23. Bölüm dügün

Elimi tutrak yüzüme dolu gözlarle bakar Murat abim ben ise agladım ağlayacak durumda gülüyordum "masal malasef ki babamız hiç bir zaman babalık yapmamış tı hiç birimize ama ben senin büyük abin olarak sadiçe sünü söyleye bilirim ki ne olursa olsun bu kapı hep sana aacık olucak tamam mı" diyerek gözümden yaş akar ben ise hiç bir şey demeden sarılırım abime abimin de ağladığını biliyordum ama ayrıldıgımızda göz yaşlarıni silerek anımdna öper ve "sen benim öz babamı ngöstermedigi sevgiyi vermeye calıstın abi bne snein akını nasıl öderim" dediğimde abim "şı. Sakın hakım sana helel hoş olsun" diyerek tekrar sarıl. Ondna sonra dügün halayının konvoy sesini duyunca ayağa kalkarak elimden tutar ve "hadi gidelim" diyerke yüzüme gülümser ben ise heyecandan kalbim duruyordu kapıpıp önüne gittiğimizde kızlar yine karan Ali'ye kapıyı açmıyordu abim ise "hey.. tamam artık soydunuz adamı" diyerek herkez gülerek çekilir karan Ali bütün yakısıklıyla beni karsılar

O an ben onu görürüm o ise beni

yanıma yaklaşarak abim önüne geçip ona uzunca bakar ve bana dönerek gözlerimdeki mutluluğu görünce zar zor gülerek ben ise göz yaslarımı zor tutarken etrafa göz gezdirdiğimde herkesin gözleri dolu bazılarınınki yaşlı olarak görün ağlamak için kendimi zor tutsam da gözümden Bir Damla yaş akıp hemen siliyorum abim ise elimi tutup karan Ali'nin elinin üztüne koyar ve kulağına yaklaşarak bir şey söyler hiç kimsenin duymadığı bir şeyi söyler sonra bana dönerek gülümser ve "önce Allah'a sonra seni kocana emanet ediyorum artık kocan da senin emanetindir kardeşim" der ve bana sarılarak ondan sonra annem gelir karsıma ve gözlarindaki yaşları görünce dhaa fazla kendimi tutamayarak ağlayarak anneme sarılırım o an o kadar uzunca birbirimize sarılı kalmıştık ki abim ablam ve en sonunda ise karan Ali karsıma geçerek bizi ayrılmaya çalışırlar en sonunda karan Ali elimden tutarak gözlerime uzunca bakar en sonunda annemi ablama bırakarak karan Ali'nin elinden sıkıca tutup gözlerini uzunca bakarım ha bu gözlerimden yaşlara kanka Ece yanıma gelerek peçete ile gözyaşlarımı silip bana bir şey fısıldar ve gider "tamam canım geçti bak makyajım gidiyor bak vallahi düğüne gidemeyiz" deyince gülerek ağlamayı kesip karan Ali'ye bakarak koluna girerim karan Ali ise "iyi misin" der ben ise kafamı sallayarak gülerim ve annem son kez baktıgımda ablma sarılmıs bir şekilde sakineş misti en sonunda evden cıktıgımda davul ile surnayla karan Ali'nin ailesi kapıp önünde beni karsılıyordu karan Ali ise beni karşına alarak oynamaya başlar ve beni güldürmeyi başarır ve en sonunda gelin arabasına bindirip en sevdiğim şeyi yaparız konvoy ve o meşhur şarkı açmıştı önümde ablam şey otururken ben ile karan Ali arkada birbirimize bakarak ve sonra şarkıyı eşlik ederek elimiz ayrılmadan sıkıcı tutup evden ayrıldığım için hem hüzünlü hem mutluydum çünkü sevdiğim adamın evine gidiyordum.

O an o kadar mutluydum ki dünyada bundan başka bir tat olduğunu ilk defa görmüştüm sevdim adam yanımda önümde Ablam bir sevdiğim adamın arkadaşı oturuyordu arkamızdaysa ailemiz dostlarımız akrabalarımız vardı ve düğün salonuna gidiyorduk herkes o kadar mutluydu ki artık bir an cennette olduğunu atarken en sonunda Cenk kalarak herkesi güldürmeyi başarır ve herkes şarkıyı eşlik ederek yola bakmaya devam ederim arkamızda ise herkes düt düt yapıyordu yanımdaki kocama bakarak o da bana bakarak bir an uzunca gözlerini izlerim O da benimkini izlediğine emindim en sonunda yaklaşarak ona yanağımla ve kulağıma bir şey fısıldarım "abim ne dedi sana" derim karan Ali ise "hiç ôyle seni bana emanet eti bende emanetin emantimdir dedim " diyerek beni güldür ve kanağımdan öper düğün salonu geldiğimizde gelin odasına gidip bir sahurda bekledikten sonra biri bizi çağırır ve kapının önünde bir koşturmaca halinde herkes koşarken Bizim şarkımız çalar evet bizim karan Ali'yi ilk gördüğünde ona ilk aşık olduğunda bu şarkı çalıyordu kulağımda ve bunu biliyordu ve bildiği için de düğünümüz için giriş şarkısı olarak bunu seçmişti o an sadece istemsizce ona dönerek gözlerim dolu içimdeki mutluluğu anlatamayacak şekilde uzun uzun bakarım o ise bana gülerek bakıyordum

