28. Bölüm bir gerçek daha

Karan Ali ise bana dur deme zahmetinde bile bulun mayarak arabasına binip yanımdan hızlıca sürüp gider eve yetişmemise az kalmıştı zaten birkaç yolun mesafesindeydi ama yine de gece olduğu için çok korkuyordum burası büyük bir yer dağın başıydı sanki kimse yoktu köpeklerin havlama sesiyle korka korka hızlı adımlarla köşke doğru yürürüm.

Herkes uyuyordu kapılar bana açılır ve içeri girip yavaş ve sessiz adımlarla odaya doğru giderim odaya girdiğimde karan Ali'nin yara çıplak bir şekilde yatağa yayılmış bir vaziyette uyuduğunu görürüm onu ilk defa böyle görüyordum beni yolda bırakıp gitmesi burada rahat rahat uyuması ya benim başıma bir şey geldi ve endişelenmemesi o kadar beni üzmüştü ki ama yine de ona kızmak gelmiyordu içimden çünkü onu hiçbir zaman kıyamıyordum ki ne kadar canımı yaksa bile ben onun canını yakamıyordum çünkü onun canı yandıkça benim iki kat daha canım yanıyordu neden bunu bize yapıyordu neden bunu bana yapıyordu artık sormaktan dilimde tüy bitti.

Usul usul yanına yaklaşıp yatağın bir köşesine oturup dolu gözlerle korksam da elime saçlarını götürerek nazik ve uyandırmayacak şekilde elimi gezdiriyordum bu kadar güzel uyuyordu ki bana söylediği sözler bana yaptığı şeyler hatırladıkça için paramparça oluyordu istemesem de gözümden bile anlayarak Akar eline saçından çekerek yüzüne koyarım ve yüzüne okşarım "neden bunu bize yapıyorsun" kısık çıkan sesinle söylerim "ben senin düğünde ilk gördüğümde ne hissettin biliyor musun Allah'ım dedim bu adam beni belki görür bu adam belki beni babamdan daha çok sever kıymet eder dedim ben hiçbir zaman babamın küçük bir prensesi olmamıştı ama belki aşık oldum adamın prensesi olurum dedim ama ben hiçbir zaman prenses olamadım ki karan Ali hiçbir zaman hissettirmediler senden bekledim sen bana sevgini bile layık görmedim senin öyle davranmam o kadar canımı yakıyor ki bu kadar kalbim paramparça ediyor ki sanki nefes alamıyorum hani hani şey olmuştu kez konuştuğumuzda dükkana gelmişti restorana gitmiştim benimle evlenmek istediğini söylediğini an nefes aldığım hissetmiştim 5 sene sonra aşk acısı çektikten sonra nefes aldığımı ilk kez senin gözlerine bakarak hissettim işte sen ne kadar anlamasan da ne kadar inanmasan da aşkıma ben seni diğer dünyadan bile çok sevdim ben seni ölümden bile çok sevdim ben seni ben öldükten bile çok seveceğim ben seni öbür dünyada da unutamam ki" o an ilk kez beni dinlemiştir ne kadar duymasada ne kadar benim burada olduğumu hissetmese de yine de yüzüne karşı söylüyordum ilk kez söylüyordum bunları beni sevmeyen bir adam için o an daha fazla konuşmaya gücüm yetmez ağlama hissi konuşmamın önüne geçer gözümdeki yaşları durduramaz hale gelirim O an yataktan hızlıca kalkıp banyoya gidelim ve içimdeki O biriktirdiğim hayal kırıklığı bir anda döküverir.

Karan Ali'nin ağsından

Biraz önce masal yanımda oturup bütün öfkesini bütün üzüntüsünü bütün her şeyini dökerek banyoya ağlayarak gittiğini duymuştum o an ona uyuma numarası yapsan bile her şeyi duyuyordum onun ne kadar üzüldüğünü hissede biliyordum ama bir yanım onun için üsülzem bile diğer bir yanım üzüntünün yerine nefret doldurarak hak ettiğini düşünüyorum çünkü ben de kendi babamın ölümünün acısını hala üstümden atamıyorum babamın öldürülmesinin parçası masal olduğunu düşündükçe onu öldürmek istiyorum onun bu yaşadıkları bana zevk veriyor dünyada biliyorum ki bütün acılardan en büyük acı aşk acısı ve masal bunu ruhuna kadar hissediyordum onu görmek beni ne kadar paramparça etse de içimde bir parça hak ettiğini söylüyordu ne kadar parmağı olmasa bile düşmanımın kanını taşıyorum şu.

