15. Bölüm bilinmeyen numara

O an ayrılmamız gerektiğini anayıp sadiče yüzümü yüzünden çekerek gözlerinin içine bakıp göz yaşlarımın akmaya devam etmesiyle karan Ali hafif gülümser ve elinin tersiyle siler ve elini yüzüme koyarak oyşar ben ise elini tutarak avucunun içini öpüp anıma bastırıp ona doğru dönerek bir kez daha gözerim o siyah gözlerini bulur ve "ben seni çok seviyorum" derim gözlarimden yaşlar aka aka söylerim o ise gülümsemesi kaybolur ve "gel benimle" der ve elimden tutarak beni bize ait olan terastan cıkarıp bir odaya gider o daya girdiğimizde bir adam oturuyordu burası müdürün odasıydı ama "çık dışarı " der karan Ali ve adam ayağa kalkarak "karan Ali bey tabi efendim" diyerek odadan cıkar ve kapıyı akaptır ben ise şaskın ve hiç bir şey ananmamış bir tavırla sadiçe karan Ali'yi izliyordum . Ben bir şey demeden karan Ali beni kendien çekerek sarılır öyle bir sarılır ki belime ben bile ağlmaya başlayıp kafamı boynuna sokarak hüngür hüngür ağlarım karan Ali ise kafasını boynuma saklayarka kendini saklar sanki. Öyle bir sarılıyordum ki bütün kokusu burnunu doldurmuştu sanki bunun için bir beş sene daha bekleye bilirdim çünkü birini uzun süre bekledikten sonra kavuşmanın tadı hiç bir yerde bulamazsınız ben kalbimdeki kilidin anahtarını bulmuştum ben beni gören birini bulmuş ve kavuşmuştum.

Ben ayrıldıgında gözelerim acılmış ve sulu gözlerle karan Ali'ye bakıyordum ona baktıgımda ise gözleri sanki dolmuştu ama neden.

"Özür dilerim" der ben ise şaşkın gözlerle bakarım elimi yüzüne koyarak "neden özür diliyorum" dediğimde. hafifçe geri çekilir ve kafasını bir sağa bir sola bakarak "ı.. şey yani sen beni bu kadar severken ben bu kadar geç geldiğim için sana özür dilerim" dediğimde. Ben gülümseyerek dudaklarına yapısıp öperim ve yine sarılıp kokusunu içime cekerek yukarı doğru bakıp

"ÇOk sükür çok şükür yarabim" diyerek içimden dua edip gözlezlerimi kapatıp bonuna koyup kafamı kokusu dolar içime keşke hep orada kala bilsem diye dua etim bu sefer

Bir süre sonra yemeğimiz odaya gelir ve koltuğa oturup yemeği yeriz ve kafamı karan alini gögsüne koyarak oturum o benim sırtımı oksarken ben gösüne yatırdıgım kafamı huzurla orada dinen diririm.

Sonra "gitsek mi artık " dediğinde kafamı kaldırım yüzüne bakarım ve gülüm seyerek ayağa kalakrım o sırada karan li ceketini alıp giyer ve bana bakarka elini uzatır ve ben ise yüzüne bakarak o Ali sıkıca tutup gideriz.

Sabah olmuştu telefonuma bilinmeyen bir numaradan mesaj gelir ve doğruldugun yerden telefonumu alıp mesaja bakarım

"Karan Ali cakır senin asık olduğun adam gibi biri değil artık" diyen bir mesaj

Arkadaş dün hazta oldugum için yazamadım kuzura bakmayın. Sizi çok seven yazarızdan sevgiler ve saygılar ❤️‍🔥🔐🥰