12. Bölüm Keb

19.11.2020

Hecandan bütün gece uyamamıştım o yüzden ilk kalkan da ben olmuştum kimseyi uyandırmadan terasa cıkıp bir bantaniyeyle düsüncelere dalarım daha gün yeni ayıyordu kicok süre geçmeden ablam gelir.

"Neden burda oturuyorsun" der ben ise "uyuyamadım" derim ablma muntaha ise yanıma oturup "neden" der ben ise yüzüne bakmadan önüme bakarak " ne biliyim bir tuhaf hissediyorum sanki her an bir şey oluçkata bozulucak gibi sanki bir rüyadaymısımda hemen uyanıcak gibiyim abla bunların hepsi sencede çok iyi degilm" dediğimde "neden bu" der ben ise yerimde doğrularak "yani bu olanlar bana olmayacak kadar güzel" dediğimde ablam gülerek "o yüzden mi uyuyamadın" der "abla ben beş senedir karan Ali'ye asıktım" dediğimde ablam şaşırarak "ne nasıl yani neden söylemedin bize" dediğinde "abla nasıl söyleyim sanki bilmiyorsun bizim aileyi hme söylesem ne olucaktı abim beni evden çıkarmazdı annemin göz yaslarına bende bir ton göz yası eklerdim belede babam duysaydı of nenenm of nenem" dediğimde " en asından bana söyleye bilirsin" cıkışarak "söyleseydim ne yapardın he hiç bişey " dediğinde ablamda cıkışarak "siz daha öncede onunla görüsüyordunuz yani "dediğinde sinirle "abla sen ne diyorsun ya ben öyle bir şey yapacak biri değilim helede günay olduğunu bile bile asla yapmam ben onu uzaktan seviyordum daha çocuktum ben ona aşık olduğumda o ise 22 şimdi büyüdüm ve Allah sesimi duydu ve bana buraya karan Ali yi tekrar yoladı ve beni kardeşinin dügününde gördü ki annesi annemden beni istedi. Bende tabiki evet dedim ama şimdi sanki içimdeki büyük bir yük kalmış gibi sanki kavuştum ve nefes almaya tekrar başladım" dedigimde ablama döndügümde beni sanki bir masal diniyor muş gibi diniyordu "aşk bu sen uzun süre sevdiğin adamı beklemişsin ve ona şimdi kavuştuğunda üstünden artık aşık açisı yok asıkkın taka kendisini yaşamaya başladıgın için kendini tuhaf hissediyorsun işte şimdi hisetiklerin aşkın en güzel anarı" der ben gülerim.

Akşama geliyordu saat yedide burada olucaklardı akrabalarımdan herkes gelmişti teysemler amcamlar abim de abim başka bir şehirde oturduğu için daha bu gün yoldan gelmişti ama babam yoktu cünkü anca nişana yetişeçekti ne ne kadar çok gelmesini istemesem de o benim babam ve onun da benim düğünümde bulunmasın çok istiyordu İnşallah düğünümü de bana zehir etmez

Ece ve ablam beni çok güzel hazırlamıştı abimler hepsi odaya girerek bana. Baştan asağı bakarak gülerler annem ise gözleri dolu şekilde helhele çalar annemin de maşalah. İr sesi var ki gülerim

Murat abim yanıma gelerek anımdan öper ve "çok güzel olmuşsun güzel kardeşim" der abim ben ise abimin elini tutarak öpüp anıma koyarak "sağol abi babamın yokluğunu hiç bir zaman göstermedin bana " derim ve abime sarılırım o sırada kapı çalar ve Ece "geldiler " der ben ise bir iki damala akan yası silip gülerim ve kapıyı açmak için ilerlerim önce derin bir nefes alırım ve kapıyı açarım önce Fatma teyseyi görürüm ve bana yalasıp öper ve "maşalllah kızım maşallah diyerke annemin yanına gider ondan sonra selin girer "masal harika olmuşsun" der be ise "teşekkür ederim " derim ondan karan Ali'nin diyer kız kardeşleri gülerek eleriyle selem veriri ve hiç bir şey demeden geçerkler ondna sonra karan Ali'nin tanımadıgım bir sürü akrabası geçer en sonra karan Ali gelir ve elinde koş koçaman bir gül buketi görürürm gülü sevdiğimi nerdne biliyorduki . Bana doğru geldiğinde ne kadar yakısıklı olduğunu daha yakından görürüm

