şehit vermek istemiyorduk

ve vermeyecektikte..

Evet bu gün göreve gidiyorduk bir kaç yer vardı şüpheli durumda olan bu katili en yakın zamanda bulmak zorundaydık

Kulaklıklarımızı taktığımızda ayrı ayrı bölgelere dağılmaya başladık

İlk eve daldığımda içeride kimse yoktu ama bir kaç kağıt gözüme çarptı

Kağıtları elime aldım ve okumaya başladım

Mehmet yılmaz ölüm saati 04.56 günü Salı

Ve bunun gibi bir sürü şehidimizin adları yazıyordu

Bu buraya bilerek konulmuştu

- Kahretsin ! dedim " Bir şey bulan var mı ? "

- Burada iki tane leş var dedi Kaan

- sen mi yaptın peki ? diye sordum hala kağıtlara bakarken

- Evet

Yemin ederim delireceğim !

- O zaman bulmuş olmuyorsun !

- Teknik olarak bulmuş oluyorum !

- Burada şehitlerimizin listesi var dedi Yavuz

- Buluşma noktasına gidiyoruz ! dedim

- emredersiniz !

Bu kişi yüzlerce can almıştı ve biz bunu yeni fark etmiştik

Buluşma noktasına geldiğimiz de gözlerim anında Kaanın üzerinde ki kan lekelerine takıldı

Kolundaydı ama derin olabilir miydi ?

- Selin Kaanın yarasına bak dediğim de hızla o gidip bakmaya başlayacaktı ki Kaan durdurdu

- gerek yok

- Bırak baksın dedim

- bir şey olacak diye korkuyorum demiyor da diye söylendi Anında ona döndüm

- Bak bir kurşunda ben sıkarım ama bu seferki ölümcül olur Kandemir !

Aslanın kahkahasıyla başlayan gülüşmeye herkes dahil oldu

Askeriyeye geldiğimiz de hızla kağıtları incelemeye başladık

2 saat sonra

Kaanın yarası sıyırmıştı ama yine de derin gözüküyordu

Eve geçmiştik

zil çaldığın da Kaan kapıyı açtı

- Anne ?

- oğlum !

- Ne ? dedim ve şok içerisinde o tarafa döndüm

Şebnem ablaydı !

Acaba beni görmüş müydü ? Kaçsam sorun olur muydu ?

- Anne tamam iyi hoşta bur da olduğumun nereden öğrendin ? dedi Kaan annesine sarılırken

- Albayından dedi Şebnem abla ve anında hissetmiş gibi gözleri bana döndü " Aslında senden çok Leylaya geldim"

- Asıl kaos şimdi başlıyor dedi Derya

Şebnem abla sıkıca bana sarıldığın da sanki gerçek anneme sarılıyormuş gibi hissettim

Zaten kendi anneme hiç sarılmamıştım

- Nasılsın kızım ? dedi

- İyi işte dedim " iş güç"

- Aynen iş güç diyen denizi duyduğum an dirseğimle koluna geçirdim ve moraracağına emindim

Şebnem ablayla ayak üstün sohbetimizden sonra Kaanın yukarı çıktığını gördüm

- kaanın dedim " çıkın pansumanını yapın"

- siz yapsanız daha iyi olmaz mı komutanım ? diyen aslan olduğunda kaşlarımı çatarak ona döndüm

- ne diyorsun lan ? dedim " ne münasebet *"

- en bilgili sizsiniz komutanım dedi deniz " bir zarar gelmesin sonra"

bu adam nereden vuracağını çok iyi biliyordu

- Tamam dedim " dönerim birazdan"

yukarı çıktım ve odasının kapısını tıklattım

- Kaan ? diye seslendim ses gelmedi " giriyorum"

İçeri girdiğim de uyuma taklidi yapan bir Kaan gördüm

Yatağın ucuna oturdum

- Uyumadığının farkındayım koluna bakmaya geldim

Gözlerini açtı ve doğruldu

- Nasıl vuruldun ? dedim

- dikkatsizlik dedi

- Emin misin?

- evet

Nedense hiç inandırıcı gelmemişti
- Leyla dedi ve doğruldu " çok ciddi bir soru soracağım doğruyu söylemeni istiyorum "

merakla durup beklemeye başladım

- beni hiç özlemedin mi ?

Ne ?

ona onu özlemediğimi düşündürten neydi ?

- özledim dedim " ama kendime yediremem kaan " dediğimde başımı eğmiştim

Onu seviyordum ama Leylaya ihanet etmek istemiyordum

Kaanı özlemiştim

Kesinlikle özlemiştim

- Neden ? dediğinde eli çeneme ulaştı ve başımı kaldırdı

- gururuma yediremiyorum Kaan dedim çenemi tutan eline dokunmak istiyordum ama yapamıyordum

- haklısın dedi ama elini çenemden çekmedi belki de çekemedi " senden son bir şey isteyeceğim "

- söyle

- bir kere dedi " sadace bir kere seveyim mi seni?"

