29. Bölüm hayatımın gerçeği

Karan Ali arabasıyla köşkten çıkarken Fatma teyzeye bir şey uydurup randevu alıp bir taksiye binip arkasından gitmiştim çünkü bir şeyler karıştırdığını biliyordum bana söylemiyordu onun bana söylemesini beklemektense takip edip neler çevirdiğini görmek daha iyi deyip arkasından gitmiştim arabası bir eski yıkılmış bir fabrikada durur Cenk ve karameli arabalarına inerek içeri girer ben ise uzaktan taksiye durmasını söyleyip parasını verdikten sonra taksiden inip fabrikaya giderim "burası da neresi Karan Ali'nin burada ne işi olabilir ki" derim kendi kendime bu fabrikaya niye geldiğini öğrenmemin tek sebebi vardı o da fabrikaya girmekti .

Fabrikadan girdikleri kapıdan girerek kapının ucundan beni görmemesi için uzaktan izlerim bir şeyler konuşuluyorlardı ama duyamıyordum sonra bir adam karameleyi çağırarak sesi fabrikada yankılanır adama doğru döndüğümde yaklaşık 50-60 yaşlarında bir adamdı bir yanında iki tane koruma gibi adamlar vardı.

"Karan Ali karahan" der karan Ali ise yüzündeki sinirden kırmızı olduğunu görememek elde değildi "Kenan Salihoğlu" der karan Ali yanına geldiğinde Kenan olan adam elini uzatır ama evi uzunca havada kalır adam ise gülerek enini indirir "aynı baban kadar çabuk öfkelenip ve- " sözünü tamamlamadan karan Ali lafı ı keserek "ne istiyorsun babama öldürdüğün yetmemiş gibi bir de karşımda nasıl bu laflar edebiliyorsun Kenan Salihoğlu" dediğinde olduğum yerde çok yaşamıştım karan Karan Ali'nin babasının bu adamlarla ne işi olabilir asıl soru karan Ali'nin o adamla ne işi olduğunu burada çok tuhaf şeyler dönüyordu ve korkmaya başlamıştı benim aşık olduğum adam böyle biri değildi benim aşık olduğum adam karanlık işlere girecek biri değildi benim aşık olduğum adam fotoğrafçıydı fotoğraf çekerek hayaller kurardı ama 5 senede ne oldu da bu kadar değişti

