16. Bölüm

{MEHİR TÜRK’TEN}

Kulaklarıma dolan dalga sesi ile yavaşça gözlerimi aralamaya çalıştım ama nafile , gözlerim bağlıydı aynı zamanda ellerim ve ayaklarımda , o günü hayal meyal hatırlıyorum. Atilla abinin bana seslenişinden saniyeler sonra ilk önce her yer duman oldu, ardından biri beni kolumdan tutarak çekiştirdi ilk başta askerlerden biri sandım ama değildi tam o esnada büyük bir patlama oldu, zaten her ne olduysa ondan sonra oldu ağzıma kapatılan bir bez ile yavaş yavaş gözlerim kararmaya başladı zaten sonrasında hatırlamıyorum . İki gün önce sözde babam olacak adam Volkan’a veda etmem için video çektirdi , onlar ben baygın zannederken biraz olsun konuşmalarını duymuştum , duyduğum kadarıyla ;

__ efendim kızınızı aldık , dediğiniz gibi araç patladı………. Emredersiniz efendim …..hemen geliyoruz.

“hüso arabayı efendinin yanına sür planda değişiklik oldu , yanına çağırıyor.” Araba durmuştu büyük ihtimalle kırmızı ışıktaydık “ne olmuş selo ne dedi efendi ?” efendi mi? Gerçekten böyle bir adama efendi mi diyorlardı . ”efendimiz hem doktorun kardeşinin intikamını alacak hem de o üsteğmene çok büyük bir acı verecek ,üç gün sonra İstanbul’a gidiyoruz oradan limandan çıkacaklar ” arabanın hareket etmesi ile de konuşmaları son buldu. Depo gibi bir yerdeydik bir gün içinde bana neler neler yaptılar hatta bir ara o tekgözün kardeşi olan doktor da yanıma geldi ve aynen şunları söyledi : “güzelim kardeşim tam senin tadına bakacakken o üsteğmen bozuntusu gelmiş ” birden saçımı çekmesi ile zaten çekilmekten acıyan saç diplerim tekrardan sızlamaya başladı “ama abimin yapamadığını ben yapacağım , hatta o üsteğmen sevgiline de senin parçalarını göndereceğim .” yanağıma attığı tokat ile kafam sol tarafa düştü , artık daha fazla dayak yiyecek mecalim kalmadı , gerçi dayak yiye yiye hissizleşmeye başladı bile vücudum. “o baban olacak herif gelmeden bitecek bu iş kardeşimin intikamını alacağım hatta öyle bir intikam alacağım ki siz Türkler korku içinde yaşayacaksınız ” söyledikleri ile bana birden gülme geldi hatta öyle bir gülme ki kahkahaya dönüştü gülmem , bana garip bir şekilde bakarken suratına tükürdüm “sen tam bir salaksın doktor , hatta öyle bir salaksın ki biraz beynin olsaydı açardın tarih kitabını okurdun kim bu Türkler diye , biz Metahan’ın korkusuna çine kocaman set yaptırmışız, karadan gemi yürütmüşüz , bağımsızlığımızı savaş ile kazanmışız senin gibi iki tane itten mi korkacağız şerefsiz köpek sen özellikle sen ölümlerden ölüm beğeneceksin doktor ” bu sefer gülen kişi o oldu “kim kurtaracak seni o sevgilin mi , hani nerde bak seni bulamadı bile beni nasıl öldürecek ? ” tekrardan saçlarımdan çekerek “bu iş çok uzadı küçük orospu ” ellerini göleğime attığı sırada kapı açıldı “sakın doktor kızıma dokunma , ama yarın bu iş bitecek” ikisi de yüzüme piç gibi gülerek depodan çıktılar ama seslerini zorda olsa duyuyordum ve yapacakları şeyi az çok öğrendim video ile ne kadar başara bildiysem her şeyi Volkana anlatmaya çalıştım eğer anlamaz ise de artık sondan kaçış yok …