Banyoyu koşarak gittiğimde gözlerimi açıp banyomun kapısına doğru bakarım hüngür hüngür ağlama sesleri geliyordu daha fazla bu acıya dayanamayıp pencereye doğru dönerek uyumaya çalışırım öyle ya da böyle uyumuş.

Sabahın yüzüne vuran güneşi ile uyanırım elimi havaya tutarak gözlerimi yavaş yavaş açarım iyi ki fark ettiğim şey yanımda uyuyan kişiydi masal gece yanıma uzanarak uyumuştum melek gibiydi öyle masum öyle kırılgan bir suratı vardı ki ağlamaktan gözlerinin altının gittiğini görebiliyordum uzandığım yerde doğurularak elime yüzüne değen saçını kulağın arkasına koyarak yüzünü esberliyordum ilk defa saçlarına dokunuyordum ilk defa saçının kokusunu görebiliyordum hissede biliyordum simsiyah saçla elime pamuk gibi geliyordu. Bir tutam saçını elime alarak burnuma götürmüş koklamıştım gül gibi kokuyor saçı ne kadar gülleri sevmesenler masala ne kadar çok sevdiğini biliyordum ama yine de gül kokusu o kadar içimi rahatlatmıştı ki vücudun mayışmıştı bana biraz daha sokularak elimi yüzüne götürüp uyandırmadan okşamaya çalışırım ki masalın yavaş yavaş açılan gözleriyle gözlerim buluşmuştu sonra elini boynumda hisederim çekilmem gerekiyordu o yataktan kalk gitmem gerekiyordu ama şey beni durduruyordu bir şey beni kitlemişti oraya bir şey beni o yatağa yapıştırmıştı sanki. Sonra bir anda masal boynumdan tutarak dudakları dudaklarıma değerek beni öper beni sene kadar karşılık vermek istemesem de karşılık veriyordum O beni sanki Susuz kalmış bir çölde kız gibi dilime kadar öperken neyse nazikçe sadece eşlik ediyordu sonra kendini de boynuma dolayı daha da yaklaştırdığımda kendimi daha fazla tutamayıp bir anda çekilip yataktan kalkıp koşar adımlarla sanki banyonun kapısına doğru gitmiştim masal yerinden kalkarak oturup "karan Ali" demiş beni bir kuvvet durdurmuş ama ona dönüp yüzüne bakamıyordum çünkü yüzüne bakarsam Bir daha beni etkisini altına alacağını biliyordum o yüzden banyonun kapısını açıp içeri girmiştim ve girer girmez musluğu açarak 123-4 kez yıkayıp aynadan kendime bakmıştım "ne yapıyorsun sen oğlum sen bu değilsin sen sadece karansın babasının oğlu babasından sonra koltuğuna geçip koskoca mafya liderlerinin başına oturup idare eden bir karansın O zaman neden annesinin oğlu masal'ın aşık olduğu kardeşlerinin abisi karan Ali gibi davranıyorum ben bile daha kim olduğunu bilmezken neden kendimi sonu olmayan bir kuyuya atıyorum" öğleden kendimi adeta söyleniyordum en sonunda oflayarak elime yüzüme koyup etrafında dört dönmüştüm sanki en sonunda odadan çıktığımda masalın giyinme odasında hazırlandığını hissedip hemen kıyafetlerimi alarak üstümü değiştirip kahvaltıya inmiştim çünkü masal'la yine yüz yüze gelmek istemiyordum

​​​​​​

"Herkese günaydın" çeyrek kahvaltı yemiştim kendi evimde olduğumda aileme karan Aliye bürünerek mutlu bir adam içine gidip işine gelen karısını çok sever bir adam gibi davranırken dışarıda ise koskoca mafya liderinin başına geçmiş suratsız sadece kendini düşünen ve acımasız biri olarak karan gibi davranıyordum peki gerçek Karan Ali kimdi bazen bunu düşündüğümde ben sadece bir kuklayımışım gibi hissediyorum asla benden iki tane var ama gerçekten ben kimdim bilmiyordum ben sadece koskoca bir hiçtim.