En sonunda ilk adımı atanoğlu bizim anda gözlerine tartıldım derecesiyle adeta yavaş yürüyerek etrafımızdaki konfetiler patlayarak yürümeye devam ediyorduk elini tuttum karan Ali'ye son kez bakarak önüme doğru bakıp Bir taraftan yürümek için eteğimi kaldırıp bir taraftan kocamın elini sımsıkı tutuyordu içimdeki o mutluluğu nasıl anlatacağımı İnan bilmiyorum ama öyle bir seviyesi içerisindeki kaldım hayatımda daha önce tatmadığım bir sevinç vardı yüreğimde kavuşma sevinci

Sonra çok sevdiğim bir şarkı girerek karan Ali ellerini belime sararak beni kendine bastırır ve bende ellerimi omuzlarına dolarak adeta sarkı ile dans ediyorduk anı anıms deyiyordu nefesi nefesime nefes oluyordu

Bağdat🎶🎶

En sonunda dansımız bittikten sonra sarkıcı Ahmed wajid gelir ve herkez halaya geçerek delice oynarlar sonra pasta gesilir ve herkez önce yemeğini sonra sonrada pastasını yedikten sonra tekrara halaya girerek dans ederler ben ise karan Ali'yle girerek ahaly teperken bir an basım dönerek durup sıkıça karan Ali'nin kolunu tutarım karan ali ise bana bakarak "masal iyimisin " der ben ise o kadar basım dönüyordu ki en sonunda tam düsüceken karan Ali beni tutar ve "Ece şu" der ve Ece koşarak su getirir son sırada karna Ali kolumdan tutarak masamıza götürür ve beni oturtur o sırada herkes başımıza yayılmaya başlar abim ise "tamam siz devam edin hadi bir şey yok şarkıyı niye durdurdunuz çalsanıza yokmuş ya hadi" diyerek etrafımızdaki insanları dağıtır sadece yanımızda Fatma teyze Selin annem ablam Ece abilerim ve Karan Ali oturup bana bir yudum su verir "iyi misin tansiyonu falan mı düştün hastaneye gidelim mi" der ben ise kendimi birazcık daha toparlayıp"hayır hayır iyiyim biraz sanki tansiyonum düştü başım döndü iyiyim vallahi" anneme dönerek bakarım ve söylerim karan Ali ise ablama dönerek "şey yemek yemedi ya ondandır Ece hadi gidip yemek alalım sonra tansiyon Düzelir saten merak etme enişte iyi olucak bir aclıktan tam senin gibi biz şimdi yemek getirip geliriz ona hadi siz keyfinize bakın hadi bu senin düğünün haydi tadımız kaçmasın" diyerek karan Ali bana döner ben ise kafamı sallayarak ona gülümserim ve gitmesini söylerim sonra herkes düğünün tadını çıkarmak için elinden geleni yapar ben ise iki lokma bir şey yiyip keyfini çıkarmaya devam ederim öyle ya da böyle bu düğün bitmişti herkese almaya başlamıştı biz ise düğün arabasına binip ablam benimle beraber gelir ve bana otele kadar eşlik edeceğini söyler sonra arabadan yavaşça inerim ve ablam kolumdan tutarak otel odasına götürmeye başlar karan Ali ise sürekli bir şey konuşacağını söyler ve biz beklemeden odaya gideriz odaya girdikten sonra her yer inanılmaz güzel inanılmaz büyük bir odaydı koltuk bile vardı tam bir gelin olasıydı Ablam beni yavaşça yatağa oturt tu yanıma oturur ve elimi tutarak "bak kardeşim bu gece ne olacağım diyorsun değil mi"diyerek utanarak kafamı sallarım ablam ise "takım korkma merak etme ilk gecenin olduğu için girilebilirsin ama doğal bir şey bu kışına bırak olursa olur olmazsa olmaz tamam mı kendini sakın zorlama" dediğinde ben yine kafamı sallarım ve ablam yerinden kalkıp alnından öper ve gideceğini söyleyip kapıyı kapatıp gider ben ise belki dakikalar boyunca o yatakta oturup heyecanla karan Ali'nin gelemsini beklerim en sonunda o kapı acılır karna Ali ise yorgun bir suratla önce bana bakar ondan sonra boynundaki papyonu çıkarıp atar sonra bana yaklaşarak ellerinden tutup bir yataktan kaldırıp bana bakmasını sağlar ve kolumdan sıkıca tutup sinirli bir tavırla "boş ol boş ol..." Demesine kalmadan elimle ağzını kapatıp "SUZ.. SUZ..suz..." Derim şaşkınca ve gözlerim dolu bir şekilde