Araba kapısı açılma sesi ile geldiğimizi anladım beni zorla arabadan indirerek ilk önce gözlerimi açtılar gözlerim gelen ışık ile gözlerimi açmakta zorlansam da yavaş yavaş alıştım buna tamamen gözümü açtığımda bir teknedeydik , babam olacak o şerefsiz tekrardan aynıma gelerek “eğer benim istediğim gibi biri olsaydın bunların hiç birini yaşamadın bak annen ve kardeşin zorda olsa kabullendiler ya sen salak gibi gittin bir de üstüne askerle sevgili oldun özür dilerim kızım ama buna mecburum” yanağından süzülen yaş ile kafama öpücük kondurdu “senden artık nefret bile edemiyorum iğreniyorum tiksiniyorum keşke ölsen ” eli ile yanağımı okşayarak “ben değil ama sen öleceksin o üsteğmene unutamayacağı bir acı vereceğim .. Hazırlayın kızımı ” iki tane adam gelerek ayaklarıma ağırlık bağladılar ellerimi de arkadan kelepçelediler bu sefer galiba sonuma yaklaşıyordum , o iki adam beni güverteye çıkararak hiç düşünmeden denize attılar duyduğum son şey ise “efendim türk askerleri geliyor” Gelmişti beni yine anlayıp gelmişti ama buradan çıkar mıyım çıksam bile yaşar mıyım ? bilmiyorum bildiğim tek şey ,ne olursa olsun Volkanı her zaman seveceğim . Hızla denizin dibine batmaya devam ediyorum o kadar hızlı ki ayaklarıma her ne bağladılarsa beni çok hızlı dibe çekiyor , ciğerlerim deki oksijen bitmeye başladı ne gözümü açık tutabiliyorum ne de artık nefesimi tutabiliyorum , artık sona geldiğime inanarak kendimi denizin derinliklerine bıraktım..