Herkes aynı sesle günaydın diyerek masanın başına geçip koltuğuma oturmuştum Hande ise yine vıcık suratıyla ve vıcık gülümsemesi ile gelip bana servis yapar onu fark etmem için 2 kilo makyaj vurmuştu ona ne kadar biz diye bir şey yok desem de üstüne üstüne basarak damarıma basıyordu tek gecelik bir ilişkimdi O ise aşk sanmıştım aynı masalın sandığı gibi aşk nedir aşk sadece insanı delirten bir his tir aşk benim gibi hiçtir aşk iyi adamlar için vardır kötü adamlar için sadece basit bir duygudur. Aynı bana hissettirdiği basit bir duygu gibi.

Annem ise bana bakarak "oğlum masal nerede uyanmadı mı daha" der ben ise annem gülümseyerek "gelir şimdi anne" derim ve kahvaltıma dönerek merdivenden inen m masal abir an bakıp kahvaltıma devam ederim "herkese günaydın" diyerek yanındaki masaya oturmuş bir an bana bakıp anneme döndü ve annem "kızım canım bir şey isterse ya da masada olmayan istediğin bir şey varsa söyle kızlara yapsınlar" der masal ise "yok Fatma teyze ben zaten kahvaltıcı insan değilim yani kahvaltı yapmam ama seni kırmamak için bir şeyler atıştırıyorum yine de sorduğun için teşekkür ederim" der gülün bir yüzler o sırada Fatma ise yemeğini yerken Güler ve "O yüzden mi böyle" der masalın hafif kilosu ile sanki dalga geçmişti beni sonra sert bakışlarla dönerek bakarken Selin koluna vurup onu yarmış ve senin girerek masala dönerek "ama sen seni tanıştırmayı unuttum Sedat eşim canım bu da yeni gelinimiz" masal ise üzüntüsünü gizleyerek sedat'a dönüp gülümser ve" memnun oldum Sedat abi"der Sedat ise "ben de masal hiç tanışma fırsatımız olmadı bugün nasipmis diyelim " der sedat. O an herkes bilerek karşılık verirken masal sanki zor zor gülümseyip tedirgindi gözlerinden anlayabiliyorum üzüldüğünü bir tutam da ben sebeptim sanki ondan sonra içeriç için girerek ayağa kalkmıştım "cenk" demiştim cenk ise tadirgin bir sesle "karan herkese afiyet olsun benim karana konuşmam gerekiyor da"diyerek "Cenk oğlum gelsen de bir şeyler ye sonra konuşursunuz" der annem "Fatma teyze işte iyi gibi bir sıkıntı var da bizim karanla gitmemiz lazım hadi abi" der ben ise "tamam herkese afiyet olsun anne ben çıkıyorum" deyip son kez masalla bakarım masal ise ona bir şey söylemem bekliyordu sanki ama ben hiçbir şey demeden cenk'in peşinden gidip dışarıya çıkmıştım "ne oluyor abi" der cenk ise bana yaklaşarak "abi Çetin Karay masalın seninle evlendiğini öğrendi ve seninle görüşmek istiyor ve bu görüşme hiç hayra alamet değil" der korku ve tedirgin bir sesle ben ise"zaten illa bugün öğrenecekti değil mi Cenk kızı ile evlendiğini ama Dursun daha bu bu nedir ki o yıllar sonra kızını öldürdüğü adamın oğlu ile evlendiğini duyduğu ilk andan itibaren en büyük acıyı benden görecek" deyip sinirli bir tavırla arabaya binip Cenk ise arkamdan gelip arabaya binip arabayı sürüp gitmişti.

Herkese merhaba arkadaşlar dün atamadığım için kusura bakmayın umarım bu bölüm beğenmişsinizdir umarım Kara gecenin kıyameti adlı kitabıma göz atmışsınızdır her şey için ve okuduğumuz için çok teşekkür ederim sevgili yazarınız masaldan sevgiler ve saygılar 🥺🔥❤️‍🔥🥰🔐🥀

Not.iki günde bir atacağım arkadaşlar işlerimden dolayı yetiştiremiyorum bazen o yüzden iki günde bir yazacağım yarın görüşürüz bebeklerim