Çınar pencereden yüzümüze vuran ay ışığına bakarken takılı kalmış gibiydi. Yan profilinden onu incelerken gözlerinin ışıltısını yakaladım. "Sen güneşsin ben ise ay." Ne alakaydıki? "Neden?" diye sordum. "Ben kapkaranlık bir küreden ibaret iken sen kendi ışığınla beni aydınlattın Lina." *** Sen doğduğunda beri hayatını yönetmen için verilen kalem elinden alınmıştı. Peki şimdi ne yapıcaktın? Yeni bir kalem alarak acılı hayatını düzeltmeye mi çalışacaktın? Yoksa senin adına yazılan acıları kabullenecek miydin? Sen küçüklüğünden beri yetişkin muamelesi gördün. Evet, şizofren olabilirsin ama bundan sen sorumlu değilsin. Bu babanın suçu. Seni her halinle kabullenecek insan tam karşındaydı ama sen bunu fark etmedin.

21 yaşında olan Pelin küçüken yaşadığı bir olayda babası annesini kalbinden biçaklıyarak hayatan kopardı bunun acısını yılarca unutmayan Pelin annesine verdiği intikamsözü ićin babasını öldürmeyi pilanlıyordu arkadaşları ile İtalya`ya kaçan babasını ve amcasını bulmaya giderbu yolda ona eşlik eden arkadaşları Nazlı , Bora ve baran ile birlikte İtalya`ya gidecekleri sıra davetsiz misafirleri olan Aras onlara katılmak için ısrar eder Aras onlara geçmişte verdiği sözü çiğneyip evlatlık edinmeyi kabul eti onlar onlar beş kişilik bir guruptu amao günden sonra dört kişi kaldılar bakalım Tekrar birleşebileceklermi bizim bu kanlı oyunumuza ortak olmak ister misiniz bu oyun sırlar ve gerçeklerle dolu hazırsanız KANLI OYUN BAŞLIYOR Gerçeklerle yüzleşemesen yanarsın Pes etme kaybetsen bile Bir çocuğun ruhunu öldürmekte cinayetir

İki aile arasındaki koca bir kan davasının kayıbı kim olacaktı? Aşk intikamı yener miydi? Yoksa intikam ateşi aşkı yakar mıydı? Kader değişir miydi? Kimdi bu savaşı bitirecek olan? Bu devlet için can verecek bir aşktı bu! Asıl aşk ise bu vatana olan bağlılığımızdı. Türk İstihbaratı… İlk fırsata pes eden de var olmayacağıni bile bile vazgeçmeyen de… Sevdiği için ölen de vardı, öldürende! Unutmayın insan asla amaçlarından sapmamalı ne uğruna olsa olsun… "İkimizden biri ölmeliydi. Ben kaybetim ama vazgeçmedim…" "Seni bir serçenin gözyaşı kadar sevemedim ama seni bir Türkiyem kadar sevdim yetmez mi?" "Bazen masalar da yalan söylermiş mavi boncuk hep iyiler kazanmazmış bunu öğrendim… " İntikam Ateşi sunar…

“Çığlıklar her zaman sesli olmaz. İçinde sessiz atılanlar da vardır; sessiz dökülen gözyaşları, sessiz inkârlar, sessiz yalvarışlar… Bazen sesimiz yetmez ve hislerimiz bizi anlatır. Biz, acılarımızla, sevinçlerimizle, gözyaşlarımızla hayata kalırız. İnsanoğlu, hisler her şeydir. Eğer hisler olmasa, biz bir hiçizdir aslında. Hislerimiz bize doğru yolu gösterir, bizi hislerimiz yaşatır. Hislerin kukla gibi oynatıldığı bir evren nasıl olurdu ki? Bu dünyada en masum duygu olan sevgi lekelenmeden çıkabilir mi? Sadece nefret ve öfkenin bizi ele geçirdiği, sevginin farkında olmayan insanların arasına düşmek ve onlara hisleri anlatmak kadar zordur karşılıksız sevgi… Ama sevgi her zaman masumiyeti ve dürüstlüğü sembolize eder. Dürüstlük ve masumiyet olmayan bir sevgiden gerçek bir sevgi çıkamaz. O sevgi lekelenir.”