İşte o an kalbimin atığını hisetmiştim hecanım kaybolmuştu. Nefesim gelmişti. O an çiçeği bana veirirken göz göze geldik bir saniye liğine olsa bile ben ona bakmaya devam etim hafif bir gülümser ve hiç bir şeydemeden içeri girer ben ise çiçekle kala kalmıştım Ece yanıma gelip omuzunu omuzuma vurur ve "ne daldın" dediğinde gülerim o an şekerler tabağa yerleştiriliyordu ben ise mutfata dört dönüyordum kadınlar ayrı erkekler ise salonda oturuyordu içerde ise amcam imamdı o babamın yerine büyük abimi vekilim olarak karşızına koyar karan Ali'yle murat abimi yanyana oturtarak dua okuyordu sonra karan Ali'ye sotyu sorar "sen Ferhat oğlu karan Ali kerim kızı helalın olarak kabul etin mi" der amcam "etim" der karan Ali ben ise hecandan karan Ali'ye bakıyordum "sen Kenan oğlu Murat bacını Ferhat oğlu karan Ali'ye helali olarak vermeye babul etin mi" der abim ise gülümseyerek "verdim" der ondan sonra dua okurlar ben de dışardan kabının önünde elimi açarak okurum. Ondan sonra mutfağa giderek şekerlerin ve baklavaların tek tek gittiğini görürüm. Ece ve ablam yanıma gelerek "hadi masal şu kahveyi yapta götür nisanına" der ben ise gülerek o çağın yanına giderim ve kahveyi koyarım kahve olduktan sonra ocaktan alıp damat kahvesinin fincanına dökerim ablam tuzla Ece ise acı biberle gelir ben ise "saçmalamayın hiç bir şey koyamayıçam " derim ablam ise "oldu canım başka geç. Bakıyım şuruya " der ben ise cekilmeyerek engel olurum "abla lütfen acı biber ne dır siz bana asıcık tuş koyarız dediniz tamam koyucaz ama as tuz o onu götür Ece " derim ama yengem kolumdan tutarak beni çeker ve "tama canım onlarda as koyacak sen çekil aradan anadık ıyamıyorsun ama haaytında ilk ve son kez oluçak" der ben ise sürat aşarak sadiçe işlerim anlam ise bir tatlı kaşığı tuz koyar "o çok"derim oflayarak ondan sonra acı biber tozunu alır ve "abla o olmaz lütfen bak adamı öldürmek mi istiyorsunuz siz" derim Ece ise "hiç bir şey olmaz merak etme ölmez" der ben ise "Ece" derim o sırada ablam bir tatlı kaşıgı koymuştu bile "abla.." derim sonrada karıştırım tapsiyi bana uzatır "hadi bakalım afiyet olsun enişteme" der ablam Ece sie sırıtarak "bal şeker olsun eniştemize" der ve abla Ece birbirinin ellerine çakarlar ben ise sinirli bir tavırla "dur sen dur cakıcma ben sana " deyip mutlulukla giderim salonun önünde durup deidn bir nefes alırım ve içeri girerim o sırada Ece telefonla vidyo çeker o an koltukta oturmuş karan Ali kafasını kaldırarak bana bakar ve güler yanına hafifçe eğilirim o ise almak için elini uzatır ve "hepsini içmek sorundan değilsin" dediğimde dahad gülümser onun gülemsi benim için gönümde bir çiçek acmıs gibi sevinmem di o sırada "hadi bakalım bizden kız almak o kadarda kolay değil " dediğinde merden abim karan li ise gülerek "senide görüçez"der o an herkez kahkaha atarken ben karan Alinin yanına oturup heyecandan ölüyordum.

Kahveyi ağısına götürerek tek bir de içer o an gözlerimi sıkarak kapatırım açtığımda ise herkes gülüyor kafan Ali ise nefes alıp ceriyordu nasıl da terlemişti kıyamam "ben ise yanımd sakladığım çukolatayı karan Ali'ye veririm karan akide bir süre gözlarimin içine bakar ve elimden aldığında elinin benim elime deymesiyle irkilirim ama çekmem sadiçe kalbimin bu kadar hızlı atmasından bayılmak istemiyordum.

O sırada herkez çukolatayı görünce. "O.." derler Ece ise elinde kamarayla "kıyamadı nisanısına" der o an utançtan yerin dibine girmiştim yüzümü yere eğerek o an karan Ali'nin de utandıgını anayıp yüzüm ona odğru cevirerek gözlerinin içine bakarak gülerim o ise bana gülmüyordu sanki zorla gülüyordu.

Herkez yavaş yavaş dağılmaya başlar ben ise karan Ali'yi terasa cıkararak ikimizinde derin bir. Efes almamızı sağlarım amam karan ali ise çıktıgı anada sigarasını cebinden cıkarıp yakması bir oldu.

🥰🔐❤️‍🔥