46. Bölüm belki ayrı SON 7 BÖLÜM

Bir odada uyanırım burası hastane odasıydı ve kimse yoktu odada başım deli gibi dönüyor dudaklarım tahta gibi kurumuştu tam kalkacaken içeri karan Ali girere ve yanıma glerek beni durdurur "dur dur ne yapıyorsun masal". Der ben ise sinirle elimi çekerim " dokunma.. ne işim var benim burda " dediğimde kapıdan içeri bir doktor girerek ikimiz de doktora bakıp konuştuk doktor hanım yatağın ucunda durarak ben ise sırtım a yatak ucuna dayayarak oturmuştum "nasılsınız masal hanım" diyerek gülümsemiş "iyim bana ne oldu doktor hanım neden birden ranıma ağrı girdi " dediğimde "acile ilk geldiğinizde ilk müdahile ile size serum verdik ve gerekli tahlilleri yaptık size bir kaç sorum var " diyerek elini kalemi alır ve "çidi bir şey yok değil mi doktor hanım" der karan Ali "çok ciddi birşey olduğunu düşünmüyorum karan Ali bey ama yine de önem almak gerekir " der ve bana dönerek "masal hanım daha önce böyle agrılarınız olmuşmuydu " der ben ise "hayır ilk defa bu kadar çok oldu" derim "adet söneminiz nasıl" der ben ise "bir kaç haftadır geçikti" derim "bu aralar hiç sitres altında oldunuz mu" dediğinde karan Ali'ye bakıp "her saniye" dedim doktor hanım ise dediklerimi teker teker yazmaya devam eder ve en sonunda "tamadır masal hanım yarına kadar tahlileriniz çıkar ve size mesaj olarak gelir eyer çidi bir şeyimiz varsa size muhakak ben arayıp bildiriri ama dediğim gibi çidi bir şey olduğunu düsünmüyorum serumunuz bittikten sonra çıka bilir siniz" der ve "gecmiş olsun" der ben ile karan Ali tesekür ederek gider ben ise doktor cıktığı anda ayağa kalkarak yine karan Ali beni durdurak oturtmuştu "dokuma dedim bana " diyerek ayaklanmıştım "masal lütfen yapma bana bunu bak s9yliyecektim ama yapamadım cünkü senin yasadıkların saten agır birde ben sana yüklenmek istemiyordum" dediğinde ben gülerek "ya sorun bana söyleyi söylememen değil saten herkez bana yalan söyliyor bı sen eksik kalamazdım asıl sorun Elif kalmıyor mu sen katilsin farkındasın değil mi kötü bir şey bunun günahını benim kafamda nasıl taşıyacağım diye düşündükçe karan lütfen yanıs kalmak istiyorum abim geliçek birazdan Eskişehir'e abimlerin yanına gidiçem" dediğimde karan ali 2 eli mi de tutarak "nasıl bana bak lütfen lütfen kaçırma gözlerini ben çok özür dilerim ben ben bu hayatı istemedim ben bu hayatı yaşamak zorunda kaldım mecburdum babamın bıraktığı tahta almaya mecburdum lütfen lütfen sen de beni yalnız bırakma ne olur" dedeğinde "karan sadece yalnız kalmak istiyorum" dediğimde gözümden Bir Damla yaş akmış ve karamelinin gözlerine bakarak onun gözlerinden de yaş aktığını fark ettim neden hep kalbimi bir bıçak saplamak zorundaydı neden hep Kader bizi ayırmak için zorluyordu Kara meleğim eli elimden bir dal gibi düşer ve iki adım arkaya giderek gözyaşlarını silerip "tamam ben de gelirim seninle Eskişehir'e sen ailenle kalırsın bence oradaki bir otel odasında kalırım tamam mı" deginde tam bir şey diyeceken "bakalım lütfen babanlar hala peşimizde olduğunu unutma seni hiçbir şekilde yalnız yollayıp da bırakmam lütfen en azından buna izin ver" dediğinde hiç bir şey demeden dolaba gitmiş ve elime kıyafetlerimi alarak "ailem bizde dışarıda bizi bekliyorlar ama onlar şu an yolladım istersen yola çıkmadan eve uğrayıp öyle gidelim olur mu" der sanki benden izin alar gibi" olur şimdi eledim verirsen giyineceğim" dediğimde bir süre gözlerinin içine ağlayacak gibi baksa da en sonunda pes edip çıkmıştı odadan ben ise içimdeki acıyı bırakarak gözlerimden adeta bir yağmur Akar neden herkes arkamdan bıçaklamak zorundaydı neden bütün sevdiklerimi tek tek kaybediyormuşum gibiydi neden bu kadar canım yanıyordu hep kendime neden diye sorular sordukça cevapları olmayan sorularla kalıp duruyordu ve böyle yıkılıyordum hep kendimi artık tanıyamıyorum daha doğrusu etrafındaki insanları bile tanımıyorum sevdiğim adamın eli kanlı çıktı daha ne olabilirdi ki

Sevgili okuyucularım bölümün geç kaldığı için özür dilerim çalıştığım için ve yoğun olduğum için yazamadım şimdi yazma fırsatım oldu ve size hemen atma fırsatımda buldum umarım beğenirsiniz sevgili yazarınızdan masaldan sevgiler ve saygılar