Adam ise yüzündeki gülümsemeyi keserek bir adım daha yaklaştığında Cenk arkadan öne doğru bir adım yaklaşıp elini birine götürür cenk'in silahı mı vardı eminim ki bu adamların da vardı. "Yıllardır kızımı aradığımı biliyordun ve sen kızımı bulunca benden intikam almak için gidip onunla mı evlendin sen bu kadar mı şerefsiz oldun he karan Ali senin erkekliğin bu mu senin kan dav an suçsuz bir kız ama kapatılıyor" dediğinde "ne.." derim kendi kendine gözlerime havaya doğru kaldırarak kendimi sorgularım ben ben kimdim Karan Ali neden ondan intikamını almak için benimle evlendi ben Onur kızı değilim ki benim annem belli babam belli neden benimle evlensin ben ben onun kızı olamam benim ikizim var benimle aynı günde dünyaya gelen bir erkek kardeşim var bu imkansızdı bunlar ne saçmalıyordu ben başkasının çocuğu olamazdım ben ne yaşıyordum kafam beynim durmuştu elim ayağımdandır zangır titriyordu sadece tek isteğim buradan gitmekti tek isteğim benim annem başka birisinin çocuğu olamazdım ben ben kafayı yedim bu nasıl bir şey bu nasıl bir saçmalık ben neyin içine düştüm Karan elin neden bana bunu yapıyor neden neden ben. Daha fazla kafamdaki sesleri duymamak için fabrikadan uzaklaşıp ilk bulduğum taksiye atlayıp bir sahile gidip orada otururum kuşların sesi suyun hareketi kafamdaki sesi durduruyor sanki ne ağlayabiliyordum ne de güle biliyordum ne de üzülebiliyordu sadece dona kalmış bir şekilde akşama kadar orada otururum hava o kadar buz gibi olmuştu ki ama bedenim bu soğukluğu hissetmiyordu bile çünkü ona kalmış bir vaziyette sadece kuşların sesi ve denizin hareketinin akışına bakıyordum en sonunda omuzuna dokunan bir el ile yerimden korku ile zıplarım adeta banktan kalktığımda karşımda karan Ali'yi görürüm "sakin ol benim" der ben ise "nereden buldun beni" der o ise yine suzar "bir şekilde buldum diyelim asıl senin burada ne işin var masal gecenin bu vaktinde hava soğukken burada oturman delilik" dediğinde gözlerinin içine fal taşı gibi bakıp hala yüzüme bakıp bakıp yalan söylemesi beni artık üzmeyeyim sinirlendiriyordu "vay be vay Karan Ali Karahan sen neymişsin ya sen kimsin ya sen kan davan için beni kullandın" dediğimde şaşkınlıkla yüzüme baka kalmıştı "bunu bunu nereden" dediğinde gözümden Bir Damla yaş düşün elimin tersiyle silip "seni takip ettim Sabah evden çıktığında bir işler karıştırdığını biliyordum çünkü benimle evrenim bana böyle bir oyun kurban sadece annen için değildi bunun altında başka bir oyun olduğunu adım gibi biliyordum ve buldum da sen nasıl bir adamsın ben seni tanıyamıyorum ve ben ben seni abimin en yakın dostu Fatma teyzenin biricik oğlu hayalleri olan üniversiteyi bitirdikten sonra fotoğrafçı olmak isteyen karan Ali'yi tanıdım ben sen o değilsin sen sanki karan Aliye benziyorsun ama içimdeki bambaşka bir kişi gibi sen kimsin sen benden ne istiyorsun önce bana şunu söyle karan Ali sen kimsin" dediğimde yüzüme buna kalmış bu vaziyette bakıyordu ama yine cevap vermiyordu en sonunda vazgeçip banka geri dönüp otururum ve daha fazla gözlerimdeki ve yüreğimdeki yaşları durdurmayı tek tek akıtırım sonra karanali yanıma oturup denize doğru bakmaya başlar "bundan beş sene önce babam eve doğru gelirken arabası tarandı hemde salimce benim babam orda öldürdü ve onu öldürttende Kenan selihoğluydu. Tam yanımdaydı babam biraz beni korumaya çalışırken gözlerimin önünde kurşunla öldürüldü ve bunun sebebi senin gerçek babandı" dediğinde bağırarak ellerimi kulaklarıma koyup yerimden kalkıp "HAYIR HAYIR HAYIR BU OLAMAZ BU İMKANSIZ BENİM BABAM BELİ BENİM BABAM O ADAM DEĞİL.. DEĞİL" diyerek bağırmıştım karan Ali ise baksana ayağa kalkarak bana yavaş adımlarla yaklaşıp elimden tutmaya çalıştığımda ben geri çekilip elimi tutmasını engellerim "dokunma dokunma sen sen bana yalan söyledin babanın intikamını almak için beni kullandın. Sen.. yapabildim bunu nasıl babanın ölümünden dolayı beni suçlamayı beterdi ben sana yaptım ben seni sevmekten ne başka ben sana ne yaptım" diyerek hüngür hüngür ağlamıştım karan Ali ise sanki pişmanlık duyar gibi yüzü ile buz gibi durmuş bir vaziyette buna bakıyordu sadece uzun uzun bakıyor en sonunda derin bir nefes alıp elimle gözyaşlarımı silip boynumdaki kolye giderek elim onu bir anda boynundan çekerek koparıp tam kalbinin üstüne koyarak göğsüne doğru kolye ile vurup"ben bunların hiçbirini hak etmedim" diyerek orayı terk edip gitmiştim arkama bile bakmadan gözlerim yaşlı bir şekilde hayal kırıklığıyla oradan ayrılmıştım karan Ali elinde anahtarlık kolye ile durup bakıyordu ne beni durdurmaya çalışıyordu ne de arkamdan geliyordu sadece olduğu yerde ona boynumdaki kolyeyi vererek ondan gittiğimi söylemiş gibi o da orada pişmanlık ile tavırla durup baka kalmıştı.

Herkese merhaba arkadaşlar işten dolayı dediğim gibi iki günde bir yazacağım bölümlerde yazım hatalarım olabilir bunun için sizi özür diliyorum dediğim gibi işte olduğum için size yazmaya çalışıyorum ve hep ara ara yazdığım için bazı hataları göremeyeyim hemen size yarın yayınlama telaşı oluyor bende ama diğer kitabımda onu bilgisayarda evde yazdığım için rahat rahat yazabildiğim için orada çok yanlış hatalarım olmuyor çünkü o kitap benim için inanın bu kitaptan daha değerli çünkü konusu bambaşka ve yazması ve anlatması apayrı daha da zor o yüzden sizi orada da bekliyorum cuma günü KARA GECENİN KIYAMETİ ADLI KİTABIM HEYECAN DOLU BİR BÖLÜMLE GELİYOR HEMDE 30 BÖLÜMDE KALBİMDEKİ ANAHTAR ADLI KİTABIMLA CUMA GÜNÜ GÖRÜSÜRÜZ

KARA GECENİN KIYAMETİ SAAT 21.00 DA YENİ BÖLÜMLE YAYINDA SİZLERLE SEVGİLİ YAZARINIZ MASALDAN SEVGİLER VE SAYGILAR🥀🔐🥰❤️‍🔥🔥🥺🍷