{VOLKAN BOZKURT’TAN }

“komutanım dediğim gibi İstanbul da o şerefsize ait bir tekne var Mehir’inde söylediklerini göz önüne alırsak yüksek ihtimalle oradan kaçacaklar , kaça bilecekleri tek yol var o da yunan sularından ” Albay aslan beni dikkatle dinleyerek bulduğumuz ip uçlarına tekrardan baktı “üsteğmenim turan timi beş dakika içinde hangarda hazır olsun kaybedecek saniyemiz bile yok ” hızla toparlanarak asker selamı verdim “emredersiniz komutanım ” hızla odadan çıkarak Serkan’ı aradım “Serkan çabuk timi topla hazırlansınlar ” hemen bende hangara geçerek hazırlıklarımı tamamladım , Cem ve Can yine kavgalar eşliğin de hazırlılarını tamamladılar albayın gelmesi ile hemen oturduğumuz yerden kalktık “rahat asker , şimdi aslanlarım biliyorum daha yeni görevden geldiniz uyumadınız bile ama söz geri döndüğünüzde hepinizi güzel bir şekilde dinlendireceğim , ama önemli konumuz var Mehir şimdi gidin ve o şerefsizlerin tepesine çökün ama kızımızı bize geri getirin anlaşıldı mı evlatlarım ” hep bir ağızdan “emredersiniz komutanım ” helikopter sayesinde hızla İstanbul’a gelerek burada ki hazırlılarımızı tamamladık , gerekli ekipmanları alarak yola koyulduk -geliyorum sevgilim seni almaya geliyorum ne pahasına olursa olsun seni o itlerin elinden kurtaracağım – sahil güvenlik botlarına binerek giden teknenin peşine düştük zaten önlerini kapatmıştı sahil güvenlik o yüzden rahattık , tekneye yaklaştıkça bizi görenler hızla silahlarını alarak bize ateş etmeye başladı , etseler ne olacak zaten ölecekler ,hızla adamları etkisiz hale getirerek tekneye çıktık önümüze çıkanları da indirerek tüm tekneyi taradık ama yine yoktular silahımı yere atarak yaralı adamlardan birine tekme attım “nereye gittiler söyle nasıl kaçtılar ? ” adam acı içinde kıvranarak yalvarmaya başladı “dur tamam söyleyeceğim lütfen daha fazla vurma ve doktor istiyorum yaralıyım asker” bacağında ki yarasına basarak “doktor isteyeceğin en son kişi benim söyle neredeler ?” acı çığlıkları kulaklarımı tırmalasa da asla umurumda olmadı “tamam söz konuşacağım efendimiz başka bir tekneyle gitti ama kızı ” öksürerek konuşmasını durdurdu saçından çekerek “konuş kızı ne yaptılar söyle ?” derin bir nefes alarak gülmeye başladı “ayaklarına ağırlık bağlayıp denize attılar artık çok geç üsteğmen geç kaldın balıklara yem oldu sevdiceğin ” hiç düşünmeden kafasına sıkarak denize atladım artık hiçbir şey umurumda değildi , beş dakika kadar yüzdüm ama yoktu denizden çıkarak “Serkan acil dalgıç lazım derine gitmiş olmalı ” Serkan beni onaylayarak diğerleri de denize atladı, son bir derince nefes alarak tekrardan daldım denize olabildiğince derine gittim, ne kadar derine gittim bilmiyorum ama baya derindeydim artık umudum tükenmeye başladı derken oradaydı denizin dibine ayaklarında kelepçeli ağırlıklar var elleri arkadan bağlanmıştı hemen yanına giderek çözmeye çalıştım ama nafile Mehir’i tutarak yukarı çekmeye çalıştım ama o kadar ağırdı ki tekrardan batıyorduk dibe , tekrar tekrar denedim ama olmadı , ya buradan beraber çıkacaktık yada beraber ölecektik başka çaresi yok , diğerleri de gelerek el birliği ile Mehir’i sudan çıkardık elleri ve ayaklarını çözerek , kalp masajına başladım beş dakika boyunca devam ettim ama nefes bile almıyordu tekrardan başlayarak kalp masajı yaptım ama olmuyor gözümden akan yaşları umursamayarak olabildiğince hızlı olmaya çalıştım tekrardan ve tekrardan , “komutanım ambulans geldi bırakında hastaneye gidelim ” Mehir’i sağlıkçılara teslim ederek bizde hızla hastaneye geçtik . doktor ilk önce elektro şok verdi ama yine olmadı sonra o da başladı kalp masajı yapmaya dakikalarca devam etti belki yarım saat boyunca devam etti ama o cihazda ki düz çizgi asla değişmedi son olarak hızla tek eli ile göğsüne vurdu , Mehir birden ciğerlerinden gelen suyu tükürerek hızla yattığı yerden kalktı derin derin öksürerek nefes almaya çalıştı , birkaç dakika içinde tamamen kendine geldi , doktor odadan çıkarak “Mehir hanımın yakınları ” hemen doktorun konuşmasına fırsat vermeden ona sıkıca sarıldım belki fazla sıkmış olabilirim ama şu an hiçbir şey umurumda değil , “beyefendi beni bırakır mısınız lütfen ” gözümden akan yaşlarla yüzümdeki o salak sırıtışla doktordan ayrıldım “çok teşekkür ederim doktor sen bana hayatımı geri verdin çok teşekkür ederim” doktor memnuniyetle gülümseyerek “biz görevimizi yaptık ama hala sorun düzelmiş değil bir süre yoğun bakımda tutacağız çok fazla su yutmuş hepsini çıkaramadı onu temizleyeceğiz ve uzun süre yemek yememiş onu da serumla halledeceğiz şu an sadece bir kişi görebilir ama beş dakika o da benim gözetimim altında başka sorusu olan ” herkes hayır anlamında kafasını salladı “şimdi girebilir miyim içeri ” doktor kafasını sallayarak “hemşire hanım sizi hazırlasın ama beş dakika ” hızla hazırlanarak Mehir’in yanına girdim , hala bedeni çok yorgundu yüzündeki morarmalar kendini iyice belli ediyordu yanındaki sandalyeye oturarak “sevgilim ben geldim , teşekkür ederim beni bırakmadığın için , sensiz ne yapardım bilmiyorum seni çok seviyorum lütfen hızla iyileş ben hep buradayım iki adım uzağında ” elinin üzerini öperek sonra da alnını öptüm “benden öyle kolay kurtulamazsın üsteğmen ” duyduğum sesi ile tekrardan ona döndüm uyanmıştı Allah’ım sana binlerce kez şükürler olsun “uyandın sonunda bebeğim korkma sakın hepsi geçti gitti ben hep buradayım ” ellerini yanaklarıma koyarak “biliyorum ve asla korkmadım geleceğinden adım kadar emindim” beni kendine çekerek dudaklarıma küçük bir buse kondurdu “sen şimdi iyice dinlen sonra bolca hasret gideririz aşkım ” beni kafasıyla onaylayarak “seni seviyorum ” alnına son kez buse kondurarak “seni seviyorum ” ve odadan çıktım .