Fazla masum bir istekti

Ve ben bu isteği yıllardır bekliyordum

cevap olarak ona sarıldım

yüzümü boynuna gizledim

- böyle yaşayamayız dedim " Ayrı kalamayız"

- kalmayalım o zaman dedi

- Kendime ihanet etmiş gibi hissediyorum dedim

- Haklısın

- Ne yapayım ? dedim " Beynim durmamı kalbim ise seni istediğini söylüyor Kaan ama ben hiç bir zaman kalbini dinleyen biri olmadım"

Gözleri büyük bir kalp kırıklıyla bana döndü

- bir şey diyemem dedi " Ama sınırları koruyamam"

Sürünmesini görmek güzeldi

- Koruyacaksın dedim üzerine giderek

- Koruyamam dedi " Yapamam"

Sürün

- Ama bu ilk olacak dedim
- Ne ? dedi anlamayarak

-İlk kez kalbimi dinleyişim olacak

GEÇMİŞTEN KESİT

Sabaha karşı gözlerini aralamıştı Leyla
Gamzenin attığı mesajla bakışıyordu
" bir saate dünkü kafede"
Kalkıp hazırlanmaya başladı
Üzerine siyah bir atlet ve altına da kot pantolonunu giydi
Üzerine de hırkasını aldı ve saçlarını topladı
Çilleri vardı Leylanın pek sevmezdi kapatırdı
Ama bu gün kapatmadı ve evden çıktı
Her sokağa yanlış çıktığında korkuyordu
Peşini bırakmayan ve sürekli kendini hatırlatan acı bir geçmişi vardı
Hızla yürümeye başladı
Kafeye geldiğin de Gamzeyle karşılaştı
" Oha " dedi Gamze" bu gün özenmişsin sanki ?"
" Ne alaksı var bir şeyler giyip geldim işte"
" Baban evde miydi ? "
" çok şükür değildi"
Kapıdan giren iki kişi de gözleri takılı kaldı
Deniz ve Kaan Kandemir
İkisinin gözleri de oturacak bir yer aradı ama yoktu
" hey " dedi Gamze " buraya gelebilirsiniz "
" Rahatsız etmeyelim ? " dedi Deniz
" Yok ya "
Kaan Leylanın yanına Deniz ise Gamzenin yanına oturmuştu
Gamzeyle Deniz konuşmaya dalarken Kaan Leylanın kulağına doğru eğildi
" Bu gün daha iyi gözüküyorsun"
" ben her zaman iyiyimdir "
" Çillerini de kapatmamışsın"
Nasıl fark etmişti ?
Leylanın çilleri hep kapalı olurdu nasıl anlamıştı?
" Unuttum" dedi leyla
" kapatma " dedi Kaan " Sana ait olan hiç bir şeyi kapatma göstermekten çekinme"

...

" Leyla ! " diye bağırdı Doğan Karahan

Leyla odasından çıkıp yanına gitti

" Al şu kızı başımdan !"

" Baba ! " dedi Hayat Karahan

" Baba deme bana ! "

" Baba deme ona " dedi leyla kardeşinin elinde tutup götürürken

" Leyla san buraya gel ! "

Leyla kardeşini bırakıp yanına gitti

" ne var ? "

" Bu gün seni görmüşler " dedi ve ayağa kalktı " erkeklerle fingirdeşirken ! "

Leylanın yanağına bir tokat indi

Kendisini yerde buldu

" Ben seni böyle yetiştirmedim! " dedi Doğan Karahan hiddetle

" Beni sen yetiştirmedin ! " dedi Leyla "Beni ben yetiştirdim ! "

" Ben sana kimi uygun görürsem gidip onunla evleneceksin bir daha erkeklerle fingideştiğini görürsem duyarsam işte o zaman seni diri diri toprağa gömerim duydun mu beni ! "

Midesi bulanmıştı Leylanın

Hızla ayağa kalktı ve kapıyı kapatıp gitti

Ceketini de giyip dışarı çıktı

Nereye yürüdüğünü umursamadan yürümeye başladı yanağı oldukça acıyordu

" Leyla ? "

Kaanın sesini duyduğun da durdu ve ona döndü

" Kaan ? "

" nereye bu saatte ? " dedi Kaan yanın da da babası vardı bir bankta oturuyorlardı

" Ben şey" dedi Leyla ve hızla bir yalan uydurmaya hazırlandı " Markete gidiyordum"

" Yanağına ne oldu ? "

Yanağı hala kıpkırmızıydı

" Aaa " dedi " yanağıma ne olmuş ? "

" kıpkırmızı " dedi ve ayağa kalktı Kaan elini Leylanın yanağına koyup baktı

" bir yere vurmuşumdur "

" Sanki sen bir yere vurmuşsun gibi değil de birisi sana vurmuş gibi "

" ne münasebet ? " dedi Leyla hızla

" Bak bir şey olduysa söyleyebilirsin"

" Bir şey olursa ben halledebilirim "

Bu hallerine gülerek bakıyordu Eray Kandemir

........

Bölüm sonuu

Resmi instagram hesabımız : karahanofficial_

Yazar instagram hesabı : yagmur_karakutuk_

Hem alıntıların hemde kitaplarla ilgili videoların bulunduğu tiktok hesabı: miyori614

Buralardan takip edip bilgilere ulaşabilirsiniz ayrıca bana yazarsanız konuşabiliriz

GÖRÜŞMEK ÜZERE

miyori..